هوالصبور
وقتی هر روز با شرایط سخت اقتصادی کشور و مشکلات ناشی از آن مواجه می شوم، دیگر نمی توانم به جان همدیگر افتادن بر سر ظاهر و پوشش را درک کنم. نمی توانم فهم کنم که چطور نمی توانیم دست های آشکار و مرئی بیرونی را ببینیم و این که دارند چه بلاهایی بر سرمان می آورند.
به عنوان یک زن که هم رفتار ناعادلانه قبل از محجبه شدن و هم برخوردهای زننده و تلخ بعد محجبه شدن را تجربه کرده ام، خیلی خوب هر دو گروه را درک می کنم. این که « می خواهیم خودمان انتخاب کنیم» را هم یک درخواست طبیعی می دانم اما نقطه ابهام برای من این است که چرا با شانتاژ و هوچی گری؟ چرا باید بگذاریم در جامعه تشنج ایجاد شود؟ چرا گول نمایش های «حفوق بشری» دیگران را می خوریم؟ چرا به صورت برادری که در لباس خدمت به امنیت کشور است، پنجه می کشیم؟ کسی که سینه اش برای دفاع از ما سپر شده است.
واضح این است که مسأله #حجاب و عفاف در کف خیابان و با یقه گیری حل نمی شود. در شرایط تنش صورت مساله را هم نمی توان به درستی تبیین کرد چه برسد به راه حل آن. باید با فرهنگ سازی و تربیت درست از سنین کودکی شروع می کردیم که متأسفانه آن طور که باید درست عمل نکردیم. حالا هم شرایط آن قدر که نشان می دهند، بد نیست. بستگی به همت و خواست ما برای ترویج و پاسداشت فرهنگ گفت و گو دارد. با توجه به همه تفاوت های فرهنگی و زیستی، تجربه های گرانسنگی همچون شیوه عمل امام موسی صدر در لبنان و شهید بهشتی در آلمان پیش روی ماست.
ضمن این که حجاب ظاهری شرط کافی برای حجاب درونی یا همان «عفاف» نیست. چه بسا با دختران محجبه ای مواجه شدم که هیچ درکی از شأن و جایگاه یک خانم محجبه نداشتند و دخترانی را که می شناسم که علی الظاهر بدحجاب یا بی حجاب هستند اما رفتار و شخصیتشان قابل دفاع است. پس چه بهتر که همدیگر را بر اساس ظواهر قضاوت نکنیم.
مطمئن باشید آن کسی که بیرون از این خانواده نظاره گر رفتار ماست، حقوق زنان و مردان این سرزمین هیچ اهمیتی ندارد. جامعه پر افتخار خداباور ایرانی، فارغ از دین و آیین، خواسته هایشان را از راه های درست و قانونی مطالبه می کنند و قطعا سعی و تلاششان بی نتیجه نخواهد ماند.
فکر می کنم موافقید که کلی کار بر زمین مانده داریم. اگر بله، پس فارغ از افکار و عقاید متنوع مان، با هم مهربان تر باشیم و خودمان را پشت خاکریز این #جبهه_مصنوعی، جعلی و دروغین زمین گیر نکنیم. بیایید به این فکر کنیم که چه کار مفیدی می توانیم برای همدیگر انجام دهیم؛ منِ پزشک، زمانی که با همه وجودم به درمان و صحت تو می اندیشم به حجاب تو نگاه نمی کنم، تو چطور؟
