به گزارش سلام نو به نقل از فلای تودی، پارک جمشیدیه تهران که با نام «پارک سنگی جمشیدیه» هم بین اهالی شناخته می‌شود یکی از بوستان‌های منطقه ۱ شهرداری تهران است. از اندازه این پارک بخواهم بگویم، اگر ۱۰ زمین فوتبال را کنار هم بگذارید، تقریبا اندازه همین پارک می‌شود، چیزی حدود ۱۰ هکتار.
این پارک در بخشی از زمین‌های «دولو» قرار گرفته که روزگاری متعلق به خاندان دولو قاجار (خاندان دولو از آن خانواده‌های قاجاری بودند که به قول معروف، پول پارو می‌کردند) بوده است. در اصل بوستان جمشیدیه متعلق به یکی از نوادگان این خاندان یعنی «جمشید دولو قاجار» بوده که طایفه‌ای مشهور بودند و زمین‌های زیادی به اسمشان بود.
در سند پارک، نام جمشید دولو قاجار به‌عنوان مالک آمده، کسی که ملک ۶۹ هزار مترمربعی خود را به شهبانو فرح پهلوی بخشید. آن اوایل قرار بود یک سرای سالمندان در پارک جمشیدیه تهران ساخته شود؛ اما این تصمیم هیچ‌وقت عملی نشد. در عوض، قرار شد در این زمین وسیع، پارکی عمومی به نفع مردم منطقه ساخته شود. حول‌وحوش سال ۱۳۵۶ بود که این مطقه، بَر و روی پارک به خودش گرفت و به یکی از جاذبه‌های گردشگری و جاهای دیدنی تهران تبدیل شد.
پارک جمشیدیه تهران در شمال خیابان نیاوران قرار گرفته و از شرق به خیابان جمشیدیه، از غرب به جاده کلک‌چال، از شمال به کوه کلک‌چال و از جنوب به باغ دولو می‌رسد. این پارک به قدری بزرگ است که اگر بخواهید سر تا ته آن را پیاده‌روی کنید، به کوتاهی و راحتی یک پیاده‌روی روزانه نخواهد بود.
اگر از من بپرسید که چه چیزی پارک جمشیدیه را خاص می‌کند، در مورد آبشار، دریاچه و آب‌نماهای سنگی‌اش صحبت می‌کنم. بوستان جمشیدیه تهران در مسیر اصلی صعود به پناه‌گاه کلک‌چال قرار دارد و خیلی از کوهنوردها برای صعود به این قله از پارک رد می‌شوند.
در سال ۱۳۷۴ چیزی حدود ۱۶ هکتار به وسعت پارک جمشیدیه اضافه شد که نام آن را «بوستان فردوسی» گذاشتند. این بوستان فردوسی که برایتان گفتم را طوری ساختند که روی دست پارک جمشیدیه بلند شود و هنوز هم که هنوز است، این دو بوستان دارند در زیبایی باهم رقابت می‌کنند.
پارک جمشیدیه ۴ ورودی اصلی داشته و در نظرسنجی‌ها مشخص شده با افتخار دومین پارکی است که شهروندان تهرانی آن را به مهمانان خود معرفی می‌کنند! حالا فکر می‌کنید اولین پارک تهران باید کدام باشد؟ درست حدس زدید، پارک ملت اولین پارکی است که در تهران توسط اهالی به مردم خارج از شهر توصیه می‌شود.
چرا جمشیدیه؟
پارک جمشیدیه در اصل جزو زمین‌های یکی از بزرگان دوره قاجار به‌نام «جشمید دولو قاجار» بوده که در کنار پارک نیز باغی به همین نام وجود دارد. جمشید دولو حدود ۶۹ هزار مترمربع از زمین‌های خود را به فرح پهلوی بخشید و در این زمین‌ها پارکی عمومی ساخته شد که بعدها به نام پارک جمشیدیه تهران شهرت پیدا کرد. این پارک در محدوده محله جمشیدیه قرار دارد.
تاریخچه پارک جمشیدیه
قدمت پارک جمشیدیه تهران به دوره پهلوی اول برمی‌گردد یعنی درست وقتی که فرح پهلوی تصمیم گرفت این محوطه را که از جمشید دولو هدیه گرفته بود به پارکی عمومی تبدیل کند. ماجرا از این قرار است که اول قرار بود در این محوطه سرای یا خانه سالمندان ساخته شود اما بنا به دلایلی برنامه عوض شد و در آخر هم فرآیند ساخت پارک عمومی شروع شد.
بوستان جمشیدیه از زمان ساخت تا به حالا دو بار بازسازی شده و طراحی اصلی آن را شخصی به‌نام «کامران دیبا» انجام داده است. کامران دیبا در دانشگاه هاروارد تحصیل کرده بود و نقاش، معمار نوگرا و شهرسازی صاحب سبک بود. این شخص غیر از طراحی پارک جمشیدیه که یکی از زیباترین پارک های تهران است، بناهای زیبا و ماندگار دیگری را نیز طراحی کرده که شامل موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگسرای دانشجو، فرهنگسرای نیاوران و پارک شفق هستند.
پس کامران دیبا با آن تحصیلات عالیه‌ای که از فرنگ با خود سوغات آورده بود، توانست یکی از زیباترین پارک های تهران را طراحی کند و در نهایت نیز پارک جمشیدیه در سال ۱۳۵۶ برای عموم باز شد.
بوستان جمشیدیه در ابتدا مساحتی حدود ۱۰ هکتار داشت اما در سال ۱۳۷۴ حدود ۱۶ هکتار دیگر به آن اضافه شد. این بخش اضافه شده همان‌طور که اشاره کردیم با نام پارک فردوسی شناخته می‌شود.
پوشش گیاهی و جانوری پارک جمشیدیه
در پارک جمشیدیه تا چشم کار می‌کند درختان متنوع وجود دارد. درختان این بوستان شامل نارون، سرو، چنار، افرای سیاه، زبان گنجشک و درختان میوه مانند گلابی، زردآلو و سیب هستند. علاوه‌بر این گونه‌های گیاهی متنوع، پارک جمشیدیه تهران گونه جانوری متنوعی نیز دارد که شامل بیش از ۶۰ نوع پرنده است. قول می‌دهیم یکی از تفریحات شما در این پارک دیدن پرندگان و گوش دادن به آوای موسیقی‌وار آواز آنان باشد.
نظرات