سلام نو – سرویس اجتماعی: اگر حتی ذرهای اهل فضای مجازی باشید حتما یک بار یک کلیپی با مارک "چهارشنبههای سفید" را دیدهاید، کلیپهایی که ظاهرا توسط برخی شهروندان تهیه و توسط مسیح علینژاد پخش میشوند، کلیپهایی که هدف آنها مبارزه با حجاب اجباری و گسترش آزادی حجاب است.
چهارشنبههای سفید پروژهای است که مسیح علینژاد بعد از پروژه آزادیهای یواشکی آن را آغاز کرد و به مرور به تبلیغ شعار "دوربین من اسلحه من" پرداخت که در آن نه تنها از شهرواندان خواست با حجاب اجباری مبارزه کنند بلکه از معترضین به خود فیلم بگیرند و آن را در فضای مجازی پخش کنند.
در فراخوان چهارشنبههای سفید آمده بود که حجاب را از "سر برمیداریم و شال سفید را به عنوان نماد اعتراض به سیاهی و اجبار انتخاب میکنیم." این کمپین هرچند در خارج از ایران برای مسیح علینژاد موفقیت بزرگی بود و پولهای کلانی نصیب او کرد و به او این امکان را داد که تریبونهای زیادی را به دست بیاورد، اما در ایران با اعتراض عموم نخبگان مواجه شد، نخبگانی که بخشی از آنان مخالف وضع فعلی حجاب هستند.
طیف گستردهای از فعالین سیاسی و اجتماعی معتقدند طرحی که مسیح علینژاد در انداخته، به خصوص در حوزه دوربین من اسلحه من، گسستهای جامعه را تشدید میکند و باعث شوریدن مردم علیه مردم میشود و سود قابل توجهی به اختیاری شدن حجاب نمیرساند. این گروه همچنین معتقدند فعالیتهای مسیج علینژاد در درجه اول بیشترین سود را برای خود او دارد که با نمایش دادن این ویدئوها از بنیادها و گروهها مختلف بودجه میگیرد.
حالا بعد از این که رسانههای اصولگرا کارهای مسیح علینژاد را بیمخاطب و بیفایده خطاب کردند در اقدامی عجیب یک گروه پایگاه بسیج پروژه چهارشنبههای طلایی را آغاز کرد. چهارشنبههای طلایی جدیدترین و عجیبترین عنوان برنامهای است که برای امر به معروف و نهی از منکر در حوزه حجاب توسط ستاد عفاف و حجاب بسیج زنان انزلی آغاز شده.
به گزارش خبرگزاری بسیج، در این طرح، زنان بسیجی در شهر انزلی "با برخورد مناسب، چند جملهای در مورد حجاب و اهمیت آن با خانمها صحبت کرده و روسریها را با گیرههای زیبایی که تهیه شده با حجاب بسته" و به زنان آیینه میدادند تا بینند "تا چه حد زیباتر شدهاند".
خبرگزاری بسیج نوشت در این طرح «بستههای فرهنگی» به زنان داده شده و همچنین «رزق آماده با بستهبندی شکلات» نیز پخش شده است.
فارغ از تمام جنبههای مثبت و منفی این طرح و ایرادات عجیب و غریبی که از نظر راهبری میتوان به آن گرفت و آن را تضعیف کننده حجاب و متزل کننده جایگاهش دانست مسئله این است که این طرح یک کپی ضعیف از طرح مسیح علینژاد است، با این تفاوت که در کمپین چهارشنبههای سفید مردم محور و کنشگر بودند و در طرح چهارشنبههای طلایی بسیج محور و کنشگر است که درست یا غلط به عنوان بخشی از حاکمیت شناخته میشود که معنویات آن را با تکیه بر قدرتی که پشتیبانش است اجرا میکند.
این اقدام کپی کارانه که از سوی بسیج صورت گرفته در واقع مهر تاییدی است بر موثر بودن کمپین مسیح علینژاد آن هم در حالی که رسانههای اصولگرا عموما آن پروژه را کاملا شکست خورده توصیف کردند.
یک کاربر توییتر در واکنش به طرح چهارشنبههای طلایی و مشکلات اجرا آن نوشت:
چرا راه انداختن چهارشنبههای طلایی اشتباهه؟
چون فاقد نوآوری است؛ چون فاقد گفتمان سازی است؛ چون توسط یک نهاد حاکمیتی (بسیج) اجرا میشه؛ چون همان مدل مورد نظر چهارشنبههای سفید را بازتولید میکند؛ چون به جای حساسیتزدایی، حساسیتزایی میکند؛ در حال بازی در زمین مسیح هستید نابغه ها!
علیرضا شیرازی نیز در توییتی با اشاره به همین مسئله نوشت:
طرح چهارشنبه های طلایی بسیج به نوعی به رسمیت شناختن چهارشنبه های سفید، پذیرش نفوذ آن و احساس خطر از آن است. براستی که کفگیر ابتکار و ایده پردازی دوستان به ته دیگ خورده
امیر پژمان حبیبیان نیز در توییتی این کار را دنباله روی از مسیح علینژاد دانست و نوشت:
برای اشاعهی معروف باید کنشگر بود نه واکنشگر. برخورد خوب و روی گشاده و صحبت با ادبیات متناسب با مخاطبین خوب است اما با این جور طرحها داری به دنبال دشمنت که آنسوی مرزها نشسته میدوی و او به هر جا که بخواهد میبردت. کاش کمی خلاقانهتر فکر و عمل میشد.
به نظر میرسد طرحهای این چنینی که برای امر به معروف و نهی از منکر در حوزه حجاب اجرایی میشودند نباید این چنین بدون عاقبت اندیشی و در نظر گرفتن عواقب و اثرهای آن اجرا شود چون در این صورت در بلند مدت این طرحها دست آوردی جز هدر دادن پول و تضعیف اهداف خود درپی ندارند.