به گزارش سلام نو، روستای کندلوس با چهارهزار سال تاریخ، در دل کوهستانهای البرز در استان مازندران واقع شده است. روستای کندلوس، به حق یکی از زیباترین و پاکیزه ترین روستاهای ایران محسوب میشود که همچون نگینی در دل طبیعت زیبای البرز شمالی، میدرخشد. یکی از جاذبه های این منطقه، موزه مردم شناسی و موزه گیاه شناسی کندلوس میباشد که اطلاعات بسیار جالب و مفیدی درباره تاریخ کهن و تمدن پر رمز و راز این دیار ، در اختیار ما میگذارد. از صنایع دستی این دهکده می توان به بافتن جاجیم، ایزار (پارچه پشمی چارخانه دستباف) جوراب، دستکش و بلوز پشمی گلدار و نمدمالی اشاره کرد.
روستای کندلوس در امتداد دره زانوس، و منطقه سرسبز و زیبای کجور، یکی از اولین و کهن ترین سکونت گاه های انسان در استان مازندران قرار دارد. روستای کندلوس از توابع بخش کجور ، در فاصله ۷۵ کیلومتری جنوب شرقی نوشهر قرار دارد . ( نوشهر ، شهری ساحلی در کنار دریای خزر است ) . روستای کندلوس در محدوده ای کوهستانی و در یکی از دره های زیبای رشته کوه های البراز استقرار یافته و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۶۵۰ متر است.
روستای کندلوس با بافت مسکونی متراکم ، در شیب ملایم دامنه کوه پناه گرفته است . کوچه های روستا ، پیچ در پیچ و سنگفرش است . خانه های قدیمی ، بیشتر در دو طبقه با سقفی شیروانی ساخته شده اند و پوشش لت کوبی یا سفالی دارند . دیوارهای گلی ، ایوان های کوچک ، پنجره های چوبی و معماری ساده ، زیبایی این روستا را دو چندان کرده است . مصالح به کار رفته در بناهای قدیمی شامل سنگ ، گل ، خشت و چوب است . اما در ساخت خانه های جدید ، از مصالح سیمان ، گچ ، آجر ، بلوک و تیرآهن نیز استفاده می شود .
ازجمله فعالیت هایی که به کندلوس در کنار زیبایی های طبیعی جلوه ای خاص بخشیده و موجب شده است این دهکده از شهرت بسزایی برخوردار شود، برپایی دو موزه مردم شناسی و موزه گیاهان دارویی است. موزه مجموعه فرهنگی کندلوس یکی از موزه های منحصر به فرد استان مازندران است که در آن آثاری از سفال، آبگینه، سکه، ظروف چینی و وسایل روشنایی از هزاره دوم قبل از میلاد تا دوره قاجاریه و بخش اسناد و کتب خطی، نسخ خطی کلام الله مجید، دیوان اشعار، عقدنامه، فرامین جمع آوری شده است.
کندلوس گواه روشنی است از قدمت منطقه، کشف اشیاء باارزش تاریخی مانند جام های سفالی و ابزارهای زندگی و کشاورزی سلاح ها و قفل ها و اشیاء زینتی، نمایانگر تمدن کهنی است که قدمت آن حداقل به چهارهزار سال می رسد.این اسناد و اشیاء به همت دکتر علی اصغر جهانگیری در موزه مردم شناسی کندلوس( واقع در همین روستا) جمع آوری شده و در معرض دید همگان قرار دارد.
کندلوس که بخشی از میخ ساز محسوب می شود، در دامنه های سرسبز و کوهستانی البرز در منطقه کجور مازندران قرار گرفته است و شاهد تمدن های گوناگونی در ادوار مختلف تاریخ بوده و نشانه هایی از تمدن قبل از میلاد، تمدن ایران قبل از اسلام و تمدن ایران بعد از اسلام را در خود جای داده است. امروزه میخ ساز شامل چهار دهکده به نام های پیده، گیل کلا، میرکلا و کندلوس است. دهکده کندلوس که یکی از قدیمی ترین سکونت گاه های انسانی منطقه کجور به شمار می رود و در دامنه های سلسله جبال البرز منتهی به دره زانوس واقع شده است. کندلوس شامل محله هایی به نام های درزی کلا، ملاکلا، جورسری، جیرسری، بنیم سری و سری دله است.
کار و پیشه اهالی این دهکده از قدیم الایام تهیه و تولید چوب و زغال در زمستان و کشاورزی در تابستان بوده است و اکنون به دلیل قانون مراقبت از جنگل، اهالی علاوه بر کشاورزی به خیاطی و نجاری روی آورده اند.
