باوجوداینکه خواب و بیداری نقاط مشترک کمی با یکدیگر دارند اما با این وجود دارای نقاط مشترکی هستند.
رویا دیدن،نشانه ی این است که در خواب فکر می کنیم اما این فکر کردن در خواب و بیداری در وجه های متنوعی، با یکدیگر متفاوت می باشند.
در رویا دیدن خاطره هایی را به وجود می‌آوریم که در آن هنگام به این موضوع واقف هستیم که درحال خواب دیدن می باشیم.خواب یک پدیده ی ساکن و بدون حرکت نمی باشد زیرا بسیاری از افراد وجود دارند که در خواب راه می روند.
افراد در حالت خواب از محیطی که در آن هستند منفک و جدا نمی باشند.برای مثال،وقتی مادری کودک خود را در کنارش می خواباند به محض این که کودک حرکتی کند یا صدایی از او شنیده شود بسیار حساس شده و به آن واکنش نشان می دهد.
خوابیدن یک عمل غیرارادی ست و برخی از افراد وقتی به خواب می روند در یک زمان خاصی از خواب بیدار می شوند و در زمانی دیگر نمی توانند به خواب بروند.
مراحل خواب
برخی از افراد به راحتی از خواب بیدار می شوند و در مقابل، برخی دیگر به سختی این عمل را انجام می دهند.
از سال های ۱۹۳۰ تحقیق و پژوهش هایی آغاز شد که آن ها از روش های حساسی برای اندازه گیری عمق خواب و زمان دیدن رویا استفاده کردند.در آن ها از وسایل ضبط تغییرات الکتریکی از روی جمجمه (که همزمان با فعالیت های مغزی در حین خواب رخ می دهند) و حرکات چشم ها (هنگام رویا دیدن) استفاده کردند.
ضبط کردن امواج مغزی به صورت نمودارهای خطی را موج نگاری مغزی یا الکتروآنسفالوگرام یا EEG می گویند.
تحلیل و آنالیز مغزی که به این صورت ضبط می شوند نشان دهنده ی این هستند که در خواب،پنج مرحله انجام می شود که چهار مرحله به ترتیب مربوط به عمق خواب و یک مرحله مربوط به بروز حرکات سریع چشم می باشد.
