سلام نو - سرویس گردشگری: حیاطی کهن‌سال با درهای قدیمی و شیشه‌های رنگی و دیوارهای آجرپوش در دورتادور، درخت نخلی خمیده، حوض آبی مصفا و گلدان‌های سفالی دل‌انگیز؛ اینجا خانه ماپار است. روزگاری زندگی با همه خوب و بدش در این خانه جریان داشت. این بنا شاهد گذر تاریخ بوده و در دل هر سنگ و آجر آن خاطره‌ای نهفته است.
با قدمتی که به اوایل دوره پهلوی بازمی‌گردد، اکنون خانه ماپار بازسازی شده است و بخش‌های گوناگونی از قبیل شربت‌خانه، عکاس‌خانه و... در آن جای گرفته‌اند. این مجموعه دوست‌داشتنی به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی اهواز، در تمام طول سال میزبان اهالی شهر و گردشگران است.
سرگذشت خانه ماپار
در مورد قدمت این بنا تنها می توانیم بگویم که در دوره پادشاهی رضا شاه ساخته شده ولی تاریخ دقیقی از زمان احداث آن در دسترس نیست. این خانه از حیث اهمیتی که دارد، در پنجم آذر ماه سال ۱۳۸۰ با شماره ۴۲۲۶ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد. نام این سازه از اسم صاحب مِلک یعنی «ماپار» گرفته شده است. وی که یکی از بازرگانان متمول آن زمان بود که تصمیم گرفت در کنار رودخانه کارون منزلی بسازد. بعد از درگذشت این فرد، عمارت به توقیف دولت پهلوی در آمد.
در دوران انقلاب نیز به تملک سازمان میراث فرهنگی رسید که از آن به عنوان جاذبه فرهنگی یاد می شود. بعد از اینکه این خانه مورد بازسازی قرار گرفت، به یکی از مکان های گردشگری در این شهر تبدیل شد. متراژ کلی ساختمان ۵۵۰ متر مربع بوده و دارای دو طبقه می باشد. در طبقه پایین بنای ماپار یک کتابخانه پُر از کتاب های حافظ و کتب ادبی به چشم می خورد و معمولاً طرفداران ویژه ای دارد و اهل شعر و ادبیات را به خود جذب کرده است.
معماری خانه ماپار
مساحت خانه ماپار ۵۵۰ متر مربع است و دو طبقه و یک زیرزمین دارد. این خانه مانند بناهای هم‌دوره خود دارای نمای آجری است. دیوارهای خانه از سنگ ساخته شده‌اند. در این خانه دوره‌ساز دو حیاط در دو طرف ساختمان ساخته شده که در حال حاضر تنها یک حیاط مورد استفاده است. در هر دو حیاط، حوضی زیبا دیده می‌شود. پوشش سقف اتاق‌ها چندل چوبی است و تیره‌ها در فاصله‌های ۲۰ سانتی‌متری از یک‌دیگر قرار گرفته‌اند. سردر ورودی خانه نیز تزیین آجرکاری خفته راسته دارد.
نظر شما