به گزارش سلام نو، برتری اصولگرایان به رقبای اصلاح طلبشان این است که نگران رد صلاحیت نیروهای خود نیستند. آن ها از یک سال قبل نوشتن فهرست را در شهرستان ها آغاز کرده اند و خیلی هم به موفقیت امیدوارند.
امیدشان ناشی از عملکرد مورد نقد دولت مورد حمایت اصلاح طلبان است. فعالان سیاسی در این جریان خوب می دانندکه که روحانی و همکارانش سرمایه اجتماعی جناح حامی خود را به باد داده اند لذا این فرصت را ساده از دست نمی دهند. آن ها در همه 6 سال گذشته منتقد وضع موجود بوده اند و اکنون وقت بهره برداری از همین انتقادها است.
با این همه ساده انگاری است اگر گمان کنیم که اوضاع این قدر به نفع اصولگرایان است. آنها نقاط ضعف بسیاری هم دارند که نباید آن را نادیده گرفت. یکی از اصلی ترین چهره های آنان یعنی سید ابراهیم رئیسی از معادلات حذف شده و در صدر یک نهاد انتخابی نشسته است. کنار رفتن رئیسی از رقابت های 98 یعنی از دست دادن یک چهره شاخص و تضعیف یک ساز و کار انتخاباتی تحت عنوان شورای وحدت. درست است که حداد عادل و امثال او هنوز هم هستند اما اصولگرایان بهتر از هر کسی می دانند که نمی توان روی موفقیت ها حساب کرد.
افزون بر این اصولگرایان از ابتدای دولت روحانی بر علیه سیاست خارجی او سخن گفته و عمل کرده اند اما این حوزه علی رغم همه مسائل نقطه قوت دولت یازدهم و دوازدهم است و چهره های ضد برجام نمی توانند به جلب رای مردم دل ببندند.
نامه نیوز/
