سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر: سالم صلواتی کارگردان سینما که با فیلم «پدران» در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد پس از اکران این فیلم در روز شنبه 19 بهمن در سینمای رسانه‌ها (پردیس سینما گالری ملت) در گفت‌وگو با خبرنگار سلام نو در خصوص این فیلم اظهار کرد: «پدران» را می‌توان در ادامه کارهای قبلی من دانست که به روابط انسانی، فاصله‌ها و محدودیت‌ها است و درواقع نیم‌نگاهی به مسائل اجتماعی دارد که من در فیلم‌های کوتاه و به‌گونه‌ای در فیلم قبلیم به اسم «زمستان آخر» همیشه این ارتباطات بین اعضای خانواده و آن چیزی که بر روی این رابطه اثر می‌گذارد، پرداخته‌ام که برای من جذابیت داشته است.
وی در همین راستا افزود: در فیلم «پدران» نیز سعی کردیم داستان پدران امروز وسال چالش‌هایی که بین آن‌ها و فرزندانشان وجود دارد، بررسی کنیم و از زمانی که پسرم به دنیا آمد، با بزرگ شدنش و اتفاقاتی که بین ما می‌افتاد این انگیز را داشتم که فیلمی در این خصوص بسازم و زمانی که فیلم‌نامه محمدرضا گوهری که جزو فیلم‌نامه نویسان بسیار خوب است به دستم رسید برای ساخت فیلم اقدام کردیم و بالاخره بعد از پنج سال دوندگی «پدران» ساخته شد.
کارگردان «پدران» در خصوص چرایی روایت داستان در «همدان» تصریح کرد: از ظن بنده فیلم به دلیل وجود یک سری مناسبات و تعاریف فرهنگی، مناسب برای ساخت در تهران نیست و برای شهرهای کوچک‌تر است که با رخداد یک اتفاق همه متوجه آن می‌شوند اگر کسی معلم سرشناسی است همه او را کم‌وبیش در آن شهر می‌شناسند و در کل اقتضای فیلم‌نامه این را می‌طلبید که باعث شد سمت شهری برویم که نه کلان‌شهر باشد و نه اینکه شهر بسیار کوچکی باشد که نتواند فیلم‌نامه را تأمین کند؛ اما هر شهری که این ویژگی را داشته باشد می‌توانست به جای همدان باشد و ما نیز طوری قصه را به تصویر کشیدیم که مخاطب شهرهای دیگر نیز بتواند با آن همزادپنداری کند و همدان فقط به خاطر لهجه‌ای که بازیگران دارند سعی کردیم رنگ و بویی از همدان را در فیلم وارد کنیم.
وی در خصوص انتخاب بازیگرانی چون گلاره عباسی، علیرضا ثانی‌فر و هدایت هاشمی تشریح کرد: علیرضا ثانی فر را از دو سال قبل در نظر داشتم چراکه ما در پروسه تولید این فیلم دو بار پیش‌تولید داشتیم و زمانی که به انتخاب بازیگر رسیدیم و در بین گزینه‌هایی که داشتیم به آن‌ها فکر می‌کردیم، هدایت هاشمی و گلاره عباسی جزو اولین کسانی بودند که بعد از صحبت با آن‌ها از انتخابشان مطمئن شدم و همه این مسائل باعث شد به این اسامی در کنار هنرمندان بازیگری که در حوزه فیلم کوتاه هستند برسیم و من می‌خواستم از ترکیب آن‌ها استفاده کنم که برای مخاطب، قصه بی ادا و ساده روایت شود و سعی کردم بازی‌ها روان و قاب‌ها و میزانسن ها جنس مستند گونه‌ای که ما در خیلی از فیلم‌ها می‌بینیم و من به‌شخصه آن را دوست دارم شاهد باشیم تا برای مخاطب نیز باورپذیرتر باشد و آن تأثیری را که می‌خواستیم درنهایت بتوانیم بر روی مخاطب بگذاریم.
کارگردان «زمستان آخر» در خصوص روند فیلمسازیش اظهار کرد: «زمستان آخر» داستان پیرزن و پیرمردی را روایت می‌کند که در یک روستای دورافتاده تنها زندگی می‌کنند و منتظر سفرکرده‌های خودشان هستند و در قصه‌هایم معمولاً آن خلوتی که نیاز دارم به درون نقش‌ها نزدیک شوم را دارم و بیشتر فیلم‌هایم فیلم‌های شهری هستند و تنها «زمستان آخر» فضای شهری ندارد؛ من این جنس سینما را بلدم و شاید نوع دیگری بلد نیستم که بخواهم التهاب را به فیلم‌هایم اضافه کنم که تنها به مخاطب بگویم فیلم من فیلم سینمایی است و بیشتر روایت مستند گونه را دوست دارم و برایم مهم‌تر از هر چیزی انتخاب، قاب و مدیوم درست به نسبت پیامی که می‌خواهم به مخاطب برسانم است.
صلواتی در پایان پیرامون فعالیت‌های آینده‌اش اظهار کرد: یک فیلم کوتاه و یک فیلم بلند در دست دارم که سناریوی فیلم بلندم خیلی وقت است آماده است و در همان فضای کردستان می‌گذرد که منتظر شرایطی هستم که بتوانم آن فیلم را نیز بسازم.
