نشانه های کمبود پروتئین در بدن

پروتئین از مواد مغذی ضروری برای موجودات زنده است. این ترکیبات به ما انرژی می‌دهند و به بدن کمک می‌کنند تا از بیماری‌ها بهبود یابد. پروتئین از زنجیره‌های بلند اسیدهای آمینه که عناصر سازنده ماهیچه‌ها هستند، تشکیل شده‌است. بدن ما ۱۱ اسید آمینه تولید می‌کند و بقیه باید از غذاها دریافت شوند. به همین دلیل، مهم است که از دریافت میزان کافی پروتئین اطمینان حاصل کنیم. موارد زیر برخی از علایم کمبود پروتئین می‌تواند باشد. به خاطر داشته باشید که این علایم می‌توانند دلایل دیگری هم  داشته باشند.

  گرسنگی و هوس‌های غذایی

اشتیاق مداوم به غذا و نیاز به مصرف میان‌وعده، ممکن است نشانه کمبود پروتئین باشد. پروتئین ،

سیرکننده‌ترین ماده مغذی است. مصرف پروتئین‌ها باعث ترشح هورمون‌هایی می‌شود که  با افزایش احساس سیری در ارتباط هستند و میزان مصرف در وعده‌های غذایی بعدی را کاهش می‌دهند. اگر دچار کمبود این ماده مغذی اشباع‌کننده باشید، ممکن است در طول روز احساس گرسنگی کنید.

    ضعف‌های عضلانی یا درد مفاصل

کمبود پروتئین می‌تواند منجر به کمبود عضله شود. در یک مطالعه مشخص شد  مردان و زنان مسن که پروتئین کمی مصرف می‌کنند، عضله بیشتری از دست می‌دهند. پروتئین، به ویژه پروتئین حیوانی برای مفاصل مفید است و مشخص شده است که کلاژن موجود در این منابع پروتئینی درد مفاصل را تسکین می‌دهد. بر اساس یک آزمایش بالینی، دریافت پروتئین روزانه در کاهش درد  بیماران مبتلا به آرتروز  موثر است.

    بهبود کند آسیب‌دیدگی‌ها

ما برای تقویت ایمنی و همچنین بهبود و بازسازی بافت، پوست و سلول‌های جدید به مقدار کافی پروتئین نیاز داریم. مطالعات همچنین نشان داده مصرف پروتئین، بهبود شکستگی مفصل ران را در سالمندان تسریع می‌کند. به این معنی که در صورت آسیب دیدگی، کمبود پروتئین می‌تواند به طور قابل توجهی دوره بهبود را طولانی‌تر کند.

    مشکلات مو، پوست و ناخن

نازک شدن موها، ریزش مو،  پوسته پوسته شدن پوست و شیار شیار شدن ناخن‌ها  از اولین نشانه‌های کمبود پروتئین هستند. بیوتین، یک ویتامین B محلول در آب است که در سوخت و ساز اسیدهای آمینه موجود در پروتئین‌ها نقش دارد و به سالم نگه داشتن پوست، مو و ناخن‌ها کمک می‌کند. بسیاری از افراد با کمبود پروتئین، دچار ریزش مو می‌شوند.

    انباشته شدن مایعات

ورم یا اِدم یکی از رایج‌ترین علایم مصرف ناکافی پروتئین است. این نوع تورم به طور معمول در شکم، دست‌ها یا پاها اتفاق می‌افتد. به گفته کارشناسان بهداشت، این مشکل به دلیل مقادیر کم نوعی پروتئین به نام آلبومین سرم انسانی که مسئول جلوگیری از تجمع مایعات در بافت‌ها یا سایر بخش‌های بدن است، ایجاد می‌شود.

    مه مغزی و نوسانات خلقی

مه مغزی، خستگی و نداشتن تمرکز ممکن است ناشی از نوسان قند خون و کمبود پروتئین باشد. اسیدهای آمینه، عناصر سازنده انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و سروتونین هستند. کمبود پروتئین در رژیم غذایی می‌تواند به این معنی باشد که بدن  قادر به تولید انتقال دهنده‌های عصبی کافی نیست. این شرایط ممکن است منجر به تغییرات خلقی یا افسردگی بدون دلیل شود.

    بیمار شدن مکرر

اگر به طور مکرر بیمار می‌شوید، احتمالا معنایش این است که سیستم ایمنی ضعیفی دارید زیرا کمبود پروتئین می‌تواند به اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن و افزایش خطر ابتلا به عفونت منجر شود. یک مطالعه در باره زنان مسن نشان داد مصرف یک رژیم غذایی کم پروتئین به مدت ۹ هفته، پاسخ ایمنی بدن آن ها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. کارشناسان همچنین می‌گویند پروتئین‌ها، سطح باکتری‌های خوب خون را که به مبارزه با بیماری‌ها کمک می‌کنند، تغییر می‌دهند. در نتیجه کمبود پروتئین می‌تواند در توانایی بدن برای مبارزه با عفونت‌هایی مانند سرماخوردگی اختلال ایجاد کند.