سلام نو - سرویس گردشگری: شوشتر را بیشتر گردشگران با سازه‌های آبی‌اش می‌شناسند؛ مجموعه‌ای فوق‌العاده که نشان از هوش و خرد نیاکان‌مان دارد. اما در کنار این سازه‌های ارزشمند که به فهرست میراث جهانی یونسکو نیز راه یافته‌اند، بناهای تاریخی قابل‌توجه دیگری جای گرفته‌اند. از جمله این بناها، مسجد جامع شوشتر است.
مسجد جامع شوشتر یکی از قدیمی‌ترین مساجد ایران به شمار می‌رود و پس از مسجد جامع یزد، در ردیف دوم قرار دارد. هرچند نشانه‌هایی از معماری دوره ساسانیان در آن به چشم می‌خورد؛ بنای اصلی در زمان حضور امام حسن عسکری (ع) ساخته شده است. همچنین این مسجد از قدیمی‌ترین منبر کشور میزبانی می‌کند.
سرگذشت مسجد جامع شوشتر
این مسجد یکی از قدیمی ترین مساجد ایران به شمار می رود، که در سده های نخست اسلامی ساخته شده و این بنا در گذر سالیان دراز دچار تغییراتی شده است. مقدسی در قرن چهارم هجری، مسجد شوشتر را با نام لطیف بیان کرده و موقعیت آن در وسط شهر، در کنار بازار بزازان گفته است. در سده دوازدهم، محله اطراف مسجد محله دکان سید خوانده می شد. در پی تحولات سالیان، تا دهه ۱۳۳۰ شمسی، مسجد در گوشه غربی شهر قرار گرفت و جای بازار را گورستانی گرفته بود. در دهه های اخیر، این گورستان با ساخت خانه ها از بین رفته و در محدوده شمالی مسجد میدانی ایجاد شده است. به این محله، که در جنوب غربی محدوده فعلی شهر قرار دارد، محله مناره می گویند. بنا بر نوشته سید عبدالله جزایری، ساخت این بنا در دوره خلافت المعتزبالله شروع شد. دو خلیفه دیگر عباسی، القادر بالله و المقتدی بامرالله، به کار مسجد توجه کردند، اما این بنا حتی در دوره المیترشدبالله هم تمام نشد. بنای اولیه مسجد، چوبی و تیرپوش بود، با یتون های باریک و بلند از شاه چوب هندی که گویا همان شیشم یا جگ است. چوب ها را از هند از راه بصره به شوشتر آورده اند. پس از فرسوده شدن بنا، جمعی از خیرین به سرپرستی فردی به نام حاجی فتح الله خیاز آن را در ۱۰۸۸ به کل امروزی مرمت کردند.
معماری مسجد جامع شوشتر
مسجد جامع شوشتر از ۱۲ ردیف ستون در سمت شمال و هشت ستون در سمت جنوب تشکیل می‌شود که ارتفاع هر یک از ستون‌ها تقریبا پنج متر است. مسجد حیاطی بزرگ و ستون‌های قطور و بسیار محکمی دارد؛ به‌گونه‌ای که قطر هر ستون بیشتر از یک و نیم متر است. بنای ساختمان اغلب از سنگ و آجر تشکیل یافته است.
نظر شما