سلام نو _ سرویس گردشگری: کرمان با توجه به مساحت بالایی که دارد جز بزرگترین استان های کویری ایران محسوب می شود و همچنین با برخورداری از جاذبه های تاریخی ارزشمند و طبیعی منحصربه فردی که دارد یکی از پرگردشگرترین شهرهای کشور به شمار می رود و بهترین زمان برای سفر به آن می توان از اوایل اردیبهشت تا اواخر خرداد و از اوایل شهریور (۱۰ شهریور) تا اوایل مهر ۱۰ دانست.
آرامگاه پیر جارسوز
آرامگاه پیر جارسوز در شهرستان بردسیر کرمان قرار دارد و در گذشته کاربری آن آتشکده بوده و بعدها به بقعه تغییر کرده است.
پس از ورود اسلام به ایران، عارفان ایرانی از این مکان برای عبادت استفاده می‌کردند و پس از مرگ نیز در این منطقه دفن می‌شدند.
این آرامگاه در بلوار امامزاده شهر بردسیر قرار دارد و قرار داشتن بقعه «آقا سید محمد» معروف به «پیر جارسوز» در این بنا، سبب نام‌گذاری این بنا به این نام شده است.
قدمت این بقعه به حدود ۷۰۰ سال پیش می‌رسد، اما زمان ساخت نخستین آتشکده دراین بنا مشخص نیست.
پیر جارسوز که در گذشته او را با نام «پیر بر حق» نیز می‌شناختند، از عارفان برجسته کرمان بود.
آرامگاه پیر جارسوز ابتدا آتشکده بوده است و پس از ورود اسلام به ایران، کاربری آن را تغییر دادند. پس از دفن پیر جارسوز در این مکان، مردم منطقه آن را با عنوان آرامگاه پیر جارسوز شناختند.
آرامگاه پیر جارسوز از بیرون به‌صورت چهارضلعی دیده می‌شود، اما از داخل هشت‌ضلعی است و تزئیناتی زیبا با نقاشی‌های رنگی و خط کوفی دارد.
بالای این بنا گنبد آجری با دو پوسته قرار گرفته است. در گذشته از دروازه جنوبی به این آرامگاه رفت و آمد می‌شد که در حال حاضر آن را مسدود کرده‌اند.
نمای بیرونی بنا از آجر است و تزیینی در ظاهر آن دیده نمی‌شود.
در هر ضلع بنا نورگیری تعبیه کرده بودند که منبع نور و تهویه هوا به حساب می‌آمد و در حال حاضر آن‌ها نیز بسته هستند.
در هر ضلع داخل بنای آرامگاه پیر جارسوز، فرورفتگی‌های طاق‌دار دیده می‌شوند و یکی از آن‌ها به‌شکل محراب است و کاشی‌کاری‌های آن کاملا جدید هستند.
محیط داخلی این بنا را با گچ پوشانده‌اند و روی آن را با کاشی‌های لاجوردی و فیروزه‌ای مرمت کرده‌اند.
دیوارهای خارجی اضلاع شمالی و شرقی بنا نیز، با قاب‌های مستطیل‌شکل آجری تزیین و بازسازی شده‌اند.
فاصله: ۷۵ کیلومتری جنوب غربی کرمان، یک ساعت
آدرس: بزرگراه بردسیر-باغین، شهر بردسیر، بلوار مدرس، خیابان شهید صانعی، بلوار امام جمعه، مقبره پیر جارسوز
آرامگاه مشتاقیه
آرامگاه مشتاقیه در کرمان از جمله بناهای تاریخی است که مربوط به دوره قاجاریه است که امروزه در میان محدوده ی شهری کرمان قرار گرفته و در گذشته خارج از شهر و در جوار قبرستان کهنه قرار داشته است.
این آرامگاه در ابتدا محلی بوده به منظور تدفین میرزاحسین خان راینی که حاکم کرمان بوده و در اواخر دوره زندیه و جد اعلای سادات معروف به میرحسینی راینی نیز ساخته شده بوده است و نام گذاری این آرامگاه به مشتاقیه از این بابت بوده و به دلیل دفن مشتاق علی شاه در این مکان بود است.
زمانی که به بازدید از آرامگاه مشتاقیه در کرمان می روید، سه گنبد را خواهید دید که در واقع هر کدام از این گنبدها متعلق به یک مقبره هستند و دو مورد از گنبدهایی که در این مجموعه وجود دارند نیز کاشی کاری شده اند و یکی از آن ها متعلق به مشتاق علی شاه و دیگری متعلق به مقبره ی کوثر علی شاه همدانی می باشد، گنبد آجری در این آرامگاه نیز متعلق به شیخ اسماعیل هراتی است.
البته کاشی کاری های دو گنبد مذکور از ابتدای ساخت آرامگاه وجود نداشته اند و در دوره‌های بعد نصب شده اند، ولی گنبد آجری از ابتدای ساخت در زمان قاجاریه به همین شکل بوده است.
آثار تزیینی مجموعه‌ی مشتاقیه که در قرن اخیر ساخته شده و شامل کاشی‌کاری، نقاشی، گچ‌بری، کاربندی و مقرنس است.
آرامگاه مشتاقیه علاوه بر این مقابر، مسجد و رواق نیز دارد به علاوه این که دو اتاق در این آرامگاه ساخته شده که محل دفن بسیاری از بزرگان است.
همچنین جالب است بدانید که مقبره ی شمالی که مقبره ی مشتاق علی شاه باشد تزئینات داخلی بسیار جالبی دارد و به همراه منبری ارزنده از زمان قاجار در آن باقی مانده است و همچنین حیاطی دارد که حوضی زیبا و درختانی پرشمار فضای خاصی از آن را نیز به وجود می آورد، آرامگاه مشتاقیه در سال ۱۳۴۵ به شماره ی ۵۲۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آثار تزیینی مجموعه‌ی مشتاقیه که در قرن اخیر ساخته شده و شامل کاشی‌کاری، نقاشی، گچ‌بری، کاربندی و مقرنس است.
آرامگاه مشتاقیه علاوه بر این مقابر، مسجد و رواق نیز دارد به علاوه این که دو اتاق در این آرامگاه ساخته شده که محل دفن بسیاری از بزرگان است.
همچنین جالب است بدانید که مقبره ی شمالی که مقبره ی مشتاق علی شاه باشد تزئینات داخلی بسیار جالبی دارد و به همراه منبری ارزنده از زمان قاجار در آن باقی مانده است و همچنین حیاطی دارد که حوضی زیبا و درختانی پرشمار فضای خاصی از آن را نیز به وجود می آورد، آرامگاه مشتاقیه در سال ۱۳۴۵ به شماره ی ۵۲۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نظر شما