به گزارش سلام نو، روستای سرخده در فاصله ۱۵ کیلومتری ساوه، واقع شده است. این روستا دارای دو پل تاریخی است که قدمت پل تک چشمه به دوران ما قبل اسلام بر می گردد و پل معروف به هشت چشمه نیز در دوره صفویه ساخته شده است. پل تاریخی سرخده در تاریخ ۱۴ مهر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در روستای سرخده ساوه دو پل تاریخی مشهود است. یکی از این پلها که به پل هشت چشمه معروف است در پانزده کیلومتری جنوب شهرستان ساوه و در ساحل جنوبی رودخانه قره چای در روستای "سرخده" قرار دارد. دستیابی به این آبادی پس از عبور از روی یک پل سنگی-آجری است که بر روی قره چای احداث شده است. این پل در نزد اهالی ترک زبان به "دقورگز" (نه چشمه) معروف است. در غرب این پل و به فاصله صد و پنجاه متری، یک دهانه از پل دیگر به نام "تک گوز" (تک چشمه) قرار دارد. از پل تک چشمه یک دهانه آجری باقی مانده است که با دقت بیشتر در حفره های ایجاد شده در پایه های آن می توان پی پل را از قلوه سنگ مشاهده کرد. پل نه چشمه نیز در حال حاضر به دلیل دیوارچینی زیر اولین طاق جنوبی دارای هشت دهانه است. مصالح بکار رفته در آن، آجر و ملات ساروج بوده و در دوره صفویه احداث شده است. ساختمان پل دارای ۸ چشمه با طاق رومی است و ارتفاع آن از کف تا سطح رودخانه قره چای، حدود ۸ متر است. طول پل حدود ۷۰ متر و عرضی معادل ۴٫۵ الی ۵ متر دارد.
با مشاهده مصالح به کار رفته در ساخت این پل و گوناگونی شیوه های اجرا، سه دوره ساخت و مرمت و یک دوره تعمیرات متاثر از یکدیگر در این پل قابل تشخیص است. طراح پل با آگاهی از شیب طبیعی زمین در مسیر رودخانه قره چای به جهت اجتناب از احداث پلی با دهانه های فراوان و طول زیاد و با ایجاد دیواره های سنگی در ساحل شمالی، تنگ باریکی بین این دو دیوار و سطح مرتفع ساحل جنوبی به وجود آورده است. بدین منظور برای احداث دیواره، مکانی در سیصد متری غرب محل احداث پل در نظر گرفته شده تا با ساخت دیوار سنگی عظیمی تا نزدیک های این پل، عرض گسترده و وسیع قره چای در محل پل به هشتاد متر تقلیل یابد تا نیازی به احداث پلی وسیع نباشد. قدمت پل هشت چشمه به دوره صفوی و پل یک چشمه به سده های اولیه اسلام و یا دوران ساسانی باز می گردد. این اثر در تاریخ ۱۴ مهر ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۱۸۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع: تریپ یار
نظر شما