گفتنی است انجام برخی از حرکات ورزشی و همچنین رعایت رژیم غذایی مناسب خود می تواند نقش بسزایی در کنترل و کاهش علایم بیماری دیابت داشته باشد.
به طور کلی باید در نظر داشت که مرتب ورزش کردن علاوه بر آن که سطح گلوکز خون و وزن را کنترل می‌کند، خطرات ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی که در مبتلایان به دیابت بیشتر است کاهش می‌دهد به گونه‌ای که نیاز به مصرف انسولین به خصوص در مبتلایان به دیابت نوع یک تا حد زیادی کاهش می دهد.
بسیاری از کارشناسان ورزشی بر این باور هستند که بزرگسالان مبتلا به دیابت باید در طول هفته ۱۵۰ دقیقه یا بیشتر فعالیت بدنی سبک و سنگین مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، شنا کردن و دویدن بسته به شرایط جسمی بیمار در طول هفته داشته باشند هرچند باید متذکر شد که انجام برخی از ورزش ها ایروبیک و تمرین های مقاومتی مانند وزنه برداری، انجام تمرین های کششی برای افزایش انعطاف پذیری نیز مفید هستند.
باید در نظر داشت که یکی از نکات مهم به هنگام ورزش کردن افراد مبتلا به دیابت حفظ آب بدن است چرا که این دسته از افراد با از دست دادن آب بدن بیشتر مواجه می شود بنابراین توصیه می شود در حین ورزش و یا پس از آن به اندازه کافی آب مصرف کند تا از این طریق آب بدن آنها کاهش یابد چرا که این مهم خود می تواند عاملی برای افزایش میزان قند خون در این افراد شود .
از سوی دیگر باید خاطرنشان کرد که بیماران مبتلا به دیابت که مدت زمان طولانی است که فعالیت ورزشی نداشته‌اند باید قبل از انجام هرگونه فعالیت ورزشی با پزشک متخصص خود مشورت نمایند چرا که در غیر اینصورت احتمال افت قند خون در آن ها افزایش می‌یابد.
در پایان باید خاطر نشان کرد که در برخی از مواقع عوارض ناشی از دیابت، می تواند مانع از انجام بعضی فعالیت های بدنی شود عنوان مثال، در آسیب دیدگی عصبی ناشی از دیابت، بیمار در ناحیه پاها دچار بی‌حسی می‌شود که این خود می تواند عاملی برای عدم توجه به وجود زخم و آسیب‌دیدگی در پاها نیز شود. با این وجود، پزشکان تاکید دارند که فوائد ورزش خیلی بیشتر از خطراتی است که عوارض ناشی از دیابت بیمار را تهدید می‌کند. هرچند باید متذکر شد هرگونه فعالیت بدنیِ بیمار تحت نظر پزشک باشد و سلامت پاها و عصب‌های فرد مبتلا باید به موقع و منظم کنترل شود.
