شادمانی یکی از موهبت های الهی ست که می تواند از لحاظ روحی و جسمی تأثیر بسزایی در زندگی افراد داشته باشد.
برای شاد بودن کافی ست نگاه مثبتی به زندگی داشت و با وجود تمامی موانع و مشکلات دقایقی را شاد زیست.
یک قضیه را حتی بی ارزش و کوچک ، آن قدر در بوق و کرنا نکنیم. مسائل مهم، برای شما مهم باشد. مسائل کوچک را کوچک برخورد کنید. مثلا برای پرت کردن آدامس روی گل های پارک، تا چند روز عذاب وجدان نگیرید و درباره اش با همه صحبت نکنید. سعی کنید دیگر این کار ناپسند را تکرار نکنید.
هر اتفاقی هم که بیافتد
باید حواسمان باشد که
دو طناب اصلی زندگی را رها نکنیم
و آن دو طناب
ایمان و امید هستند.
وقتی پیشه ات مهر باشدسرمایه ات
پول نیست.
آبی است که به تشنه ای می دهی.
یا نانی است که به گرسنه ای.
حتی دانه ای به پرنده ای.
تغییر نگاه به زندگی باید از ذهن شروع شود
یادمان باشد ،
سنگ ها نه خرده حسابی با پاهای لنگ دارند
نه قرار و مداری با پاهای سالم!
پس باورهای اشتباه را کنار بگذاریم …
هر سقوطی
پایان کار نیست …
باران را ببین،
سقوط باران
قشنگ ترین "آغاز" است ...
از دیگران شکایت نمی‌کنم بلکه
خودم را تغییر می‌دهم.
چرا که کفش پوشیدن راحت‌تر از فرش کردن دنیاست...
راه های رسیدن به ارامش اعصاب در کمترین زمان:
وقتی استرس میگیرید:
سریع به یک اتفاق مثبت فکر کنید.
ماساژ دست را فراموش نکنید.
شکلات بخورید.
به ستاره ها نگاه کنید.
کمی عسل بخورید.
بخندید.
آدامس بجوید.
باغبانی کنید.
کلا از اخبار دوری کنید.
انرژی مثبت ها، به دنبال این نیستند که صبح تا غروب به این فکر کنند که دیگران درباره آن ها چه فکری می کنند. به دنبال این هستند که ببیند چه گونه می توانند عنصر خوبی در خلقت باشند...
آدم های انرژی مثبت همان اندازه که می گویند ببخشید، معذرت می خواهم، همان اندازه هم می گویند نمی دانم. از به کار بردن کلمه نمی دانم وحشت به خود راه ندهید. بعضی وقت ها به کار بردن کلمه نمی دانم، از دانسته های غیر مستند و نامطلوب بهتر است...
زندگی قبل ازهرچیز زندگی است...
گُل می خواهد موسیقی می خواهد
زیبایی می خواهد...
زندگی حتی اگر که
یکسره جنگیدن باشد
خستگی درکردن
میخواهد
زیبازندگی‌کن...
بخشیدن خصلت آدم های قوی است. بخشیدن یک اتفاق لحظه ای نیست، فقط قدرتمندها می بخشند پس قوی بودن را انتخاب کن.
اونهایی که سعی کردن زمینت بزنن،
انتظار دارن در حالت خشم و دعوا باشی.
با آرامشت بهشون غلبه کن و تسخیرشون کن.
کسانی که اعتقاد دارند دیگران باید موفقیت را به او بدهند همانند کسانی هستند که برای گذر از رودخانه، منتظرند تا آب رودخانه خشک شود.
یک عده ای هستند که ما همیشه از روی ظاهر آنها قضاوتشان میکنیم...
پیش خودمان می گوییم:
ببین اصلا مشخص است در صورتش هیچ غمی نیست!
این بشر از هفت دولت آزاد است،
سر خوش است و فلان است و بهمان...
ولی کافی است
یک بار از بطن زندگی آن ها مطلع شویم،
تا بفهمیم چه غصه هایی در زندگی شان دارند که اگر یکی از آن ها را ما داشته باشیم کمرمان خم میشد...
بیایید هیچوقت آدم ها را از روی ظاهرشان قضاوت نکنیم...
همه مانند هم نیستند که بخواهند درد و غصه هایشان را میان جماعت فریاد بزنند
خیلی ها تو دار هستند بر خلاف ظاهرشان...
میگویند،
میخندند،
میرقصند....
اما کافی است گوشه ای را پیدا کنند که کسی حواسش به آن ها نباشد
تنهایی میبارند و
میبارند و میبارند.....
