سلام نو _ سروییس گردشگری: کوهمره سرخی شیراز در بین جنگل‌های ماله گل و میان کتل قرار دارد، به‌طوری که در امتداد آخرین رشته کوه‌های جنوبی زاگرس قرار گرفته است.
وقتی به این منطقه برسید، بدون تردید از جنگل‌ها متراکم و انبوه آن به‌وجود می‌آیید. در این منطقه کوهستانی تعداد بی‌شماری رودخانه، چشمه و آبشار واقع شده است که همه این‌ها محیط بکر و فوق‌العاده‌ای را برای گردشگران به‌وجود می‌آورد.
در کنار درختان انبوه این منطقه، انشعاباتی از دو رودخانه خروشان قره آغاج و سرخون به‌چشم می‌خورد که از پیوستن این‌ها به‌یکدیگر، رودخانه بزرگ کوهمره سرخی ایجاد می‌شود که این رودخانه خود یکی از جاذبه‌های طبیعت شیراز به‌شمار می‌رود.
آب‌وهوای این منطقه، اغلب معتدل و مرطوب است و با وجود کوه‌های بلند که در اطراف آن قرار دارد و وجود مراتع و چمنزارها، نسیم‌های خنک و دلنوازی همیشه می‌وزد.
مسیر کوهمره سرخی از شیراز
احتمالا شما هم با دیدن تصاویر زیبای این منطقه سرسبز، جذاب و دیدنی دوست دارید بدانید کوهمره سرخی شیراز کجاست؟ کوهمره سرخی شیراز سرزمینی جنگلی و کوهستانی است که از شرق به فیروزآباد، از غرب به کازرون و از شمال به شیراز محدود است.
به بیان دیگر این قطعه بهشتی جامانده بر زمین، در فاصله ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز واقع شده و از جاده شیراز به کازرون قابل دسترس است.
کوهمره به معنای سلسله کوه‌های زاگرس و فارس است که قبایل مختلفی در آن قسمت‌ها ساکن بودند. در حدود ۱۲۰ الی ۱۶۰ سال پیش در این منطقه و در بین ایل‌های مختلف آن درگیری‌های زیادی وجود داشته است. این درگیری‌ها تا زمان انقلاب مشروطیت ادامه داشته، اما بعد از آن و با وضع قوانین جدید، این درگیری‌ها تمام شد و ایل سرخی‌ها در این منطقه ساکن شدند.
آبشار کوهمره سرخی یا آبشار رمقان با ارتفاع بیش از ۶۰ متر، در جنوب غرب شیراز در جاده شیراز به کازرون جای گرفته است. این آبشار از بین درختان پرشاخ‌وبرگ بلوط و چنار در ارتفاعات کوهمره جاری می‌شود و برای رسیدن به آن باید یک زمان پیاده‌روی ۳۰ دقیقه‌ای از روستای رمقان را به جان بخرید که ارزشش را دارد.
در اصل آبشار مذکور از دل زمین می‌جوشد و به‌شکل رودخانه‌ای پرآب از روستاهای متعدد عبور می‌کند تا اینکه در نهایت از کوهستان به‌سمت پایین سرازیر می‌شود.
روستای رمقان جزو بهترین روستاهای منطقه کوهمره سرخی به شمار می‌رود که علاوه بر شالیزارهای متعدد، جنگل‌های بلوط نیز در مجاورت این روستا قرار دارد که بازدید از آن‌ها خالی از لطف نخواهد بود.
- فاصله: ۷۵ کیلومتر - یک ساعت و ۱۵ دقیقه
- آدرس: جاده شیراز به کازرون، آبشار کوهمره سرخی
اصالت کوهمره سرخی
اگر از من بپرسند کوهمره سرخی شیراز کجاست، خواهم گفت کوهمره سرخی شیراز جایی است که مردمانی با اصالت، مهمان‌نواز، یکرنگ و خون گرم دارد.
اصالت چیزی است که از بین نمی‌رود، کسانی که اسم کوهمره سرخی شیراز به گوششان خورده باشد و افسانه‌ها و داستان‌های آن را شنیده باشند، به یقین می‌دانند که مردمان کوهمره سرخی شیراز مردمانی با اصالت و با غیرت هستند. غیرتی در همه ابعاد؛ غیرتی در بُعد خانواده، طایفه، ایل، کشور و در نهایت انسانیت.
کوهمره سرخی شیراز، دارای ایل‌های زیادی است. از ایل‌های معروف این منطقه می‌توان قوم سرخی، ناصری، جوارزار، جیهون، شکرو و بیگی را نام برد. جالب است بدانید همه این قوم‌ها با هم، قوم سرخی را به وجود آورده‌اند.
یکی از بزرگان کوهمره سرخی، مهدی سرخی است که در زمان قدیم، رهبری آزاده خواه بود. مهدی سرخی در آن زمان به تنهایی برای حکومت رضاخان اعلام جنگ کرد. رضاخان حتی با فرستادن افرادش هم نتوانست مهدی سرخی را دستگیر کند، به همین دلیل از حکومت شیراز خواست تا قول تامین او را بدهند. بعد از این که مهدی سرخی به آن‌ها اعتماد کرد، در ورودی شهر دستگیرش کردند.
از دیگر بزرگان کوهمره سرخی شیراز، می‌توان مهدی خان سرخی، سرمست خان، ملا شهباز سرخی، ملا باباخان سرخی و مسیح الله سرخی را نام برد که هر کدام افتخاری برای این منطقه و حتی برای کشور هستند.
مردم کوهمره سرخی را نمی‌توان لر دانست، زیرا عضویت یا پیوستگی نژادی با شهرستان‌های لر نشین مانند ممسنی و لرستان ندارند. همچنین گویش و زبان مردم کوهمره سرخی شیراز متفاوت از گویش مردم لر زبان است. نژاد این ایل به ۱۶۰ سال قبل که درگیری‌هایی در این منطقه وجود داشت، برمی‌گردد و می‌توان گفت نژاد مردم کوهمره سرخی به اولین ایل‌های کوهمره‌ای زاگرس و فارس برمی‌گردد.
مردم کوهمره سرخی شیراز، با گویش زیبای کوهمره‌ای با یکدیگر صحبت می‌کنند. این گویش شیرین برخی از ویژگی‌های باستانی را داراست. برخی از اسناد و دلایل تاریخی نشان می‌دهد که گویش کوهمره‌ای، ادامه گویش ایرانیان باستان و به ویژه ساسانیان است.
نام گویش و زبان مردم کوهمره سرخی، کوهمره‌ای دوسیرانی است. برخی از طوایف کوهمره سرخی شیراز، از زمان‌های بسیار قدیم در این منطقه ساکن بوده‌اند و از این رو این زبان، برخی از ویژگی‌های باستانی خود را حفظ کرده است. در این زبان واژه‌های فارسی باستان، اوستایی و پهلوی دیده می‌شود. گویش و زبان مردم کوهمره سرخی از قدیمی‌ترین گویش‌های استان فارس به شمار می‌رود، به طوری که هنوز هم صرف و نحو دستور زبان پهلوی ساسانی در آن دیده می‌شود.
نظر شما