موزه برادران امیدوار، نمایشگاهی از آثار و خاطرات اولین جهانگردان معاصر ایران

به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، عیسی و عبداله امیدوار، دو برادر پژوهشگر و ماجراجوی ایرانی در سال ۱۳۳۳ با همتی پولادین عـزم کردند تا جهان را با تمامی پیچید گیهایش کاوش کنند. در آن دوران که امکانات سفر قابل مقایسه با جهان امروز نبود آنها سفر خود را به وسیله دو موتورسیکلت از تهران به سوی مشهد و سپس مشرق زمین آغاز کردند.
در این ماجراجویی منـحصر به فرد در تاریخ ایران برادران امیدوار از صحراهای سـوزان آفریقا تا جنگلهای انبوه آمازون، در سال ۱۳۳۷ به قطب شمال و زندگی با افراد اسکیمو در دشوارترین شرایط جوی، در سفر پر حادثه دیگر در سال ۱۳۴۵ اولین افراد آسیایی بودند که به همراه گروه علمی کشور شـیلی به ششمین قاره سرسخت جهان ، قطب جنوب سفر کردند. همچنین قاره استرالیا و سراسر خشکی های سیاره زمین را در نوردیدند و زندگی با ابتدایی ترین انسانهای نقاط مختلف جهان را در سخت ترین شرایط اقلیمی تجربه کرده به تحقیق و مطالعه پرداختند.
نخـستین سفر این دو بـرادر ۷ سال به طول انجامید و در سال ۱۳۴٠ به مـیهن بازگشتند.
پس از سـه ماه بار دیگر جذابیتهای پر راز و رمز سیاره زمین و شوق آشنایی دوباره با آداب و رسوم، تفاوت ها و شباهت های فرهنگی اقوام و ملل گوناگون آنان را به سفر بزرگ دیگری رهنمون ساخت. این باربه وسیله اتومبیل سیتروئن ۲ سیلندر از طریق کویت و عربستان سعودی رهسپار قاره آفریقا شدند و بار دیگر به مدت ۳ سال به جستجو و اکتشاف پرداختند.

حاصل این سفرهای پر مخاطره عکسها، فیلمهای مستند، اشیاء و لوازم مربوط به زندگی قبایل و اقوام گوناگون در مـوزه برادران امیدوار بازتاب دهـنده غنا، پیـچیدگی و گـونا گونی فرهـنگهای مختلف بشری است که گواهی بر عـظـمت و گسـتردگی کار برادران امیدوار هستند. هم اکنون موزه برادران امیدوار، در بخش شمال غربی مجموعه فرهنگی–تاریخی سعدآباد دایر است و بنای آن متعلق به دوره قاجار می باشد.

لازم به ذکر است که سفرنامه برادران امیدوار خلاصه ای است از ده سال تلاش آنها در جهت شناخت ناشناخته ها. سفرنامه برادران امیدوار در ۷۷۶ صفحه، پنج بار تجدید چاپ شده است. این سفرنامه در کشور مکزیک نیز توسط انتشارات Renacimieto چاپ گردیده  و در کلیه کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی در دسترس است.

چهارمین مدال شهروندی جهان نیز به عیسی امیدوار اعطا شده است. این مدال تا کنون نصیب سه ورزشکار در رشته‌ های قایقرانی، بوکس و پینگ‌ پنگ‌ شده است که هر یک به علت رشادت و رفتار اخلاقی ویژه‌ای که داشتند موفق به کسب این مدال جهانی شدند. عیسی امیدوار چهارمین شخص در جهان است که موفق به دریافت این مدال شد.

موزه برادران امیدوار، در بخش شمال غربی مجموعه فرهنگی–تاریخی سعدآباد واقع شده و بنای آن متعلق به دوره قاجار است. این موزه شامل ۴ اتاق با نمای آجری قرمز رنگ و گچ بریهای زیبا می باشد، که کالسکه خانه و استراحتگاه سورچی ها بوده است. ساختمان پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۸۱ شمسی مرمت و بازسازی شد و در پنجم مهر ماه ۱۳۸۲در هفتۀ جهانگردی با تلاش سازمان میراث فرهنگی، به نام اولین جهانگردان ایرانی افتتاح گردید.

