سلام نو – سرویس اجتماعی: "مردم هیجانی رفتار نکنند ذات بورس سود و ضرر است"، "مردم دلار نخرند ضرر میکنند"، "مردم برای کره خریدن عجله نکنند کره به اندازه کافی در کشور موجود است"، "مردم برای خریدن ماشین عجله نکنند" و " مردم برای خرید مسکن عجله نکنند، مسکن ارزان میشود".
این مجموعهای از توصیههای مسئولین به مردم است. در کنار این توصیهها مردم به یکدیگر هم توصیه میکنند که کره، گوشت یا ماشین را تحریم کنند و وقتی این اتفاق نمیافتد خودمان به خودمان میگوییم "از ماست که بر ما است" و "لیاقت ما همین است"!
اما آیا واقعا مردم، حداقل در چنین مواردی مقصر هستند؟ مردمی که شب میخوابند و صبح بیدا میشوند و میبینند ارزش سرمایهی ریالی آنها حداقل ۲۰ درصد کاهش یافته چه کنند؟ وقتی خانهای متری ۱۵ میلیون تومان فروردین در شهریور به متری ۲۳ میلیون رسیده، وقتی اجاره خانه حداقل دو برابر شده و وقتی پرایدی که دیگر تولید هم نمیشود به صد میلیون تومان رسیده، باید چه کرد و از مردم چه انتظاری داشت؟
در این وضعیت عقل حکم میکند که پول خود را به هر چیزی که بعدا قابل فروش باشد تبدیل کنیم تا حداقل به جای ۲۰ درصد ۵ درصد ارزش آن کاهش یابد یا در حالت بهتر ارزشش به طور نسبی حفظ شود. حالا این تبدیل میتواند خرید ماشین و زمین و طلا و دلار یا سرمایهگذاری به شکلهای مختلف باشد.
کسی که ماهی ۳ میلیون تومان حقوق میگیرد حق دارد تا جایی که میتواند کره را قبل از گران شدن یا سهمیه بندی بخرد تا حداقل برای دو ماه کره داشته باشد و مجبور نشود فشار کره و خامه را هم به فشار اجاره خانه دو ماه بعد اضافه کند.
شاید بتوان کسی که با طمع خانه خود را فروخته و در بورس گذاشته سرزنش کرد، ولی کسی که اندک پس انداز خود را به بورس آورده و بعد از اظهارات رئیس جمهور شاهد سقوط بورس و به باد ر فتن اندک سرمایه خود است آیا حق ندارد پول خود را از بورس خارج کرده و فرار کند؟
این که تمام تقصیر را گردان مردم بیاندازیم برای مسئولین لذت بخش است چون مسئولیت خود در برابر وضعیت فعلی را از یاد میبرند و برای قشری از مردم هم جذاب است چون ادای روشنفکری دارد.
اما بیایید نگاه کنیم که شرایط اقتصادی امروز محصول اشتباهات مردم است یا چیز دیگر؟ مسئول تحریمهای آمریکا که قطعا دونالد ترامپ است نه مردم. مردم به ضد تحریمترین گزینهای که داشتند رای دادند.
تصمیمات اشتباه اقتصادی هم محصول دولت و مجلسهایی است که با اشتباهات خود اثر تحریمهای اقتصادی آمریکا را چندین و چند برابر کردند.
به دلار ۴۲۰۰ تومانی و رانت آن، به گران شدن بنزین، به بورس، به قانونی که برای قیر در مجلس تصویب شد و به انحصار خودروسازان نگاه کنید. مسئول این هم مردم هستند؟ دولت از یک طیف سیاسی و مجلس از طیف سیاسی دیگر است و هر یک در تصمیم بد گرفتن از دیگری سبقت میگیرد! مردمی که حتی با تغییر ناچارانهی انتخاب خود هم به نتیجه نمیرسند چه کنند؟
این که انتظار داشته باشیم مردم پول خود را مستقیم وارد تولید کنند، بیجا است چون تولید و سرمایهگذاری کار هر کسی نیست. انتظار حمایت از تولید ملی هم که عملا بیهوده است چون قدرت خرید مردم چنان کاهش یافته که جز تولید ملی چیزی نمیتوانند بخرند. در بازار خودرو که پول مردم به همان تولید ملی نیز نمیرسد.
این بار اگر خواستید و خواستیم مردم را سرزنش کنیم ابتدا به شرایط کشور دقت کنیم، به تصمیمات مسئولان و دشمنان خارجی نظر کنیم و بعد به مردم اتهام بزنید و بزنیم.
نظر شما