اگر یکی از وراث فوت کند

سلام نو _ سرویس عمومی: یکی از قدیمی ترین دعاوی و اختلافات بشری همین مسئله ارث بوده و هست و شایع بین همه جوامع و فرهنگ ها است. در ادامه سعی شده است، نحوه تقسیم سهم الارث در رویه دادگاه و به صورت کاربردی برای شما عزیزان توضیح داده شود.

متاسفانه در فضای مجازی اطلاعات غلط، قدیمی و غیر عملی فراوانی در خصوص مراحل گرفتن ارث وجود دارد که در خوشبینانه‌ترین حالت نسخه‌ای نیست که بتوان برای همه کسانی که قصد تقسیم وراثت (ارث) دارند، پیچید.

فوت یکی از وراث

دارایی متوفی که همان ترکه نامیده می شود، بعداز فوت خواه ناخواه به ورثه می رسد ولی این انتقال خود به خود انجام نمی شود و اگر یکی از وراث سهمش را بخواهد باید مراحل قانونی انحصاروراثت را انجام دهد. وراث شامل نزدیکان متوفی میشود که به سه طبقه تقسیم میشوند. فرزندان، پدرومادر، همسر، خواهر و برادر متوفی و.... که از طبقه اول شروع شده، اگر متوفی در طبقه اول وارثی نداشته باشد ارث به طبقات دیگر می رسد.

زمانی که شخصی فوت نماید و ورثه تقاضای صدور انحصاروراثت و تقسیم ارث ننمایند و در همان پروسه بعداز فوت متوفی یکی از وراث فوت نماید، تقسیم اموال با پیچیدگی های بیشتری روبرو شده و سهم الارث وراث فوت شده به ورثه حین الفوت آن می رسد و با اضافه شدن وراث جدید به ورثه قبلی روال تقسیم ارث مانندقبل است با این تفاوت که وراث بیشتری باید در دادخواست اضافه شوند.

شرایط برخورداری از ارث

• استحقاق شخص در باقی‌مانده ترکه به موجب قانون
• وجود ترکه
• وجود رابطه نسبی یا سببی
• موت حقیقی یا حکمی انسان
• زنده بودن وارث هنگام فوت مورث
• مانعیت ارث وجود نداشته باشد.

چه کسی ارث می‌برد

طبق ماده ۸۶۷ قانون مدنی ارث به مرگ واقعی یا مرگ فرضی تحقق پیدا می‌کند.

در اصل سبب تحقق ارث یک عامل است و آن هم مرگ می باشد.

با توجه به این که مرگ به موت واقعی بوده یا به موت فرضی بوده در صورت تحقق و اثبات موت یا موت فرضی یا حقیقی متوفی مرگ وی سبب جدایی دارایی وی از شخصیتش شده و دارایی وی به وراث منتقل می‌شود.

البته موت فرضی زمانی صادر می شود که فرد غائب باشد و از تاریخ آخرین خبری که از زنده بودن وی رسیده مدتی گذشته که عادتاً چنین شخصی زنده نمی ماند به طور مثال که اگر فرد ۶۵ ساله مفقود شود و تا ۱۵ سال دیگر خبری از او نباشد فرض بر موت فرضی گذاشته می‌شود تا اموال او بلاتکلیف و از بین نرود و یا در زمان جنگ و شرایط خاص خبری از شخص نشود نسبت به آن شرایط تعیین زمان فوت فرضی می شود و حکم موت فرضی صادر می‌شود و به محض مرگ واقعی یا اثبات مرگ فرضی اموال شخص به ورثه منتقل می‌شود.

وارثان نسبی که از مورث خود ارث می‌برند به سه طبقه تقسیم می‌شوند و وقتی که وارثی ازطبقه اول باشد وراث طبقه دوم از ارث محروم می‌شود. وارث طبقه دوم وارث طبقه سوم را از ارث محروم می‌کند.

طبق ماده ۸۶۳ قانون مدنی وراث طبقه بعد وقتی ارث می برند که از وارثین طبقه قبلی کسی نباشد.

طبقه اول : شامل پدر مادر فرزند و نوه می‌باشد.

طبقه دوم: پدربزرگ، مادربزرگ پدری و مادری و هرچه بالاتر رود برادر و خواهر( پدری) یا (مادری) یا (پدری و مادری) و فرزند آنها در صورت نبودن ایشان.

طبقه سوم: عمو و عمه و دایی و خاله و فرزندان آنها در صورت نبودن عمه

یا خاله یا دایی فرزندان آنها.

لازم به ذکر است که ارث از طریق رابطه سببی (ازدواج) نیز به وارث تعلق می‌گیرد به عبارتی تنها زن و شوهر از طریق اسباب زوجیت از یکدیگر ارث میبرند.

بعضی از وراث در قواعد ارث سهم الارثشان معین شده است که با فرض گفته می‌شود و کسانی که سهم الارثشان طبق قانون معین نیست از طریق قرابت ارث می برند. به عبارتی صاحبان فرض کسانی هستند که سهم آنان از ترکه معین است و اشخاصی که به فرض ارث میبرند مادر، زوج و زوجه می باشند و بعضی از اشخاص گاه به فرض ارث می برند و گاه از طریق قرابط که عبارتند از پدر، دختر ،دخترها، خواهر و خواهر های پدری یا مادری و کلاله امی .

ثابت بودن سهام فرض در برابر سهمی که وارثان به قرابت می‌برند بدین معنی است که نسبت سهم فرض برها به کل ترکه ثابت است و با کمی زیاد شدن تعداد وراث سهم فرض برها کم یا زیاد نمی‌شود.

سهم الارث دختر در صورتی که تک فرزند باشد در صورت نبودن فرزند پسر یک دوم (نصف ترکه) است اگر دو دختر باشد سهم الارث دو سوم می باشد. همچنین سهم الارث زوجه یک هشتم، اگر متوفی فرزند نداشته باشد و اگر متوفی فرزند داشته باشد یک چهارم می باشد.

همچنین در مواقعی که متوفی زن باشد سهم الارث زوج هم یک چهارم می باشد و اگر متوفی فرزند نداشته باشد سهم مرد از اموال زن یک دوم می‌شود.