سلام نو _ سرویس گردشگری: پارک ملی نایبند به‌عنوان اولین پارک ملی دریایی کشور شناخته می‌شود و از مقاصد گردشگری و جاهای دیدنی بوشهر در سواحل خلیج فارس است. وجود چشم‌اندازهای بی‌نظیر طبیعی، تپه‌های مرجانی جهت غواصی، تخمگذاری لاک‌پشتان دریایی و بسیار عوامل دیگر، پارک ملی نایبند را به بهشتی برای طبیعت‌گردان تبدیل کرده است. پارک ملی نایبند در جنوب کشور، مجاور آب‌های خلیج فارس قرار دارد و آب‌وهوایی گرم و مرطوب بر آن حاکم است. بنابراین بهترین زمان بازدید از پارک ملی نایبند، اواخر پاییز و زمستان است. البته اوایل بهار، پیش از گرم شدن هوا نیز می‌تواند زمان مناسبی باشد.
معرفی پارک ملی نایبند
پارک ملی نایبند نقطه اتصال کوه‌های عسلویه به دریای خلیج فارس است و از جاهای دیدنی عسلویه به شمار می‌آید. با داشتن پوشش گیاهی مناسب و حیات وحش متنوع و جلوه‌ای زیبا از طبیعت کوه و دریا، این منطقه مقصدی دوست‌داشتنی برای طبیعت‌گردان است.
پارک ملی نایبند شامل بخش‌های زیر می‌شود:
خلیج نایبند
منطقه حفاظت شده نایبند
جنگل‌های حرای حوزه‌های عسلویه
بساتین و هاله
خلیج نایبند در ساحل شمالی با وسعت ۴۱۳۰ هکتار، یکی از ارزشمندترین زیستگاه‌های دریایی خلیج فارس است. حوزه‌های متعدد، جنگل‌های حرا، سواحل ماسه‌ای درخشان در بخش‌های شمالی و شرقی و سواحل صخرهای جنوبی خلیج و بخش غربی منطقه حفاظت شده نایبند، درختان کهنسال انجیر معابد در دماغه نایبند، دشت هموار بخش شمالی، دشت‌های مشجر و دره‌های عمیق و صخرهای در بخش جنوبی بدیع‌ترین چشم‌اندازهای طبیعی سواحل خلیج فارس را یکجا در این پارک گرد آورده است. وجود چنین مناظری در کنار تپه‌های مرجانی برای غواصان و فرآیند تخمگذاری و فرزندآوری لاک‌پشتان دریایی کمیاب از جذابیت‌های که دل هر گردشگری را می‌برد.
تحولات و پیشرفت‌های اخیر تکنولوژی در استان بوشهر، خصوصا منطقه عسلویه، مرحله تازه‌ای از تخریب طبیعت و محیط‌زیست را در پی داشته است. تخلیه پساب‌ها و آب‌های خنک‌کننده تاسیسات مستقیما وارد محیط زیست و باعث بر هم زدن نظم و تعادل اکولوژیک منطقه آبی می‌شود.
تاریخچه پارک ملی نایبند
بدون تردید نایبند یکی از زیباترین مناطق ساحلی در طول سواحل خلیج فارس به شمار می‌رود . آثار به‌جا مانده از بندر تاریخی نایبند، حاکی از پیشینه تاریخی طولانی منطقه است. بررسی آثار نشان می‌دهد، این بندر در عصر آل‌بویه یکی از بنادر مهم و از مراکز عمده صید و تجارت مروارید خلیج فارس بوده است.
این منطقه با هدف حفظ و حراست از اکوسیستم کم‌نظیر و ارزش‌های زیستگاهی برای کل و بز، قوچ و میش، جبیر و جیرفتی به‌عنوان گونه‌های حفاظت شده طبق مصوبه شماره ۱۰۶ مورخ ۵۷/۹/۷ (سال ۱۳۵۷) از سوی شورای عالی حفاظت محیط زیست به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده نایبند انتخاب و معرفی شد.
