با توجه به یافته های این آزمایش محدودیت کالری مناسب در جوانان و میانسالان موجب کاهش قابل توجه عوامل خطر قلبی و متابولیکی مستقل از کاهش وزن می شود.
با توجه به یافته های جدید از این ارزیابی جامع، عوامل خطرزای قلبی و متابولیکی با کاهش میزان مصرف کالری در طول دو سال به طور قابل توجهی در بزرگسالان جوان و سالم غیر چاق بهبود یافته است. محققان می گویند؛ هیچ گونه دارویی با چنین اثرات عمیقی بر روی چنین طیف گسترده ای وجود ندارد.
در مقایسه با گروه شاهد گروه محدود شونده کالری، بهبود قابل توجه عوامل خطرزای قلبی عروقی، از جمله دور کمر، فشار خون، کلستررول HD، کلسترول LDL، تری گلیسیرید، حساسیت به انسولین و گلوکز ناشتا و پروتئین واکنش C (یک نشانگر التهاب سیستماتیک همراه با بیماری های متعدد مزمن و بیماری های مربوط سنی) را داشته اند.
محدودیت کالری عوامل خطرزای بیماری قلبی عروقی آترواسکلروز و مرگ و میر مرتبط با آن را بسیار پایین تر از آستانه ریسک بالینی بهبود می بخشد. این به دلیل تاثیراتی است که رژیم غذایی داشته است، حتی در مواردی افراد جوانی که در سلامت کامل بودند خود را با این رژیم غذایی وقفق دادند.
محدودیت کالری طول عمر را افزایش می دهد
این اولین تحقیقی است که اثرات محدودیت کالری طی دو سال در انسان را مورد بررسی قرار داده است و شواهد موجود از مدل ارگانیسم های مختلف نشان داد که محدودیت کالری هر دو دوره سلامت و طول عمر را افزایش می دهد.
بیش از200 فرد سالم و یا بزرگسالان دارای وزن طبیعی یا متوسط به طور تصادفی برای دنبال کردن رژیم محدود کننده کالری یا رژیم معمولی خود انتخاب شدند. پس از دو سال، شرکت کنندگان در گروه تجربی مصرف روزانه کالری خود را 12 درصد کاهش دادند و به طور متوسط 10 درصد کاهش وزن داشتند. شاید محدود کردن کالری به نوعی پیشگیری برای جلوگیری از ورود بیماری و عوارض بعد از بیماری است و درست به نقطه ای میرسیم که کم کردن مواد مصرفی و پیشگیری همیشه، بهتر از درمان است.
