سلام نو – سرویس اقتصادی: به اعتقاد کارشناسان فرآورده‌های نفتی مانند روغن پایه، گازوئیل و مازوت می توانند درآمد قابل توجهی برای کشور کسب کنند. درآمدی که در برخی برآوردها 10 میلیارد دلار در سال هم ذکر شده است. با این حال صادرات نفتی ما مواد خام است.
به گزارش سلام نو، تحریم نفت ایران داستان امروز نیست. سال های سال است که ایران با مشکلات حاصل از تحریم دست و پنجه نرم می کند اگر چه نمی توان شدت تحریم های اخیر آمریکا را کتمان کرد اما این تحریم ها باعث شده تا افزایش سطح تولید محصولات پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد.
اگر چه امروز پتروشیمی ما شرایطش ایده آل نیست اما این نا به سامانی به اعتقاد کارشناسان بیش از آنکه به تحریم ربط داشته باشد به ناکارآمدی و بعضا کارشکنی برخی در داخل ارتباط دارد. از همان روزهای نخست که تحریم پتروشیمی ایران رخ داد کارشناسان معتقد بودند آمریکا دیگر بیش از این توان تحریم را ندارد و پتروشیمی همچون دیگر صنایع آن طور که تصور می شود تحریم پذیر نیست.
اخیرا وزیر نفت و منابع معدنی سوریه هم در بازدید از دستاوردهای صنعت پتروشیمی ایران در نمایشگاه ایران پلاست درباره صنعت پتروشیمی ایران گفته مشخص شد که تحریم‌ها در این کشور نه تنها اثر سویی برای ایران نداشته بلکه آثار مثبتی هم برای ایران داشته است.
تحریم پتروشیمی ایران به عنوان یکی از پایه های اقتصاد ایران از سوی آمریکا درست در روزهایی که آبه به تهران آمده بود تا پیغام ترامپ را به رهبر انقلاب برساند این پیام را به همراه داشت که هدف نیروهای جنگ طلب آمریکا مذاکره از موضع نابرابر است.
این تحریم را باید مصداق تروریسم اقتصادی خواند. این تحریم ها را باید در راستای عملیات روانی ایالات متحده ارزیابی کرد. روی هم رفته نباید این نکته را نادیده گرفت که که وضعیت ما در صنعت پتروشیمی به عنوان یکی از صنایع ارز آور و مادر در اقتصاد کشور وضعیت قابل قبولی است و شرایط بازارهای جهانی به گونه ای است که حجم تولید محصولات پتروشیمی در داخل بالا است و به تبع آن وابستگی کشورهای متقاضی برای استفاده از محصولات پتروشیمی ایران بالا می رود.
که تنوع بالا در سطح تولید ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرید از محصولات پتروشیمی باعث شده تا آمریکایی ها در عرصه عمل نتوانند کار خاصی را انجام بدهند. آن طور که قائم‌مقام انجمن کارفرمایی صنعت پتروشیمی در این باره گفته با به روز شدن تکنولوژی بازارهای جدیدی شکل می‌گیرد که باعث گسترده‌تر شدن مقاصد خریدار می‌شود.
نکته قابل توجه دیگر در رابطه با تحریم پتروشیمی رقابتی بودن این بازار است. به همین خاطر است که در برخی از محصولات تولیدی میزان تولید و مصرف جهانی برابر است که این عامل کاهش صادرات بازار را با بحران جدی رو به رو می‌سازد.
در شرایطی که واشنگتن و پکن در جنگ تجاری به سر می برند برخی تحلیل ها نشان از آن دارد که ایران می تواند تحریم های پتروشیمی را در فضای به وجود آمده میان این دو ابرقدرت بیش از پیش بی اثر کند.
فوربس در این زمینه اخیرا در گزارشی با اشاره به همکاری‌های اقتصادی چین با ایران، پکن را یکی از منابع اصلی تامین مالی طرح‌های توسعه صنعت پتروشیمی اعلام کرده است. فوربس در این ارتباط با اشاره به تنش‌های شدید پکن با واشنگتن بر سر مسائل تجاری این‌طور تحلیل کرده است که این تنش‌ها فرصت را برای تقویت همکاری‌های اقتصادی ایران با چین افزایش داده است به‌طوری‌که پکن تلاش می‌کند همکاری‌های استراتژیک خود را با تهران دو برابر کند و در این مسیر به تلاش‌های ایالات‌متحده برای جداسازی جمهوری اسلامی ایران از بازارهای جهانی هم توجهی ندارد.
ایالات متحده آمریکا تلاش زیادی برای فشار اقتصادی به ایران در ماه های گذشته کرده با این حال همان طور که تحلیلگران خبرگزاری رویترز نوشته اند تحریم های پتروشیمی بیشتر جنبه نمادین دارند تا عملی. تحریم های جدید به لحاظ اقتصادی اثر اندکی بر ایران گذاشته است.
به طور حتم به صفر رساندن صادرات محصولات پتروشیمی درست همانند وعده غیرعملی ترامپ مبنی بر به صفر رساندن صادرات نفت ایران بیش از آنکه جنبه اقتصادی داشته باشد جنبه روانی دارد.
