زاکانی چه کار می‌کند؟

سلام نو – سرویس سیاسی: وقتی در تابستان ۱۴۰۰ ابراهیم رئیسی وارد پاستور شد همه به این فکر می‌کردند که رقبا – و در واقع رفقا و یاران- آقای رئیس جمهور کجا می‌روند؟ به جز سعید جلیلی که شان خود را کم‌تر از ریاست جمهوری نمی‌دید، دیگر نامزدهای پوششی ابراهیم رییسی هر کدام به جایگاه قابل قبولی رسیدند.

محسن رضایی که به نظر دیگر قبول کرد رییس جمهور بشو نیست معاون اقتصادی رییس جمهور شد و احسان قاضی‌زاده هاشمی به بنیاد شهید رفت. در این میان علیرضا زاکانی تنها کسی بود که به دولت نرفت. او به جای جایی مثل وزارت بهداشت یا وزارت کشور به شهرداری تهران رفت، جایی که هر چند در معادلات رسمی در حد معاون رییس جمهور نیست، اما به صورت غیررسمی قدرتی بیش از برخی وزارتخانه‌ها دارد.

زاکانی با وعده‌های بزرگ به شهرداری تهران آمد، وعده‌هایی بزرگ‌تر از تمام شهرداران قبلی و به شورای شهر تهران گفت که «شرایط را به سمتی می‌بریم که از تهران الگویی برای جهان اسلام بسازیم.»

حالا دو سال از روز وعده‌های زاکانی در شورای شهر گذشته اما وعده‌های اصلی او هیچ کدام حتی ذره‌ای عملیاتی نشدند. شهردار تهران وعده داد شهروندان را از «ترافیک و آلودگی» نجات می‌دهد و «دوقطبی خدمات بین شمال و جنوب» را از بین می‌برد.

به گواه آمار و به گواه تجربه ملموس شهروندان امروز از ترافیک و آلودگی شهر نه تنها ذره‌ای کم نشده، بلکه ترافیک به شکل عجیبی تشدید شده است و آلودگی نیز همچون قبل با روند ثابت در حال افزایش است. درباره دوقطبی خدمات بین شمال و جنوب و تهران هم که حرفی برای گفتن باقی نمانده است.

وضعیت ناوگان اتوبوس‌رانی تهران در نامناسب است و متروها با فرسودگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. کوچک‌ترین- اما نه کم اهمیت‌ترین- مشکل هم پله برقی‌های تهران هستند که از مترو تا پل عابر از رده خارج شده‌اند. در آخرین مورد از حوادث پله برقی تهران در پله برقی پل عابرِ خیابان تختی، خیابان بیست و دوم مچ دست یک کودک قطع شد.

اما اثرات مدیریت زاکانی در همینجا متوقف نمی‌شود. او شهر فروشی را با قدرت آغاز کرده و حتی برخی شایعات می‌گویند او عامل برکناری برکناری فرزانه صادق، یکی از معاونان متخصص وزارت راه بود. 

در آخرین حادثه رخ داده در شهر زیر نظر زاکانی نیز تخریب یک ساختمان غیرقانونی در جنوب تهران به چنان فاجعه‌ای منجر شد که دو نیروی پلیس زیر آوار آن شهید شدند.

شاید بتوان گفت علیرضا زاکانی از شهردار تهران بودن راضی نیست و دلش پست بهتری می‌خواهد؛ مثلا یک وزارتخانه مهم مثل وزارت کشور یا معاونت اول رییس جمهور. شاید همین مسئله باعث شده سابقه اظهارات شهردار تهران مملو از اظهارات درباره سیاست داخلی و سیاست خارجی باشد.

زاکانی انگار از بد روزگار شهردار تهران شده و بیشتر درگیر فعالیت و معادلات سیاسی است. به چند نهاد قول ساخت مسکن می‌دهد، به اصلاح‌طلبان حمله می‌کند و درباره سیاست خارجی حرف می‌زند.