سلام نو _ سرویس گردشگری: شهر قزوین به عنوان یکی از شهرهای تاریخی ایران، آثار دیدنی زیادی دارد که یادگار دوران گذشته هستند و داشته های این شهر محسوب می شوند.
بناهای تاریخی و تماشایی قزوین
کلیسای کانتور
قزوین شهری است که در آن بناهای تاریخی زیادی قرار دارد و اگر به قصد گردشگری به این شهر سفر کنید، لیستی بلند بالا از جاذبه‌های گردشگری در مقابل شما قرار خواهد داشت. یکی از جاهای دیدنی قزوین که شاید کمتر نام آن را شنیده باشید، کلیسایی بسیار زیبا است. این کلیسا با نام «کلیسای کانتور» یا «برج ناقوس» شناخته می‌شود. کلیسای کانتور در جنگ جهانی دوم و در زمان اشغال ایران به‌دست روس‌ها در شهر قزوین ساخته شد. کانتور به زبان روسی به‌معنای مقر یا مرکز است.
پس از خروج روس‌ها از ایران این کلیسا خالی شد. در ایران مسیحی‌های ارتدکس ساکن نیستند و به همین دلیل، این بنا هم‌اکنون به‌عنوان یک بنای تاریخی حفظ و نگهداری می‌شود؛ البته درون این کلیسای زیبا، چند ویترین فروش جواهرات دست‌ساز و دیگر صنایع دستی قرار دارد.
در قزوین دو کلیسای دیگر نیز وجود دارد که فعال هستند و مسیحی‌ها و ارامنه برای مراسم خود از آن‌ها استفاده می‌کنند؛ اما اجازه بازدید از آن‌ها وجود ندارد.
کلیسای رفیع
کلیسای رفیع در خیابان طالقانی قزوین و در حیاط مدرسه‌ای به همین نام قرار دارد. این کلیسا در دوران پهلوی اول، در محوطه این مدرسه ساخته شد که از دیرباز، مجموعه آموزشی و عبادتی ارمنی‌های ساکن قزوین بود. بنای آجری این کلیسا، طرحی مبتنی بر محورهای چلیپایی دارد و فضای اصلی آن به شکل مستطیل است و چهار ستون دارد. محراب کلیسا در ضلع شرقی واقع شده و با چند پله، از هال نمازخانه جدا می‌شود.
در دو طرف محراب، دو اتاق کوچک وجود دارد. دری هم در ضلع غربی کلیسا قرار دارد که به سمت فضلی زیر ناقوس هدایت می‌کند. طرح این فضا، هشت‌گوش است. در این کلیسا علاوه بر مراسم عمومی مربوط به ارامنه، آیین مخصوص «ارتحال و معراج حضرت مریم» هم در آن برگزار می‌شود که همزمان با عید انگور، در ماه آگوست (مردادماه) است و انجمن‌های فرهنگی ارامنه به زیارت این کلیسا می‌آیند.
بناهای خاص قزوین با کاربری مذهبی
مسجد النبی
مسجدالنبی قزوین در ضلع جنوبی خیابان امام خمینی، در راستای بازار قزوین قرار دارد و هنوز هم نماز جماعت و نماز جمعه در آن برگزار می‌شود. با این حال گردشگران هم می‌توانند از آن بازدید کنند. این مسجد نیز مانند مسجد جامع قزوین، شبستانی دارد که محل تجمع مردم است. مساحت مسجدالنبی حدود ۱۴ هزار متر مربع است و صحن‌ها و شبستان‌های گسترده‌ای دارد و معماری آن در نوع خود منحصر به فرد است. این مسجد در زمان قاجار و به دستور فتحعلی‌شاه در محوطه وزیر یا همان چال وزیر ساخته شد که از موقوفات آقا جمال وزیر بود.
این مسجد سه ورودی (شمال، شرقی و غربی) دارد که هریک دارای سردر باشکوهی است. سردر شمالی با کاشی‌های میناکاری و اسلوبی زینت داده شده و کتیبه آن از کاشی لاجوردی به خط نستعلیق است. در کتیبه‌های ایوان‌های شرقی و غربی، سوره مبارکه «عم یتسائلون عن النبا العظیم» و در کتیبه‌های ایوان‌های شمالی و جنوبی، سوره مبارکه «هل اتی علی الانسان حین من الدهر» حک شده است. مسجدالنبی قزوین در تاریخ ۱۵ دی‌ماه ۱۳۱۰، با شماره ۱۲۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد جامع قزوین
مسجد جامع قزوین، بنایی ۴ ایوانی است که در خیابان سپه «شهدای فعلی» قزوین قرار دارد. در واقع اولین خیابان شهر را کنار مهم‌ترین مسجد شهر بنا کرده‌اند. در سال ۱۹۲ هجری قمری، هارون الرشید دستور ساخت این بنا را بر ویرانه‌های یک آتشکده داد. مسجد جامع قزوین، در خود مِهر و داغ دوره‌های تاریخی مختلفی را دارد. در زمان حمله مغول، بخش‌هایی از مسجد تخریب شد اما صفویان و قاجاریان آن را ترمیم کردند.
سبک معماری مسجد، نشانه‌هایی از معماری صفوی و سلجوقی را همزمان در خود دارد. گنبد مسجد یکی از زیباترین گنبدهای فیروزه‌ای را بین مساجد جامع به نام خود کرده است. مسجد جامع قزوین چهار در ورودی و چهار صحن دارد و گنبد در قسمت جنوبی مسجد قرار گرفته است. محراب زیبای مسجد، از سنگ مرمر است و اطرافش را با کاشی‌های رنگی جلا داده‌اند. منبری زیبا از جنس سنگ هم در نزدیکی محراب وجود دارد. دیوارهای منبر، گنجینه‌ای از کتیبه‌های گچبری شده است. مسجد جامع از زیباترین جاهای دیدنی قزوین است که نباید دیدنش را از یاد ببرید.
خانه و حسینیه امینی‌ها
خانه و حسینیه امینی‌ها، یکی از خانه‌های تاریخی، زیبا و اعیانی در شهر قزوین است که قدمت آن به دوران قاجار می‌رسد. این خانه توسط حاج محمدرضا امینی، از تجار قزوین، در سال ۱۲۷۵ هجری قمری ساخته شد. در آن زمان حدود ۴۸ هزار تومان برای ساخت این خانه هزینه کردند.
این عمارت دارای سه تالار و دو حیاط (شمال و جنوبی) است. تالارها به موازات یکدیگر، از شرق به غرب و میان دو حیاط ساخته شده و ارسی‌های بسیار زیبایی دارد که هنگام روضه‌خوانی ارسی‌ها بلند می‌شد و تالارها به صورت یکپارچه درمی‌آمد. در وسط تالار بزرگ، چهل‌چراغ آویخته بودند و فرش‌های آن یکتخته و عتیقه بود. سقف تالارها دارای نقاشی، آیینه‌کاری، رف‌های (طاقچه) کاسه‌ای مزین، گچبری و گره‌بندی چوبی است. سردابه، زیرزمین، شربتخانه و انبار از دیگر بخش‌های این عمارت است.
نظر شما