سلام نو – سرویس ورزشی: حالا حدودا یکی سالی می‌شود که خبری از صدا و تصویر عادل فردوسی‌پور در تلویزیون نیست و تنها در قامت تهیه کننده فوتبال 120 در پشت دوربین به دیدار مردم می‌آید.
بعد از این که علی فروغی سکان مدیریت شبکه سه را در اختیار گرفت به سرعت سراغ فردوسی‌پور و برنامه محبوبش 90 رفت و چک اول را به او زد. با ورود فروغی نود ابتدا با مشکل مواجه شد و با وساطت روی آنتن رفت ولی در نهایت از اسفند گذشته به طور رسمی تعطیل شد تا پرونده‌اش بعد از 20 سال پخش مداوم بسته شود.
فروغی برای جبران حذف فردوسی‌پور خیلی به آب و آتش زد. گلزار و برنده باش، علیخانی و عصر جدید و البته میثاقی و فوتبال برتر را به خط کرد و به هر آب و آتشی زد تا در زودترین زمان ممکن رکورد نظرسنجی‌های نود را بشکند.
با تمام این‌ها مردم هنوز که هنوز است چشم انتظار نود یا صدای فردوسی‌پور بودند و حتی منتظر بودند تا او هم مثل مزدک بار و بندیل را ببندد و راهی یکی از تلویزیون‌های خارجی شود، در نهایت اما اینطور نشد و فردوسی‌پور راه دیگری را انتخاب کرد.
عادل فردوسی‌پور یک بار دیگر در قامت تهیه کننده یک برنامه فوتبالی به نام کلاسیکو قرار گرفته، برنامه‌ای که قرار است از فیلیمو، نماوا و کافه بازار به صورت اینترنتی پخش شود و واسطه حضور او در خانه مردم شود.
عادل با کلاسیکو و ترکیبی جالب به رسانه‌ها بازگشته. از علی دایی، وریا غفوری و ژابی آلونسو که مهمان این برنامه هستند تا اجرای آن که به عهده پژمان جمشیدی است نشان می‌دهد عادل فردوسی‌پور این بار هم می‌خواهد یک برگ برنده دیگر رو کند و با غافلگیر کردن مخاطبان ثابت کند هنوز که هنوز است او چندین و چند سر و گردن از تمام ورزشی‌سازان بی‌خاصیت صدا و سیما بالاتر است.
او در حالی این برنامه را ساخته که با توجه به نامه حسام آشنا به حجت‌الاسلام محسنی اژه‌ای و برخی شنیده‌های دیگر او نه تنها از اجرا در صدا و سیما محروم است بلکه اجازه اجرا در آی پی تی وی‌ها و وی او دی‌ها را هم ندارد و چاره‌ای جز حضور در پشت دوربین ندارد، اما حتی در همین شرایط هم او می‌خواهد ثابت کند غیر قابل توقف است.
در این شرایط اخباری به گوش رسیده که مدیران ارشد صدا و سیما در تلاش هستند تا جلوی پخش همین تک برنامه را هم بگیرند! یعنی نه تنها تحمل تصویر و صدای عادل در تلویزیون را ندارند بلکه تحمل اجرای او در بخشی جدا از صدا و سیما را نیز ندارند. البته شاید اگر هر کس دیگری هم جای مدیران صدا و سیما بود این عکس‌العمل را نشان می‌داد و اجازه رشد رقیبی چنین قدر را برای خود نمی‌داد، آن هم در شرایطی که قوی‌ترین رقیب عادل در تلویزیون محمدحسین میثاقی است که نه خلاقیت، نه توان مدیریت و نه محبوبیت عادل را دارد و تا همین‌جا هم نتوانسته نظر مردم را به خود جلب کند.
به جز میثاقی چهره‌هایی مثل پیمان یوسفی، جواد خیابانی یا حتی محمدرضا احمدی هم حضور دارند که در بهترین حالت خود توان و پتانسیل رقابت با عادل را ندارند. در این شرایط باید حق داد که مدیران صدا و سیما به هر دری بزنند تا اجازه تراشیده شدن رقیب برای خود را ندهند، آن هم رقیبی که فرزند این سازمان است و با سو مدیریت فاحش مدیران ارشد سازمان قربانی ترک تازی‌های مدیری جوان شد که می‌خواست قدرت خود را به اهالی رسانه، لابی‌های سیاسی و کارمندانش نشان دهد، مدیری که همین حالا هم سودای ریاست سازمان را در سر می‌پروراند.
