سلام نو – سرویس سیاسی: قبل از تمام نامزدهای اصولگرا و اصلاح‌طلب، قبل از تمام قیل و قال‌های انتخاباتی مجلس و ریاست جمهوری و شورای شهر، از همان زمانی که نشست با عادل فردوسی‌پور و عمادالدین باقی و دیگران صبحانه دوستانه خوردن، مشخص بود که نیم نگاهی و حتی شاید نگاهی به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ دارد.
عزت الله ضرغامی که امروز به عنوان یکی از اعضای شورای عالی فضای مجازی و شورای عالی انقلاب فرهنگی فعالیت می‌کند روزگاری که رئیس صدا و سیما هم بود اینقدر جلوی چشم رسانه‌ها نبود، مسئله‌ای که از خیلی وقت پیش بسیاری حدس بزنند که او برای ۱۴۰۰ می‌آید.
او دانشجوی دانشگاه امیر کبیر و یکی از اعضای دانشجویان مسلمان پیرو خط امام بود که سفارت آمریکا در تهران را تسخیر کردند. ضرغامی از ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۲ معاون وزیر فرهنگ و ارشاد در امور مجلس بود و از ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۶ نیز معاونت امور سینمایی وزیر فرهنگ را برعهده داشت و با علی لاریجانی و مصطفی میرسلیم همکاری کرد.
او که دیدگاهی متفاوت با دیدگاه فرهنگی دولت اصلاحات داشت با شروع کار دولت خاتمی ابتدا از ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ معاون وزیر دفاع در امور مجلس شد و بعد از آن هم معاونت امور مجلس و استان‌های سازمان صدا و سیما را تا سال ۱۳۸۲ بر عهده گرفت. همین سوابق همزمان فرهنگی و سیاسی باعث شد تا او در نهایت در سال ۱۳۸۳ بعد از علی لاریجانی برای ده سال به ریاست سازمان صدا و سیما منصوب شود.
ضرغامی هرچند در دوران ریاستش بر صدا و سیما با انتقادات ریز و درشت بسیاری به خصوص درباره انتخابات ۱۳۸۸ مواجه شد، اما در نهایت روسای بعدی سازمان چنان عمل کردند که عملکرد او بسیار قابل دفاع‌تر بود.
به باور منتقدین ضرغامی در دوران مدیریت او و در انتخابات ۱۳۸۸ صدا و سیما در اختیار یک نامزد، آن هم محمود احمدی‌نژاد بود و در بحبوحه اعتراضات آن سال نیز با پخش اعترافات دستگیرشدگان اعتراضات، عملا از احمدی‌نژاد حمایت مطلق کرد. با این وجود با روی کارآمدن دولت روحانی، ضرغامی و سازمانش به منتقد جدی دولت تبدیل شدند. او البته مسئله پخش اعترافات متهمان در سال ۱۳۸۸ را تصمیم شورای عالی امنیت ملی عنوان کرد.
اما چهره جدید ضرغامی پس از ریاستش بر سازمان صدا و سیما هویدا شد. مردی که از حسین کروبی تا حسن آقا میری به دیدارش می‌روند و با او صبحانه می‌خورند. چهره‌ای که از تصمیمش درباره آدم برفی ابراز پشیمانی می‌کند و حتی بعد از حمایت رهبری از صادق آملی لاریجانی می‌گوید که رئیس سابقه قوه قضاییه نمی‌تواند بگوید مسائل اخیر هیچ ربطی به او ندارد.
هر چند برخی فعالین سیاسی اصولگرا و برخی نزدیکانش معتقدند که او خیال حضور در انتخابات ریاست جمهوری را ندارد و کار تشکیلاتی و منظمی هم برای این مسئله انجام نداده اما ضرغامی در یک گفت‌وگوی رادیویی تلویحا برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرد و گفت: من سرباز نظام هستم و اگر بگویند ریاست صدا و سیما را بر عهده بگیر می‌آیم و در مورد انتخابات ۱۴۰۰ هم اگر احساس وظیفه کنم کاندید خواهم شد.
منصور حقیقت‌پور، مشاور علی لاریجانی با اشاره به تلاش‌های ضرغامی برای انتخابات ریاست جمهوری به صبحانه‌های او با چهره‌های مشهور اشاره می‌کند و می‌گوید: دولت قهوه‌خانه نیست که با صبحانه خوردن بشود مشکلات کشور را حل کرد. عرصه اداره کشور فکر، اندیشه، گذشت، ایثار و فداکاری می‌خواهد.
اما آیا رئیس سابق صدا و سیما شانسی برای نامزدی اصولگرایان در انتخابات ۱۴۰۰ دارد؟ او هرچند عمق نفوذ لاریجانی، توان مالی بذرپاش، مقبولیت رئیسی و البته کارنامه اجرایی قالیباف را ندارد ولی جایگاهی بد نیز میان اصولگرایان ندارد و از گزینه‌های نهایی جمنا برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ بود.
مسئله ضرغامی اما این است که هویت مستقل او، حداقل برای عموم مردم، چندان شفاف نیست.
او البته مانع دیگری هم دارد و آن این که به جز ریاست صدا و سیما، کارنامه اجرایی ملموسی ندارد و برخلاف هیچ کدام از رقبایش هیچ گعده، حزب یا گروه خاصی در اصولگرایان حامی او نیستند که برایش به آب و آتش بزنند. او حتی مثل لاریجانی هم نیست که توان ائتلاف با بخشی از اعتدالیون و اصلاح‌طلبان را داشته باشد.
در یک کلام می‌شود گفت عزت الله ضرغامی برای سال ۱۴۰۰ شانس خواهد داشت به شرط اینکه دو مانع بالا رفع شود، اشتباهات مهرداد بذرپاش او را حذف کند و محمد باقر قالیباف و ابراهیم رئیسی نخواهند در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ شرکت کنند.
نظر شما