مَلَکَتْنی عَیْنی وَ اَنَا جالِسٌ، فَسَنَحَ لی رَسُولُ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ
نشسته بودم که خواب مرا گرفت، و رسول خدا صلّی اللّه علیه وآله
وَآلِهِ، فَقُلْتُ: یا رَسُولَ اللّهِ، ماذا لَقیتُ مِنْ اُمَّتِکَ مِنَ الاَْوَدِ وَاللَّدَدِ!
بر من آشکار شد، گفتم: ای پیامبر خدا، چه کجی ها و دشمنی ها از امت تو دیدم!
فَقالَ: ادْعُ عَلَیْهِمْ. فَقُلْتُ: اَبْدَلَنِی اللّهُ بِهِمْ خَیْراً مِنْهُمْ، وَ اَبْدَلَهُمْ
فرمود: به آنان نفرین کن. گفتم: خداوند بهتر از آنان را به من عنایت کند، و به جای من
بی شَرّاً لَهُمْ مِنّی.
شری را بر آنان گمـارد.
- یَعْنی بِالاَْوَدِ الاِْعْوِجاجَ، وَ بِاللَّدَدِ الْخِصامَ، وَ هذا مِنْ اَفْصَحِ الْکَلامِ.-
منظـور از «اَوَد» کجـی و «لَـدَد» دشمنی است، و این از فصیح ترین سخنان اسـت.
خطبه در سرزنش اهل عراق
وَ مِنْ خُطْبَه لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از خطبه های آن حضرت است
فی ذَمِّ اَهْلِ الْعِراقِ
در سرزنش اهل عراق
اَمّا بَعْدُ، یا اَهْلَ الْعِراقِ فَاِنَّما اَنْتُمْ کَالْمَرْأَهِ الْحامِلِ حَمَلَتْ، فَلَمّا
پس از حمد حق، ای اهل عراق، شما همچون زن حامله ای هستید که باردار شده، و پس از دوران
اَتَمَّتْ اَمْلَصَتْ وَ ماتَ قَیِّمُها، وَ طالَ تَاَیُّمُها، وَ وَرِثَها اَبْعَدُها.
بارداری طفل مرده بزاید و شوهرش بمیرد، و دوره بیوه گیش طولانی شود، و دورترین اشخاص ارثش را ببرد.
اَما وَاللّهِ ما اَتَیْتُکُمُ اخْتِیاراً، وَلکِنْ جِئْتُ اِلَیْکُمْ سَوْقاً. وَ لَقَدْ بَلَغَنی
بدانید به خدا قسم آمدنم به سوی شما از روی اختیار نبود، اضطرار مرا به سوی شما کشید. به من خبر رسیده که
اَنَّکُمْ تَقُولُونَ: عَلِیٌّ یَکْذِبُ! قاتَلَکُمُ اللّهُ! فَعَلی مَنْ اَکْذِبُ؟ اَ عَلَی
شما می گویید: علی دروغ می گوید! خدا شما را بکشد! بر چه کسی دروغ بندم؟ بر
اللّهِ؟ فَاَنَا اَوَّلُ مَنْ آمَنَ بهِ. اَمْ عَلی نَبیِّهِ؟ فَاَنَا اَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ.
خدا؟ من اولین کسی هستم که به حق ایمان آوردم. یا برپیامبر خدا؟ من نخستین فردی هستم که او را تصدیق نمودم.
کَلاّ وَاللّهِ، وَلکِنَّها لَهْجَهٌ غِبْتُمْ عَنْها، وَلَمْ تَکُونُوا مِنْ اَهْلِها.
نه هرگز به خدا قسم، اما سخنانی است که از پیامبر گرفته ام که شما از آن غایب بودید، و لیاقت شنیدن آن را نداشتید.
وَیْلُمِّهِ! کَیْلاً بِغَیْرِ ثَمَن لَوْ کانَ لَهُ وِعاءٌ،
مادر آن که گفت «علی دروغ می گوید» به عزا بنشیند! اگر ظرفیت داشته باشد علموحکمت را رایگان دراختیارش می گذارم،
«وَلَـتَـعْـلَـمُـنَّ نَـبَـأَهُ بَـعْـدَ حـیـن».
«و در آینده حقیقت آنچه را به شما خبر دادم خواهید دانست».
