مطمئنا یکی از اصلی ترین دلایلی که بچه ها در هواپیما ها گریه می کنند، این است که میزان فشار در گوش میانی خوب نیست، زیرا شیپور استایشی شیرخوار به خوبی عمل نمی کند.
شیپور یا لوله استایشی
کانالی است که گوش میانی را به گلو فوقانی و قسمت پشتی حفره بینی وصل می کند. اصولاً این لوله فشار داخل گوش میانی را تنظیم کرده و آن را دربرابر فشار هوای خارج از بدن کنترل می کند. شیپور یا لوله استایشی بیشتر اوقات بسته است و فقط برای فعالیت هایی مانند خمیازه کشیدن، بلع و جویدن باز می شود، تا اجازه عبورهوا از گوش میانی و گلو را بدهد. هنگامی که فشار اتمسفر به سرعت تغییر می کند، این امرباعث ایجاد ناگهانی انسداد در گوش می شود. بیشتر بزرگسالان به طور ناخودآگاه برای باز کردن لوله و تقسیم فشار در گوش میانی، خمیازه می کشند یا آب دهان خود را قورت می دهند.
این فشار به خصوص در هنگام نشستن هواپیما مشکل آفرین است، زیرا تقسیم کار با فشار کم جوی به فشار نسبتاً بالاتر سخت است.
در حالی که این مشکل ممکن است، هنگام بلند شدن هواپیما نیز رخ بدهد. نحوه کار لوله استایشی در اینجا تنظیم فشار اتمسفر به فشار پایین تر است. این همان اتفاقی است که هنگام صعود می افتد. گرچه هواپیماهای مدرن تا حدی تحت فشار هستند، اما هنوز هم فشار هوا در هواپیما هنگام پرواز با سرعت 30،000 فوت (9،100 متر) در هوا تغییر می یابد.
روش هایی برای کمک به ناراحتی گوش کودکان در حین پرواز
ترفندهایی مانند مکیدن شیر جوشانده شده، جویدن آدامس، خمیازه کشیدن یا نوشیدن از طریق نی در هنگام برخاستن و فرود آمدن کارهایی است که یک کودک می تواند در حین پرواز انجام دهد.