سلام نو _ سرویس گردشگری: با اینکه همواره سخنانی درباره به تاراج رفتن ثروت ملی و جواهرات سلطنتی به میان آمده و تصور می‌شود چیزی از خزانه و گنجینه‌های تاریخی گرانبها نمانده ولی هنوز بخش قابل توجهی از آن در موزه جواهرات ملی نگهداری می‌شود که می‌تواند هر بازدیدکننده ای که به تهران سفر می‌کند را به حیرت وا دارد.
درباره موزه جواهرات ملی
رد الماس دریای نور را می‌توان در داستان‌های اساطیری و افسانه‌ای پیدا کرد. گفته شده است که این الماس بر دسته شمشیر افراسیاب، پادشاه تورانی می‌درخشیده و بعد از جنگ رستم با تورانیان به دست او می‌افتد. اما بعدها در زمان حمله امیر تیمور به غارت می‌رود و به دست محمدشاه هند می‌رسد.
جدا از این افسانه‌ها و داستان‌ها، اولین جایی که در تاریخ می‌توان به اطلاعاتی در مورد الماس دریای نور دست پیدا کرد، در جنگ نادرشاه افشار با هند در سال 1793 میلادی (1172 خورشیدی) است.
بر اساس روایت‌های مختلف آمده است که این الماس پس از قتل نادرشاه، به نوه او رسید و بعد از آن امیرعلم خان خزیمه، توانست آن را مال خود کند. محمدحسن خان قاجار، لطفعلی خان زند و آغامحمدخان قاجار افراد بعدی بودند که برای مدتی الماس دریای نور را در اختیار داشتند.
زمانی که این الماس به دست ناصرالدین شاه رسید برای آن تولیت مخصوصی قرار دارد و اعتقاد داشت این جواهر یکی از گوهرهای تاج کوروش بوده است.
الماس دریای نور در زمان حکمرانی محمدعلی شاه و هنگامی که او از مشروطه‌خواهان شکست خورده بود به سفارت روسیه انتقال داده شد. خوشبختانه مشروطه‌خواهان توانستند این جواهر را پس بگیرند.
سرانجام ماجراجویی‌های این الماس باشکوه در خزانه ملی ایران به پایان رسید و از آن به بعد به عنوان یکی از پشتوانه‌های ریال ایران مورد استفاده قرار گرفت.
گفته شده است تا قبل از صفویه در خزانه ملی تعدادی جواهر سلطنتی وجود داشت؛ اما تعداد و ارزش آنها به اندازه‌ای نبود که بتوان نام خزانه جواهرات ملی بر آن گذاشت.
بر اساس نوشته‌های سیاحان خارجی (ژان باتیست تاورنیه، شوالیه شاردن، برادران شرلی، وارنیگ و دیگران) پادشاهان صفوی در سال‌های 907 تا 1148 ﻫ. ق. شروع به جمع آوری طلا و جواهرات ارزشمند کردند و توانستند مجموعه‌ای عالی از طلا و جواهرهای سلطنتی را گردآوری و خزانه جواهرات ملی را پایه گذاری کنند.
اما با حمله محمود افغان به ایران (در زمان سلطنت شاه سلطان حسین صفوی) این خزانه مورد دستبرد قرار گرفت و تعداد زیادی از اشیای گرانقیمت آن توسط مهاجمان افغان به مناطق دیگر برده شد یا به وسیله خود محمود افغان به اشرف افغان (پسرعموی وی) داده شد.
از آنجایی که اوضاع ایران در آن زمان آشفته بود، خریداری برای کالاهای گرانقیمت پیدا نمی‌شد و به همین جهت سوداگرانی که این جواهرات را از سربازان و مهاجمان خریداری کرده بودند، راهی هندوستان می‌شدند تا در آنجا اشیای گرانقیمت‌شان را به فروش برسانند.
بازدید از موزه جواهرات ملی
موزه جواهرات ملی ایران، گنجینه‌ای بی‌نظیر و گرانبها از نفیس‌ترین جواهرات جهان است که تاکنون کسی نتوانسته ارزش واقعی آن را تخمین بزند.
گنجینه‌ای شگفت‌انگیز و تماشایی که علاوه بر ارزش مادی، بخشی از تاریخ کهن، فرهنگ و خلاقیت هنرمندان خوش ذوق و چیره‌دست این سرزمین را در دل خود دارد.
گنجینه جواهرات، سنگ‌های قیمتی و گوهرهای نفیس علاوه بر اینکه به‌منزله پشتوانه ثروت ملی هر کشوری قلمداد می‌شوند، جذابیت بصری بسیاری نیز برای تماشاگران دارند. از این رو، نمایش در محیطی امن و زیبا به‌اندازه حفاظت از آنها، بسیار حائز اهمیت است.
به همراه بردن دوربین یا تلفن همراه به داخل موزه ممنوع است؛ پس امکان عکاسی از این مجموعه را نخواهید داشت. ضمنا ورود به این موزه فقط برای افراد بالای ۱۲ سال ممکن است.
بعد از اینکه به چهارراه استانبول رسیدید و ساختمان بانک مرکزی را دیدید، به سمت در کوچکی که در بالای پله های ساختمان می‌بینید بروید. نگهبان شما را به سمت سالن‌ها و گیت‌های بازرسی راهنمایی می‌کند.
گنجینه جواهرات ملی تنها به ارزش اقتصادی آن محدود نمی‌شود؛ بلکه از یک سو بیانگر فرهنگ و تاریخ کهن ایران است و از طرفی ذوق هنری مردمان اعصار گذشته را به خوبی تداعی می‌کند.
در این مجموعه نفیس گوهرهایی را می‌بینید که حتی در جهان نظیر ندارند و ارزش واقعی و تقریبی آنها برآورد نشده است.
این گوهرها و جواهرات در قالب ۳۷ گنجه دسته‌بندی شده‌اند و شامل تاج‌ها و نیم تاج‌ها، جقه‌ها، زیورآلات، گلدان، شمعدان، آفتابه لگن، درپوش‌های غذا، تنگ، شمشیر، خنجر، سپر و اشیا و آثار متنوعی هستند.
بازدید از موزه جواهرات ملی زمان زیادی نمی‌طلبد؛ ولی برای ورود به خزانه دقایقی را برای عبور از گیت‌های بازرسی و تحویل و دریافت موبایل و اشیا فلزی صرف خواهید کرد.
دست کم ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعت برای بازدید از این موزه نیاز دارید و اگر کارت دانشجویی به همراه داشته باشید می‌توانید تنها نصف مبلغ ورودی را پرداخت کنید.
از آنجایی که موزه جواهرات ملی در مرکز شهر قرار گرفته دسترسی راحتی به آنجا خواهید داشت؛ ولی به خاطر قرار داشتن این منطقه در محدوده طرح ترافیک استفاده از خودرو شخصی معقولانه نیست.
ضمن اینکه نزدیک ترین ایستگاه مترو به موزه ایستگاه سعدی (خط ۱ قرمز) بوده و ۲۰۰ متر با موزه فاصله دارد. خط اتوبوس میدان جمهوری به میدان بهارستان نیز از ایستگاه چهار راه استانبول عبور می‌کند.
نظر شما