برادران امیدوار، به نام های عیسی در سال ۱۳۰۸ و عبدالله در سال ۱۳۱۱ ه.ش در تهران به دنیا آمدند. عیسی امیدوار که به کوهنوری علاقه شدیدی داشت، عضو باشگاه نیروراستی شد و طی صعود به قلل مرتفع نقاط مختلف ایران به مشاهده و شناخت ابزارآلات انسانهای غارنشین پرداخت. کوهنوردی و راهپیمایی ها، سرآغاز اندیشۀ سفر و جهانگردی این دو برادر بود. دیدار با " نیوبل " دوچرخه سوار فرانسوی که قصد سفر از پاریس تا سایگون پایتخت ویتنام را داشت، علاقه به جهانگردی آنها را دو چندان ساخت. همچنین شرکت در مسابقات دوچرخه سواری بین شهرها و کشورها، از دیگر سرگرمی دو برادر بود.

برادران امیدوار پس از سه سال مطالعه در سال ۱۳۳۳ ه.ش با شور و عشق فراوان سفر خود را به منظور دیدن نادیده های جهان، از زادگاه خود با مبلغی در حدود ۹۰ دلار آغاز کردند. آنها با برگذار کردن نمایشگاههایی از دستاوردهای سفر به نقاط مختلف دنیا، نوشتن مقالات برای نشریات معتبر جهان و برگزاری سخنرانی در بزرگترین دانشگاههای دنیا، بقیه هزینه سفرهای خود را تأمین کردند.

عیسی و عبدالله در هفت سال اول سفر خود، چهار قاره را با دو موتورسیکلت یک سیلندر مچلس انگلیس به قدرت cc ۵۰۰، که پدر برایشان خریده بود، پیمودند و سه سال آخر را با اتومبیلی که کمپانی سیتروئن فرانسه به آنها اهدا کرده بود، مسافرت کردند. حاصل سفر ۱۰ سالۀ آنها به نود و نه کشور از پنج قارۀ جهان، هزاران عکس، فیلم، صنایع دستی نقاط مختلف جهان و تعداد زیادی مقالات و تحقیقات علمی بود.

اولین فیلم تهیه شده توسط برادران امیدوار، مربوط به ابوریجینی ها (بومیان استرالیا) است که زندگی آنها بدون هیچ تغییری به همان شیوۀ ۲۵۰۰ سال قبل است. این فیلم فاقد صدا، توسط دوربین کوکی رولیکس با سه لنز متفاوت گرفته شد که آن را از سیدنی در استرالیا خریداری کرده بودند.

از دیگر کارهای مهم آنها تهیۀ فیلم شانزده ساعته از سفرشان بود. سرانجام، برادران امیدوار در سال ۱۳۴۳ از سفر ده سالۀ خود بازگشتند و مردمی که از طریق مجلات با آنها آشنا شده بودند فیلم فوق را که به مدت ۱۰ روز در سینما به نمایش گذاشته شده بود، دیدند.

چکیده ای از ماجراجویی از زبان عیسی امیدوار

 سال ۱۳۳۳، آغاز سفر پرخطر ما دو برادر بود، و این سفر که ده سال به درازا کشید در زمانی انجام شد که امکانات سفر، قابل مقایسه با جهان امروز نبود بیشترین دوران سفرهای ما در شگفت انگیز ترین مناطق پنج قاره جهان و در سخت ترین شرایط انجام شد.

ما از مدار قطبی شمال آمریکا و کانادا تا سرزمین آتش که در جنوبی ترین بخش قاره آمریکا قرار دارد را در گذر نه سال زیر پا گذاشتیم و در این مدت، لحظه لحظه های زندگیمان را به دیدن، اندیشیدن و تجربه اندوزی گذراندیم و بیشتر از همه درباره نخستین بومیانی که در گذشته دور به آمریکا آمده و در آنجا ماندگار شده بودند به پژوهش پرداختیم. از شهرهای کوچک و بزرگ کشورهای دنیا گذشتیم و در بسیاری از کالج ها و دانشکده های مهم، درباره آنچه که در جاجای جهان دیده بودیم، سخنرانی کردیم و فیلمهایی را که با سخت جانی بسیار تهیه کرده بودیم برای آنان به نمایش گذاشتیم و این چنین بود که صدها مقاله مصور که چکیده تحقیقات ما بود در بزرگترین مجلات و روزنامه های کشورهای دنیا به چاپ رسید و نام ما به عنوان دو جهانگرد ایرانی بر سر زبانها افتاد.

