به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، ناوان روستا و منطقه ای ییلاقی در بخش مرکزی شهرستان تالش در استان گیلان است. ناوان با چشمه های گوارا و آبشاری دل انگیز و طبیعتی زیبا از بهترین مناطق گردشگری شهرستان تالش محسوب می شود. آق اِولَر یا مریان با کاخ های باستانی و ناوان با داشتن گورهای ۲۰۰۰ ساله از دیدنی ترین مناطق این شهرستان به شمار می روند.
ناوان و آق اِولَر یا مریان که در ییلاقات و کوهستان‌های شهرستان تالش گیلان وا قع شده اند، طبیعتی بکر و مناظری زیبا دارند. مناظر زیبای ییلاق محل سکونت صدها خانوار ناوانی است که بیشتر در فصول بهار و تابستان و بخشی از پائیز، در آن مسکن می گزینند. این منطقه دارای چشمه‌های پر آب و بسیار خنک از جمله باتمان بولاغ و هوای عالی برخوردار است و دارای زمین هایی سرسبز و پوشیده از چمن می‌باشد.
ییلاق ناوان به دلیل ویژگی‌های خاص طبیعی مورد توجه توریست‌های طبیعت گرد قرار گرفته و سالانه هزاران توریست داخلی و خارجی از این منطقه زیبا دیدن می کنند.
ساری داش (سنگ زرد)، آلچالق (پارک طبیعی درختان آلوچه)، هاچا داش (جایی که نوک کوه بصورت دوشاخه در آمده)، چمنزار وسیع بیده پشت، غار طبیعی گورخانه ناوان، چشمه باتمان بولاق بین قاراگول و ناوان و ییلاقات مکش از دیدنیهای این منطقه است.
گورستان‌های باستانی منطقه آق اولر و ناوان که در سال‌های اخیر از دل خاک هویدا شده اند، شناسنامه معتبر منطقه هستند. این گورستان‌ها متعلق به نیمه دوم هزاره دوم قبل از میلاد بوده و آثار مختلفی مانند ابزار آلات زندگی روز مره، سلاح‌های جنگی، زیور آلات و... از آنها یافت شده است.
غیر از این گورستان‌ها سه بنای معماری متعلق به دوران قاجار نیز در منطقه به چشم می خورند که یکی از آنها کاخ ییلاقی حاکم منطقه بوده و هم اکنون در حال مر مت است و بعنوان پایگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در نظر گرفته شده است. حمام آق اولر نیز با معماری منحصر بفرد ساخته شده است.
این منطقه ییلاقی است و علیرغم تغییرات بافت سنتی در مرکز ناوان، هنوز صدها خانوار دامدار و عشایر بصورت سنتی و با حفظ فرهنگ بومی در سیاه چادرها (پوری) و خانه های کاهگلی در روستاهای اطراف ناوان به سوباتان زندگی می کنند و به شغل شریف دامداری مشغول هستند .
آب و هوای منطقه
در حالی که دمای شهرهای مختلف استان گیلان، به ندرت به کمتر از یک درجه بالای صفر می رسد، در ارتفاعات قاراگول (یکی از کوههای ناوان) که ۱۹۰۰ تا ۲۵۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، حتی در تابستان نیز بقایای برف دیده می شود که به غار یخچالی معروف است و به همین دلیل اواخر پاییز ساکنین آن که اکثراً دامدار هستند به جنگل های دامنه البرز و سایر کوههای ناوان (مکش) کوچ می کنند و فقط ۳ خانوار در ییلاق مکش باقی می مانند.
مسیر دسترسی
شما میتوانید از تالش به این منطقه بیایید. انتهای این جاده آسفالت ٣٥ کیلومتری، روستای آق اولر است که کمی بالاتر هم روستای ناوان و مکش قرار دارند. برای گردش در این منطقه جیب یا نیسان بهتر از هر ماشین دیگری است.
نظر شما