سلام نو – سرویس اقتصادی: حباب بورس یا حباب طلا؟ صندوق سرمایه‌گذاری یا دلار و بیت کوین؟ این روزها بسیاری درباره شیوه‌های مختلف سرمایه‌گذاری، سودها و خطراتش توضیح می‌دهند.
گفته می‌شود در دام سودهای ناگهانی بورس نیافتد و به سراغ صندوق‌های سرمایه‌گذاری بروید. به جای سکه و دلار و بیت کوین سراغ طلای کار کرده بروید یا مثلا فرش بخرید.
اما واقعیت این روزها بسیار بسیار تلخ‌تر از آن است که به نظر می‌رسد و تنها ماجرای ناراحت کننده نگرانی درباره از دست رفتن پول مردم به خاطر ریسک اقتصادی نیست.
این روزها بخش قابل توجهی از مردم اساسا پولی ندارند که آن را سرمایه گذاری کنند. حالا فرقی ندارد دلار باشد یا بورس خیلی از مردم حتی اندازه دو سه میلیون تومان ذخیره هم ندارند که برای طولانی مدت به آن بی نیاز باشند و بتوانند آن را تبدیل به احسن کنند.
هر چند میانگین حقوق بازنشستگان کشوری در سال 99 حدود 3.8 میلیون تومان شده و بیش از سی درصد رشد داشته ولی این رشد بیشتر شامل حالا تازه بازنشستگان شده و نسل قبل بازنشستگان در بهترین حالت حقوقی سه میلیون تومانی را تجربه می‌کنند که با محاسبه اقساط مرسوم این قشر چیزی نزدیک به 2.5 میلیون تومان برای آن‌ها باقی می‌ماند که به سختی کفاف یک خانواده یک نفره را می‌دهد.
اوضاع در سمت بازنشستگان کارگری بدتر است و آن‌ها در بهترین حالت حقوقی حدود 2 میلیون و 100 هزار تومان دریافت می‌کنند که اگر درگیر اقساط و کسری هم شود به زیر 2 میلیون می‌رسد.
در این شرایط و با وجود افزایش هر روزه ساده‌ترین نیازهای روزمره یک زندگی بسیار معمولی دیگر پولی برای کارمند و به خصوص کارگر بازنشسته نمی‌ماند که بخواهند به فکر سرمایه‌گذاری باشد.
عضو یکی از کانون‌های بازنشستگی تهران در گفت‌وگو با سلام نو با اشاره به چالش‌های پیش روی این کانون‌ها گفت: تا پیش از این شرایط اوضاع به شکل معمول پیش می‌رفت و ما هم خدمات معمول خود را داشتیم ولی در یکی دو سال اخیر به ویژه در سال گذشته هم از توان ما به شدت کاسته شده و هم بازنشستگان به شدت آسیب دیده‌اند.
او ادامه داد: به جرات می‌توانم بگویم که ما هر روز با تماس یا مراجعه حضوری یا خبری از اعضای خود مواجه می‌شویم که بازنشسته‌ای در پرداخت اقساط یا اجاره منزل خود ناتوان است. ما شاهد گسترش این اتفاقات هستیم ولی هیچ کاری هم از دستمان ساخته نیست.
او در ادامه درباره میل بازنشستگان به سرمایه‌گذاری پول خود گفت: تاچند سال پیش بازنشستگان برای خود و آینده فرزندانشان اقداماتی در جهت سرمایه‌گذاری می‌کردند ولی امروز عملا امکان چنین کاری را ندارند. حقوق بازنشسته‌های ما به اندازه یک سکه و حتی گاه به قدر یک نیم سکه نیست آن وقت چطور می‌شود انتظار داشت که این بازنشسته اقدام به سرمایه‌گذاری کند؟
او با اشاره به تنها گروه علاقمند به سرمایه‌گذاری گفت: تنها گروه بازنشسته‌ای که می‌تواند سرمایه‌گذاری کند کسی است که همین امروز بازنشته می‌شود و پاداش پایان خدمت خود را به شکل فوری سرمایه گذاری کند که آن هم عموما نشدنی است چون نه تنها کارگران بلکه حتی قشری مثل معلم‌ها نیز با فاصله بسیار پاداش خود را دریافت می‌کنند که ارزش آن از بین می‌رود.
چنین شرایطی شاید در نگاه اول عادی به نظر برسد و با خود بگوییم که فشار روی همه وجود دارد اما عوارض به شدت ناگواری دارد. فقر در حال گسترش است و از یک سو جلوی ازدواج را می‌گیرد و از یک سو سالمندان و بازنشستگان را با خطر فروپاشی زندگی مواجه می‌کند. این یعنی فقر از هر دو سو در حال تهدید نهاد خانواده است که اتفاقی با عواقب به شدت گسترده و پیش بینی ناپذیر است.
تا این لحظه مانند هر سال وعده‌های بسیاری برای بهبود شرایط بازنشستگان داده شده که هیچ کدام عملیاتی نشده به ویژه بازنشستگان کارگری که فاصله معنادار حقوق خود از حقوق بازنشستگان کشوری و لشکری را نیز مشاهد می‌کنند و کاری از پیش نمی‌برند.
