سلام نو – سرویس اقتصادی: هفته‌ای نیست که خبری از قاچاق چوب در خروجی خبرگزاری‌های مختلف نیاید. شیوع کرونا باعث شده بود قاچاقچیان چند وقتی کم کار بشوند اما حالا و پس از رفع محدودیت‌ها باز هم شاهد اخبار گوناگونی درباره قاچاق چوب هستیم.
به گزارش سلام نو، تعطیلی چوب بری ها و کشیک اهالی روستاهای مختلف برای جلوگیری از ورود غریبه ها به روستا باعث شد قاچاقچیان چوب ریسک قاچاق را به جان نخرند تا مبادا لو بروند. در روزهای کرونایی بسیاری خوشحال بودند که جنگل در حال تنفس است و دیگر نه قاچاق چوبی اتفاق می افتد و نه مردم با حضور در جنگل ها محیط زیست را آلوده می کنند. با این حال به نظر می رسد در شرایط فعلی که به تدریج همه چیز در حال عادی شدن است این دلخوشی هم رفته رفته رنگ می بازد.
خبرگزاری ایسنا اخیرا گزارشی تهیه کرده که براساس آن می توان دریافت بین قاچاقچیان چوب هماهنگی دقیقی وجود دارد. به طوری که قاچاقچیان، نواحی جنگلی را بین خودشان تقسیم کرده‌اند و قاچاقچی فعال در منطقه نور چوب قاچاق را برای فروش به منطقه آمل می‌برد و در منطقه فعالیت خود نمی فروشد.
با توجه به اینکه ماموران محیط بانی زیادی در اطراف جنگل ها هستند قاچاقچیان تلاش می کنند هر طور شده خود را به وسط جنگل رسانده تا دور از چشم ماموران محیط بانی چوب درختان را قطع کرده و با مشقت توسط قاطر و اسب به حاشیه جاده رسانده و آن را در نیسان بار کنند. گفته می شود در سطح ۲۰۰ هکتار از جنگل‌های منطقه آمل ده قاچاقچی فعال هستند.
چرا طرح تنفس جنگل شکست خورد؟
انتظار می رفت طرح تنفس جنگل و کمربند سبز بتواند گرهی از مشکلات جنگل باز کند اما عملا شاهد اتفاق محسوسی که کارگشا باشد نبودیم. طرح کمربند سبز که روی خروج دام از جنگل تاکید داشت عملا تاثیر مثبتی به همراه نداشت و طرح تنفس جنگل هم دستاوردی جز بیکاری نزدیک به 3500 نفر نداشت.
طرح تنفس جنگل در واقع تلاش داشت از زیاده خواهی شرکت های بهره بردار چوب و سوداگرانی که عرصه تولید چوب را در قبضه خود داشتند، جلوگیری کند. در طرح تنفس جنگل، بهره برداری چوبی از درختان جنگل‌های کشور از ابتدای سال چهارم برنامه ششم توسعه ممنوع اعلام شد و به دولت اجازه داده نشد که طرح‌های جنگل داری را تمدید کند.
همچنین بر اساس این طرح مقرر شده بود بهره برداری چوبی از طرح‌های جنگلداری طی سال‌های اول تا سوم برنامه توسعه صرفا از درختان شکسته، افتاده و ریشه کن در چارچوب قوانین و مقررات منعی نداشته باشد. براساس مصوبه مجلس برداشت از درختان جنگلی برای طرح‌های عمرانی در صورت دارا بودن ارزیابی زیست محیطی و کد شناسایی با مجوز سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری ایرادی نداشت.
نبود بودجه مناسب و پیش بینی نکردن شرایط منجر به عملیاتی شدن طرح، دو دلیل مهمی است که طرح تنفس جنگل که ابلاغیه آن از سال 94 صادر شده بود را با شکست مواجه کرد. بر اساس ابلاغیه قرار شده بود ۳ تا ۴ سال به شرکت‌های بهره برداری که از جنگل سود می‌برند، مهلت داده شود تا نیروهای خود را تعدیل کنند. در این بین شرکت های زیادی از جمله شرکت صنایع چوب و کاغذ و شرکت نکاچوب با توجه به اینکه امکان استفاده از جنگل را ندارند چاره ای جز تعدیل نیرو ندارند. گفته می شود 3500 نفر در مازندران به ناچار به خاطر این طرح از کار بیکار می شوند.
این اتفاقات در حالی افتاده است که عملا گامی برای مقابله با مافیای چوب برداشته نشده است و تاخت و تاز قاچاقچیان در جنگل های شمال ادامه دارد. قاچاقچیانی که با نگاهی موشکافانه به فعالیت های آنها می توان به وضوح متوجه شد که قاچاقچیان خرده پایی نیستند و به صورت سازمان دهی شده در حال نابودی محیط زیست و سرمایه های طبیعی کشور هستند.