پوشش گیاهی پارک ملی نایبند
پوشش گیاهی پارک ملی نایبند شامل اجتماعات حرا و سایر گیاهان آبزی نظیر علف‌های دریایی و جلبک‌ها در اکوسیستم‌های ساحلی و گیاهان مقاوم شورپسند نظیر گز، علف شور، شصت عروسان و خار شتر در مناطق به دور از ساحل است. از سایر گونه‌های گیاهی در ارتفاعات و دشت‌های مرتفع می‌توان، کنار، کهور ایرانی، انجیر معابد، انار شیطان، استبرق، قیچ، دافنی و صبرزرد و… را نام برد. درختان حرا در حوزه‌های نایبند مهم‌ترین پوشش گیاهی منطقه را تشکیل می‌دهد. این پوشش در سواحل گلی برخوردار از جریان جزر و مدی آرام می‌روید.
جنگل حرا؛ شگفتی خلیج فارس
جنگل حرا یکی از شگفتی‌ها و زیبایی‌های طبیعت خلیج فارس در پارک ملی دریایی نایبند است. آب، آرام و بی‌صدا در لابه‌لای سرشاخه‌های همیشه بهار و سرسبز این درختان آرامیده است و تنها موجی که بر دل صاف و شفاف آب نقش می‌بندد، از حرکت قایق روی آن نقش می‌گیرد.
رقص درختان هنگام مد و آمدوشد پرندگان دریایی هنگام جزر، از بکرترین صحنه‌های طبیعت هستند که برای همیشه در ذهن باقی می‌ماند. حرا دارای برگ‌های سبز، چند ساله، پایا و نوعی ریشه‌های هوایی است که به‌طور عمودی از لجن بسته خارج می‌شود و عمل تنفس و هواگیری را انجام می‌دهد. گل‌دهی آن‌ها در ماه‌های اسفند و اردیبهشت انجام می‌شود.
از مشخصات این گیاه آن است که دانه‌های آن قبل از پراکنده شدن، قسمتی از رشد خود را در داخل میوه انجام می‌دهد و زمانی که تخم گیاه در آب قرار گیرد، پوست آن باد می‌کند و شکافته می‌شود. در کنار این گیاهان جانداران دوزیستی زندگی می‌کنند که با ایجاد سوراخ‌هایی، تهویه را در سطح فوقانی گل‌ولای میسر می‌سازند. در زمان جزر، ریشه‌های این درخت به حالت میخی شکل در می‌آید و به هنگام مد دریا، در نواحی عمیق‌تر آن، تاج درخت در زیر آب غوطه‌ور می‌ماند.
۸۰ درصد آبزیان خلیج فارس دوره تخم‌ریزی خود را در جنگل‌های حرا می‌گذرانند. به همین دلیل این منطقه سه عنوان جهانی، منطقه حفاظت شده بین‌المللی، ذخیره‌گاه زیست‌کره و تالاب بین‌المللی دارد. بسیاری از گونه‌های آبزی و حیات وحش مستقیم و غیرمستقیم به حرا وابستگی دارند.
همچنین این جنگل‌ها به زیستگاه بسیار مناسبی برای پرندگان مهاجر در فصول سرد تبدیل شده‌اند. در سایر فصول نیز که پرندگان بومی محل مناسبی برای ادامه حیات نمی‌یابند، به این جنگل‌ها پناه می‌آورند. لاک‌پشت‌های سبز و عقابی از جمله جانداران ویژه اکوسیستم جنگل‌های حرای نایبند هستند. حواصیل، فلامینگو و پلیکان، انواع دیگری از پرندگان در اکوسیستم‌های حرای نایبند محسوب می‌شوند.
آب در طول شبانه‌روز در این جنگل دو بار عقب‌نشینی می‌کند و دو بار پیشروی. این عمل مداوم شرایط زیستی ویژه‌ای به این جنگل دریایی می‌بخشد. پوشش جنگلی حرا در طول میلیون‌ها سال موفق شده‌اند تا سازگاری اعجاب انگیزی با آب شور دریا و سواحل جزرومدی پیدا کنند. این گیاهان نمی‌توانند دمای کمتر از پنج درجه سانتی‌گراد را تحمل کنند. ضمن اینکه شوری بین ۲۰ تا ۳۲ در هزار برای رشد آن‌ها مناسب است. این گیاه یکی از مقاوم‌ترین گونه‌ها محسوب می‌شود که در پارک ملی دریایی نایبند رشد یافته است و مکانی بسیار زیبا برای گذران وقت فراغت به دور از هیاهو و در کمال آرامش به شمار می‌رود.
منبع: کجارو
نظر شما