درآمد اکثر مردم روستای کندلوس ، از طریق فعالیتهای زراعی ، دامداری و باغداری تامین می شود . گروهی از مردم روستا نیز در بخش خدمات و صنایع دستی اشتغال دارند گندم و جو از محصولات عمده زراعی آن و سیب ، هلو و چارمغز از محصولات مهم باغی آن به شمار می رود . دامداری سنتی و پرورش طیور نیز در این روستا رواج دارد .
گروهی از مردم روستای کندلوس ، در کنار فعالیت های زراعی ، به تولید صنایع دستی از قبیل جوراب و نمد می پردازند . در گذشته ، بافت قالی ، جاجیم ، چادر شب ، شمد و ساخت صنایع چوبی و ابزارهای فلزی در این منطقه رواج داشته است . شرایط اقلیمی و موقعیت مناسب جغرافیایی روستا ، زمینه را برای تولید انواع گل ها و گیاهان دارویی فراهم آورده است . تولید گیاهان دارویی ، یکی از منابع مهم درآمد مردم این روستا است .
ازجمله مراسم بسیار زیبایی که در حلول سال نو اجرا می شود مراسم سال مج (خوشقدم) است که به شرح ذیل است: ابتدا نام چند کودک یا نوجوان خانواده را انتخاب و با استخاره از قرآن مجید نام هر یک که خوب آمد به عنوان سال مج انتخاب می شود. این کودک یا نوجوان به محض تحویل سال نو با سینی محتوی کلام الله مجید، سبزه، شیرینی و یک ظرف پر آب قبل از دیگران وارد خانه می شود و با ظرف آبی که در دست دارد آب در گوشه اتاق ها می ریزد و به این ترتیب سالی پربار و پربرکت برای خانواده به ارمغان می آورد.
مردم روستای کندلوس ، به زبان مازندرانی (کجوری) سخن می گویند. اهالی به خصوص بومیان آن سفیدپوست و در بعضی موارد بور و چشم آبی هستند. اهالی کندلوس مردمانی مهربان و میهمان نوازند هرگز محبتی را بی پاسخ نمی گذارند. در این دهکده گدا وجود ندارد مردم عموماً قانع اند و پرتلاش. با آن که ۹ ماه از سال اکثر خانه ها خالی از سکنه است و درهای همه منازل همه باز است، هرگز سرقت، قتل و جنایت در این دهکده صورت نگرفته است. در این دهکده به ندرت شنیده شده است که زنی طلاق گرفته باشد. زنان بیشتر از مردان برای تامین هزینه زندگی و خانواده تلاش می کنند. آسیاب کردن گندم، سفید کردن خانه، شکستن هیزم برای تنور، دوشیدن گاو، جالیزکاری، کاشتن سبزی خوردن ازجمله وظایف قطعی یک زن کندلوسی به شمار می رود.
پوشاک غالب مردم روستای کندلوس مانند سایر نواحی روستایی استان مازندران است ، ولی زنان این روستا در مراسم خاص ، از لباس های محلی شامل دامن پرچین ، پیراهن ، جلیقه و روسری استفاده می کنند .
آلات موسیقی منطقه علاوه بر نی (نی هفت بند) که متداول ترین آلت موسیقی کندلوس است، دهل و سرنا نیز از سابقه و شهرت قابل توجهی در این منطقه برخوردار است. سرنا در محل به پسپسی معروف است که از چوب شمشاد تراشیده می شود.
اگر به روستاهای مختلف ایران رفته باشید و آنها را با کندلوس مقایسه کنید، اولین خصوصیتی که متوجه آن میشوید، پاکیزگی و رعایت اصول بهداشتی دراین روستاست. درهمه جای روستا سطل های زباله وجود دارند و همه اهالی در حفظ زیبایی و پاکیزگی دهکده تلاش میکنند، پس ما گردشگران هم باید با رعایت احترام به این تلاش و فرهنگ والا،از ریختن زباله و صدمه زدن به بافت روستا جلوگیری کنیم.
مردم کندلوس خانه هایشان گلی ولی چشمه هایشان گوارا، امکاناتشان اندک اما مهربان و میهمان نواز، سوخته از آفتاب و رنج کشیده از زمانه ولی صبور و بردبارند. هنوز بانگ خروس و پرندگان رنگ دهنده روزشان و زوزه شغال و صدای رودخانه زمزمه خواب شبانگاهشان است.
منبع: تریپ یار
نظر شما