سلام نو – محمدعلی صف‌آرا: باز هم آماری درباره شادی و باز هم مسئله شاد بودن ایرانی‌ها در رسانه‌ها مورد توجه قرار گرفته است. نکته جالب توجه این جا است که این بار این آمار و گزارش‌های آن توسط یک نهاد ملی تهیه شده و بحث شادی ایرانیان را داغ کرده است.
محققان پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی با بررسی نزدیک به ۲۰ هزار ایرانی، ارزیابی افراد را از میزان سلامتی خودشان و ارتباط آن با میزان شادی بررسی کردند و دریافتند که تاثیر خودارزیابی سلامت حتی از متغیرهایی مانند شرایط اقتصادی و اجتماعی نیز بیشتر است.
میانگین سنی شرکت‌کنندگان این مطالعه حدود ۳۶ سال بود و بررسی‌ها نشان داد که میانگین نمره شادکامی افراد حدود ۴.۱ از ۶ و میانگین خودارزیابی سلامت افراد نیز حدود ۳.۶ از ۵ است. همچنین این یافته‌ها نشان داد که عواملی مانند وضعیت سلامت بسیار ضعیف، وضعیت درآمد ضعیف یا بسیار ضعیف، بیکاری، قرار داشتن در سنین ۲۵ تا ۳۴ سال و تعداد سالهای تحصیل (۱۰ تا ۱۲ سال تحصیل) عوامل مؤثر در شادکامی کمتر هستند.
به جز رابطه مستقیم شادکامی و خودارزیابی سلامت، این گزارش نشان می‌دهد که ظاهرا وضع شادکامی ایرانیان آن قدر که خودشان فکر می‌کنند بد نیست.
آمار جهانی شادی چه می‌گوید؟
در سال ۲۰۱۳ بر اساس نظرسنجی موسسه گالوپ، ایران رتبه ۹۳ را در بین ۱۳۸ کشور جهان از نظر خنده به‌دست آورده است. ایران از نظر سهم اندوه در جهان پس از عراق، مقام دوم را دارد و مصر در رتبه سوم است.
در این نظرسنجی از نزدیک به ۱۰۰۰ نفر از شهروندان بالای ۱۵ سال هر کشور درباره «احساسات منفی» همچون اندوه، پریشانی، خشم، درد جسمی و نگرانی پرسیده شده و از آن‌ها خواسته شده برداشت خود را بگویند.
بر اساس گزارش جهانی شادی (مربوط به سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹)، بیشترین امتیاز شادی مربوط به کشور فنلاند و کم‌ترین امتیاز شادی مربوط به افغانستان است. جمهوری اسلامی ایران نیز در بین ۱۵۳ کشور در رتبه ۱۱۸ از نظر شادی قرار دارد. امتیاز شادی در ایران از برخی از کشورهای منطقه مدیترانه شرقی (EMRO) مانند عربستان سعودی، پاکستان و مراکش پایین‌تر است و از برخی کشورها مانند اردن، تونس و مصر، بالاتر است.
وضعیت غم و افسردگی در ایران چطور است؟
مشاهدات عمومی روزهای سخت کنونی به ما می‌گوید که اوضاع غم و افسردگی در ایران خوشایند نیست، اما شاید اوضاع آن قدر که خودمان فکر می‌کنیم فاجعه بار نباشد.
بر اساس گزارش روزنامه شرق میزان «اقدام به خودکشی» یا «اقدام به خودکشی منجر به مرگ» که با عنوان «خودکشی» در ادبیات علمی بیان می‌شود، در ایران بالاتر از نرخ جهانی نیست. نکته این جا است که این غم و افسردگی تا حدی جهانی است.
ما ایرانی‌ها شادیم یا غمگین؟
کسی نمی‌تواند ادعا کند ایران از کشورهای شاد دنیا است. یک دهه تحریم ناجوانمردانه آمریکا علیه مردم، اقتصاد در هم‌پیچیده و آلوده به فساد و سطح رفاهی که روز به روز کم می‌شد حتما شادی بخش نیست، اما احتمالا می‌توان گفت اوضاع ما آن قدر که خودمان فکر می‌کنیم بد نیست و شرایط بدتر از شرایط ایران در جهان وجود دارد.
این مسئله البته نافی بار مسئولیت که به دوش مسئولین کشور است نیست، بلکه روزنه‌ای امید بخش برای مسئولین و مردم است که مرعوب سایه گسترده غم نهان و عیان نشوند.
نظر شما