سلام نو - سرویس سیاسی: پنج ماه پیش بود که پس از کش و قوس‌های فراوان و یک بار استعفا که با مخالفت رییس جمهور مواجه در نهایت محمد باقر نوبخت از سمت سخنگویی دولت خداحافظی کرد تا یک خواسته از چند خواسته منتقدان دولت برآورده شود.
به گزارش سلام نو، کنار رفتن نوبخت از سمت سخنگویی دولت باعث شد صندلی سخنگوی دولت طلسم شود و هیچ کس پس از او حاضر به پذیرش این مسئولیت نشود.
در این مدت نام‌هایی چون جهانگیری، واعظی، نهاوندیان و آشنا از درون دولت و فریدون وردی نژاد و علی ربیعی از بیرون دولت برای این سمت مطرح شدند ولی این نام‌ها هیچ وقت از گمانه زنی رسانه‌ای فراتر نرفتند و دولت برای یک نیم سال بدون سخنگو باقی ماند، اتفاقی که انتقاد حامیان و منتقدان دولت روحانی را در پی داشت.
کسی در دولت حاضر به پذیرش مسئولیت سخنگویی نیست
محمد صادق جوادی‌حصار، روزنامه نگار و عضو ارشد حزب اعتماد ملی، با اشاره به فقدان سخنگوی دولت برای چندین ماه به سلام نو گفت: یکی از وظایف دولت از روز نخست پاسخگویی و روشنگری بود که طبیعتا در این حوزه بیشترین مسئولیت برای پاسخگویی به مردم و رسانه‌ها بر عهده‌ی سخنگوی دولت است و نمی‌توان از آن غافل شد.
وی در ادامه گفت: از ابتدای امسال کشور دچار نوسانات متعدد فرهنگی و اقتصادی بود و انتظار می‌رفت دولت کنش جدی‌تری داشته باشد ولی ظاهرا به این دلیل که در دولت حرف جدی در این حوزه وجود نداشت و تلاطم‌های متعدد در حوزه اقتصادی جلوی پاسخگویی در لحظه دولت را می‌گرفت کسی حاضر به پذیرش مسئولیت سخنگویی نبود و حتی سخنگوی دولت استعفا کرد.
دولت حرفی برای گفتن ندارد
این فعال سیاسی اصلاحطلب گفت: به گمان من و به تعبیر عمومی یکی از دلایل اصلی فقدان سخنگو این است که دولت حرفی برای گفتن ندارد. این به این معناست که دولت اقدام، عمل و کار در خور و موثری در حوزه اقتصاد ندارد که هر دو هفته یک بار یا ماهانه برای آن به مردم گزارش دهد.
جوادی حصار در ادامه گفت: از سوی دیگر همین وضعیت باعث ایجاد بحران در دولت شده و در پی این بحران کسی حاضر نیست سخنگویی دولت را بپذیرد، چون پذیریش سخنگویی به معنای مواجه حداقل دو هفته یک بار با رسانه‌ها و پاسخ دادن به سوالات آنان در یک نشست خبری است.
فقدان سخنگو باعث تشویش و پراکنده گویی در دولت است
این عضو ارشد حزب اعتماد ملی فقدان سخنگوی در شرایط کنونی را دست مایه تشویش و پراکنده گویی در دولت دانست و تاکید کرد: این اتفاق باعث می‌شود هر کسی از سوی دولت حرفی بزند و این سوال را ایجاد کند که چه کسی سخنگوی دولت است؟ چه کسی از سوی دولت حرف می‌زند؟
وی ادامه داد: این روزها رییس جمهور که حرف نمی‌‌زند و اگر هم بزند در چارچوب موضوعی خاص است. وزار هم که حرفی نمی‌زنند و اگر بزنند فقط در حوزه خودشان است. در این میان فقدان کسی که خلاصه و جمع بندی فعالیت‌های دولت را اعلام کند حس می‌شود.
دولت اگر در رفتارش تجدید نظر نکند انتخابات مجلس را از دست می‌دهد
جواد حصار در پاسخ به این پرسش که این رویکرد دولت تا چه حد در انتخابات آتی مجلس موثر است گفت: اگر دولت این مطالبه را دارد که مجلس آینده حامی‌اش باشد باید ببیند این راهی که می‌رود به آن هدف منجر می‌شود؟ اگر دولت مطالبات اجتماعی را بی پاسخ بگذارد و نتواند اردوگاه اصلاح طلبان را بسیج کند نمی‌تواند انتظار یک مجلس همراه را در دور آینده داشته باشد.
وی با بیان این که شکل‌گیری رضایت‌مندی اجتماعی است که منجر به مشارکت مردم در انتخابات می‌شود گفت: این امر در شرایط کنونی بسیار سخت به نظر می‌رسد و دولت اگر می‌خواهد چنین جزئیاتی را درست کند باید به اصلاح کلّیات کار بپردازد. هر چند در این کل تلاش‌هایی در حال صورت گیری است ولی آن جایی نیستیم که بگوییم انتخابات در اردوگاه حامیان دولت و اصلاح طلبان یک خروجی مشخص دارد.
جوادی حصار در انتها با اشاره به ضرورت تجدید در دیدگاه دولت گفت: اگر دولت در مسیری که می‌رود تجدید نظر نکند، بدنه حامیانش را منسجم نکند و چشم انداز روشنی را ترسیم نکند تحقیقا نخواهند توانست انسجام رفتاری بین حامیان دولت و اصلاح طلبان ایجاد کنند و نخواهند توانست در انتخابات آتی موفق شوند.