ما با بیشتر رؤسای جمهور، نخست وزیران، پادشاهان و شخصیت های فرهنگی کشورهای جهان دیدار و با آنان به صحبت نشستیم. در پایان این سفر درازمدت، برادرم عبدالله در کشور شیلی اقامت گزید و هم اکنون نه تنها سردبیری دو مجله سینمائی و سیاحتی را در شهر سانتیاگو بر عهده دارد، بلکه او با پایه گذاری یکی از بزرگترین مراکز سینمائی، نام ایران را در آن دیار نیز پرآوازه ساخته است، اما من "عیسی" پس از بازگشت در میهنم ایران عزیز رخت اقامت افکنده و برای همیشه در اینجا خواهم ماند. اگرچه اندیشه هایم همواره در افق های دوردست و در سرزمین هایی در چرخش است که با نمادهای سحرآسای خود هر لحظه به امیدواران امیدهای تازه ای می بخشند.

موزه

برای بازدید از موزه برادران امیدوار باید به سوی مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد شوید و به باغی وسیع قدم بگذارید. مجموعه ای متشکل از کاخ ها و ساختمان ها و موزه های متعدد که در شمالی‌ ترین و خوش آب و هواترین منطقه تهران واقع شده است و جنگل طبیعی، چشمه‌ سارها، قنات ها، باغستان ها، گلخانه ها و خیابان هایی را در خود دارد. رودخانه جعفرآباد، از میان این مجموعه می گذرد و در قدم به قدم آن، بهانه ای برای ایستادن، تماشا کردن و لذت بردن پیدا می شود. در این مجموعه فرصت عبور از خیابان هایی را دارید که از دو سو با درختان کهنسال احاطه شده اند و حسی وصف نشدنی را برای تان به ارمغان می آورند.

تخفیف های بازدید از موزه:

افراد زیر می توانند از بلیت نیم بها استفاده کنند:
دانش آموزان و دانشجویان (به صورت گروهی به همراه معلمان و سرپرستان)
بازنشستگان به همراه یک نفر از اعضای خانواده
افراد تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) و سازمان بهزیستی کشور
آزادگان، جانبازان، خانواده معظم شهدا
بسیجیان (فقط یک نفر)

افراد زیر می توانند بازدید رایگان از مجموعه داشته باشند:
میهمانان عالی رتبه هیات دولت با هماهنگی قبلی
اعضای ایکوم با ارایه کارت شناسایی
پرسنل محترم سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
دارندگان کارت راهنمای تور

نکته: بازدید های رایگان و نیم بها در تعطیلات رسمی سالانه، نوروز و پنجشنبه و جمعه های هر هفته لغو می شوند.

مسیر دسترسی:
برای رسیدن به مجموعه سعدآباد و موزه برادران امیدوار می ‌توانید از مترو استفاده کنید و در خط ۱ مترو به میدان تجریش بروید یا از اتوبوس‌ هایی که به میدان تجریش می‌روند استفاده کنید. سپس با کمی پیاده‌ روی در میدان تجریش به خیابان سعدآباد، خیابان افراز، خیابان جاودان و در نهایت خیابان طاهری و ورودی غربی کاخ سعدآباد برسید. پیاده‌ روی این مسیر حدودا بیست دقیقه طول می ‌کشد و اگرچه این خیابان ‌ها دارای فضای سبز زیبا، درختان چنار کهنسال و سرسبز و بافت و خانه‌ های تاریخی با معماری دوران پهلوی است، اما قسمت ‌هایی از آن دارای سربالایی است و برای کسانی که توانایی پیاده ‌روی در سربالایی را ندارند توصیه نمی‌ شود. پس از ورود به کاخ سعدآباد می ‌توانید از ون ‌هایی که برای رسیدن به موزه برادران امیدوار فراهم شده ‌اند استفاده کنید.