خطبه در آن درود فرستادن به پیامبر(صلی الله علیه وآله) را تعلیم می دهد
عَلَّمَ فیهَا النّاسَ الصَّلاهَ عَلَی النَّبِیِّ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
که در آن درود فرستادن بر پیامبر (صلّی اللّه علیه وآله) را تعلیم می دهد
اللّهُمَّ داحِیَ الْمَدْحُوّاتِ، وَ داعِمَ الْمَسْمُوکاتِ، وَ جابِلَ
بارخدایا، ای گستراننده زمینهای گسترده، و نگاه دارنده آسمانهای برافراشته، و ای آفریننده
الْقُلُوبِ عَلی فِطْرَتِها، شَقِیِّها وَ سَعیدِها، اِجْعَلْ شَرائِفَ صَلَواتِکَ،
دلها بر اساس فطرت، چه بدبخت آن و چه خوشبخت آن، شریفترین درودهایت،
وَ نَوامِیَ بَرَکاتِکَ عَلی مُحَمَّد عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ، الْخاتِمِ لِما سَبَقَ،
و افزونترین برکاتت را بر محمّد بنده و رسول خود قرار ده، رسولی که ختم کننده نبوت،
وَالْفاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ، وَالْمُعْلِنِ الْحَقَّ بِالْحَقِّ، وَالدّافِعِ جَیْشاتِ
و بازکننده راههای بسته، و آشکارکننده حق بر مبنای حق است، پیامبری که خروشهای باطل
الاَْباطیلِ، وَالدّامِغ ِ صَوْلاتِ الاَْضالیلِ، کَما حُمِّلَ، فَاضْطَلَعَ قائِماً
را دفع، و حمله های گمراهی را شکست، چنان که سنگینی رسالتی را که برعهده گرفت با قدرت پیش برد،
بِاَمْرِکَ، مُسْتَوْفِزاً فی مَرْضاتِکَ، غَیْرَ ناکِل عَنْ قُدُم، وَ لا واه فی
به امر تو قیام نمود، و در راه رضای تو شتافت، بدون اینکه از پیشی گرفتن بماند، و در عزمی که داشت
عَزْم، وَاعیاً لِوَحْیکَ، حافِظاً لِعَهْدِکَ، ماضِیاً عَلی نَفاذِ اَمْرِکَ،
سستی ورزد، وحی تو را ضبط نمود، عهدت را حفظ نمود، بر اجرای فرمانت اقدام ورزید،
حَتّی اَوْری قَبَسَ الْقابِسِ، وَ اَضاءَ الطَّریقَ لِلْخابِطِ، وَ هُدِیَتْ بِهِ
تا آتش دانش طلب را برافروخت، و راه حق را برای اشتباهکار روشن ساخت، و دلهایی که در
الْقُلُوبُ بَعْدَ خَوْضاتِ الْفِتَنِ وَالاْثامِ، وَ اَقامَ مُوضِحاتِ الاَْعْلامِ
فتنه ها و گناهان غرق شده بود به وسیله او هدایت شد، پیامبری که نشانه های واضح را برپا کرد،
وَ نَیِّراتِ الاَْحْکامِ. فَهُوَ اَمینُکَ الْمَأْمُونُ، وَ خازِنُ عِلْمِکَ
و احکام نورانی را ابلاغ نمود. او امین درستکار تو، و خزینه دار دانش
الْمَخْزُونِ، وَ شَهیدُکَ یَوْمَ الدِّینِ، وَ بَعیثُکَ بِالْحَقِّ، وَ رَسُولُکَ
سرّی تو، و شاهد تو در روز قیامت، و پیامبر به حق ات، و فرستاده ات
اِلَی الْخَلْقِ.
به سوی خلق بود.
اللَّهُمَّ افْسَحْ لَهُ مَفْسَحاً فی ظِلِّکَ، وَ اجْزِهِ مُضاعَفاتِ الْخَیْرِ مِنْ
خداوندا، جاییوسیع در سایه رحمتت برای او بگشا، و او را از خیر فراوان و اجری از فضل و کرمت
فَضْلِکَ. اللّهُمَّ اَعْلِ عَلی بِناءِ الْبانینَ بِناءَهُ، وَ اَکْرِمْ لَدَیْکَ مَنْزِلَتَهُ،
مرحمت فرما. الهی، بنای او را بر بنای بناکنندگانِ فضیلت بلند گردان، و مرتبه اش را نزد خود گرامی دار،
وَ اَتْمِمْ لَهُ نُورَهُ، وَاجْزِهِ مِنِ ابْتِعاثِکَ لَهُ: مَقْبُولَ الشَّهادَهِ، وَ مَرْضِیَّ
و نورش را کامل ساز، و او را در عوض رسالت چنین پاداش ده: شهادتش را مقبول، گفتارش را
الْمَقالَهِ، ذا مَنْطِق عَدْل، وَ خُطَّه فَصْل. اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُ فی
پسندیده، منطقش را عدل، و سخنش را جداکننده بین حق و باطل قرار ده. خداوندا، بین ما و او در
بَرْدِ الْعَیْشِ، وَ قَرارِ النِّعْمَهِ، وَ مُنَی الشَّهَواتِ، وَ اَهْواءِ اللَّذّاتِ،
جایی که زندگیش نیک، و نعمتش بی زوال، و خواهشهایش برآورده، و هوسهایش لذت بخش،
وَ رَخاءِ الدَّعَهِ، وَ مُنْتَهَی الطُّمَأْنینَهِ، وَ تُحَفِ الْکَرامَهِ.
و آسایشش فـراوان، و در منتهای آرامش با ارمغانهای کرامت اسـت جمع فرما.
خطبه سحرگاه روزی که ضربت به فرق مبارکش رسید
وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ
و گفتار آن حضرت است
فی سُحْرَهِ الْیَوْمِ الَّذی ضُرِبَ فیهِ
سحرگاه روزی که ضربت به فرق مبارکش رسید
