سلام نو - سرویس سیاسی: عملکرد روحانی، عملکرد اصلاح طلبان در مجلس و شورای شهر تهران و شرایط بد اقتصادی و سیاسی همه و همه این پیش فرض را به وجود آورده که اصولگرایان هم مجلس 98 و هم ریاست جمهوری 1400 را از دست رقیب سنتی خود به در میآورند و در کنار آن مجلس خبرگان و شوراهای شهر را دوباره کامل در دست میگیرند.
اما حسین قربانزاده، دبیر کل حزب پیشرفت وعدالت ایران اسلامی در گفتوگو با سلام نو میگوید که با وجود این که معتقد است اصولگرایان به طور طبیعی شانس بیشتری برای پیروزی بر رقیب گفتمانی خود دارند، اما از پیش برنده نیستند چون اصلاح طلبان کمپین سازی را به خصوص در ایام انتخابات خوب بلد هستند.
او هرچند نقش ساختار ائتلافهای انتخاباتی را در جذب آرای مردم انکار نمیکند، اما معتقد است مسئله اصلی که برنده انتخابات را تعیین میکند این است که کدام جریان به مطالبات مردم نزدیکتر است.
اصولگرایان از پیش برنده نیستند
حسین قربانزاده در گفتوگو با سلام نو با تاکید بر اینکه رقیب گفتمانی امکان پیروزی بیشتری بر دولت مستقر دارد گفت: دورههای 8 سالهای که در آن دولت مستقر یک دوره دیگر در قدرت میماند فرصتی را برای رقبای گفتمانی آن آماده میکند که لزوما به معنای پیروزی قطعی این رقبا نیست. وقتی یک دونده پنج متر در یک رقابت جلوتر باشد به این معنا است که امکان پیروزی بیشتری دارد ولی الزاما پیروز نخواهد بود.
این فعال سیاسی اصولگرا در ادامه افزود: در ایران هم تا کنون چنین بوده و به علت فضای انتقادی که مردم در دور دوم نسبت به دولت مستقر داشتند رقبا فضای بهتری برای پیروزی داشتند. این فضا در این دولت هم به وجود آمده با این تفاوت که میزان این فضای انتقادی به دلیل وضعیت اقتصادی و وعدههای عملی نشده دولت فعلی بیشتر است.
وی تاکید کرد : با این همه این که تصور کنیم اصلاح طلبان بازیگران از پیش باخته صحنه انتخابات مجلس و ریاست جمهوری هستند درست نیست و من نمیتوانم این را به قطعیت بگویم، به خصوص این که اصلاح طلبان به خاطر حضور در فضای مجازی و کمپینی و جایگاه اپوزسیون خود در حاکمیت بهتر میتوانند فضای انتخاباتی را به سمت خود متمایل کنند.
اصلاحطلبان با زرنگی در جایگاه اپوزسیون قرار میگیرند
قربانزاده وضعیت اصولگرایان را متفاوت دانست و گفت: در برابر اصلاح طلبان اصولگرایان قرار دارند که باید مدافع تمام اقدامات افعال ساختار حاکمیت و دولت باشد تا سپر بلای نظام جمهوری اسلامی باشد، اما اصلاح طلبان با زرنگی در جایگاه اپوزسیون یک نقدی را رها میکنند که توسط رسانههای داخلی و خارجی گرفته میشود و در جامعه تاثیر میگذارد، چناچه در دو انتخابات پیشین هم اثر گذار بود.
وی گفت: در فضای رقابت بین این دو پیش فرض آن پیش فرض و گروهی موثر است که بتواند از مطالبات جامعه برای خود یک آورده مشخص داشته باشد. در سال 84 و 92 و 96 هم احمدینژاد و روحانی هم چنان کردند.
اقبال به جریانهای سیاسی را نسبتشان با مطالبات مردم معین میکند
این فعال سیاسی اصولگرا گفت: در هر دوره انتخاباتی جریانهای سیاسی یک ائتلاف و ساز و کاری داشتند، اشتباهات تحلیلگران سیاسی این است که این ساختار را از منظر اشتباهی نقد میکنند چون نتیجه آرای مردم الزاما به این ساختارها بر نمیگردد، هرچند ساختار موثر است. مسئله این است که اقبال به این جریانها را نسبت این جریانها با مطلبات مردم معین میکند.
وی ادامه داد: مثلا وقتی مردم از موسسات غیرمجاز شکایت دارند و کفن میپوشند از جریانات سیاسی توقع دارند که مطالباتشان پیگیری شود. هرچقدر این مطالبات پیگیری شود میتوان انتظار اقبال مردم در زمان انتخابات را داشت و این نکته پاشنه آشیل هر دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب است. در انتخابات آتی هم باید دید کدام جریان میتواند گوی سبقت را در تعیین درست نسبت خود با مطالبات مردم از دیگری برباید.
اثبات نشده که سرافراز سرباز احمدینژاد است
قربانزاده تحلیلها درباره نسبت سرافراز و احمدینژاد را شتاب زده دانست و گفت: این که سرافراز سرباز احمدینژاد هست تحلیل اثبات نشدهای است. درباره احمدینژاد باید توجه کرد که هم اصلاح طلبان و هم اصولگرایان بریدگانی در داخل و خارج از کشور دارند و احمدینژاد هم حدودا از این جنس است، هرچند احمدینژاد هم از سال 84 دنبال فاصله گذاشتن با اصولگرایان بود ولی گفتمانش ذیل اصولگرایی تعریف میشد و در دولت اول هم از محافل اصولگرا رابطه نزدیکی داشت ولی بعد از ماجرای معاون اولی و خانه نشینی جریان اصولگرایی با احمدینژاد فاصله گذاری کرد.
وی شانسی برای این که احمدینژاد پرچمدار جریان سوم در ایران باشد قائل نبود و تاکید کرد: در ساختار حاکمیت ما در این 40 سال ثابت شده که جریان سوم یا شخص میانجی به سختی میتواند وجود داشته باشد و حتی شخصی مثل مرحوم آیت الله رفسنجانی هم در نهایت به سمت اصلاح طلبی سوق پیدا کرد.