به گزارش سلام نو، یک گزارش فدرال، قبیله ماکا را یک قدم به شکار دوباره نهنگ‌های خاکستری نزدیک‌تر کرده است، رویه‌ای که در فرهنگ آنها مرکزیت دارد و توسط معاهده‌ای در سال ۱۸۵۵ محافظت می‌شود، اما در ۱۷ سال گذشته در نوار قرمز غوغا کرده است.
به مدت ۱۷ سال، ماکاه، یک کشور قبیله‌ای در شمال غربی ایالت واشنگتن، منتظر بودند تا دولت فدرال تصمیم بگیرد که آیا آنها می‌توانند شکار نهنگ‌ها را از سر بگیرند، که در فرهنگ آنها اهمیت دارد. قوانینی که از گونه‌های در خطر انقراض و پستانداران دریایی محافظت می‌کند، آنها را از صید نهنگ باز می‌دارد حتی با وجود بهبود جمعیتی که آنها می‌خواهند شکار کنند.
در ۱ ژوئیه، دولت فدرال پیش‌نویس بیانیه‌ای درباره اثرات زیست‌محیطی منتشر کرد که نشان می‌دهد احتمالا در اوایل سال آینده مجوز صادر خواهد شد. این گزارش یک تصمیم "مرجح" را ارائه می‌کند که ممنوعیت صید نهنگ در قانون حفاظت از پستانداران دریایی را برای حداکثر ۱۲ نهنگ طی شش سال لغو می‌کند. محدودیت‌های اضافی در زمان و مکان شکار نیز گنجانده شده است. تا تصمیم نهایی هنوز چند ماه دیگر باقی مانده است.
از برخی جهات، مخالفت شدیدی که ماکاها در تلاش خود برای از سرگیری صید نهنگ با آن مواجه شده‌اند، نشان دهنده موفقیت جنبش حفاظت است. شعار نجات نهنگ‌ها در دهه ۱۹۷۰ حمایت را برای جلوگیری از انقراض آنها جلب کرد، اما باعث شد که نهنگ‌ها به خدایان فرهنگی کوچک تبدیل شوند. با این حال، بسیاری از حافظان محیط زیست اکنون مشتاق احترام به حقوق بومیان و تکیه بر دانش بومی هستند. با این تغییر، ماکاها امیدوارند که حافظان محیط زیست از حق آنها برای نهنگ حمایت کنند، حقی که آنها برای حفظ آن در معاهده ۱۸۵۵ خود مذاکره کردند.
رزرواسیون ماکا بدون شک یکی از زیباترین مکان‌های روی زمین است، پوشیده از سرخس و خزه، با صخره‌های دریایی مرتفع، جزایر موج‌سوخته، درختان مخروطی که بالای آنها در ابرهای کم‌پیچ‌پیچ شده است و بوی نمک همیشه موجود در هوا. ماکاها کازینو ندارند. اقتصاد آنها بر پایه ماهیگیری استوار است.
آنها همیشه برای نیازهای خود - مادی و معنوی - به دریا چشم دوخته‌اند. زمانی که فرماندار منطقه ایزاک استیونز از قبیله پرسید که چه مناطقی را می‌خواهند رزرو کنند، پاسخ داد: من دریا می خواهم. آن کشور من است. قبل از ورود اروپایی‌ها، ماکاها ماهی هالیبوت، پوست فوک‌ها و روغن نهنگ را در سراسر شمال غرب اقیانوس آرام تجارت می‌کردند. روغن نهنگ توسط منقار پلیکان اندازه گیری شد. نهنگ‌های ماکا برای نهنگ‌هایی که تعقیب می‌کردند آواز می‌خواندند و از آنها می‌خواستند خودشان را به مردم بدهند. وقتی نهنگی کشته شد و به ساحل کشیده شد، با مراسمی از آن استقبال و تشکر شد. پرهای عقاب را روی سرش گذاشته بودند.
قایق‌های صید نهنگ ماکا در ساحلی در واشنگتن در حدود سال ۱۹۰۰. هشت مرد در جستجوی نهنگ‌ها با قایق رانی پارو می‌زدند، گاهی اوقات دور از دریا. وقتی یکی را پیدا کردند، آن را به هارپون می‌زدند، سپس تا یک شب صبر می‌کردند تا خودش را خسته کند و سپس ضربه مهلکی را با نیزه وارد کرد.
با این حال، هنگامی که اروپایی‌ها وارد تجارت نهنگ شدند، شکار به طور چشمگیری جمعیت نهنگ‌ها را کاهش داد. در پاسخ، ماکا به طور داوطلبانه صید نهنگ را در سال ۱۹۲۸ ترک کرد، تقریباً دو دهه قبل از اینکه بسیاری از کشورها موافقت کردند به کنوانسیون بین‌المللی مقررات صید نهنگ پایبند باشند که صید تجاری نهنگ را ممنوع می‌کرد و محدودیت‌هایی برای صید برای شکار معیشتی تعیین می‌کرد.
این کار درستی بود، اما بهایی داشت.
نظر شما