سلام نو – سرویس اقتصادی: مهم‌ترین سوال این روزها این است که"حقوق سال بعد چقدر افزایش پیدا می‌کند؟" این سوال به خصوص در بین قشر کارگر بسیار مطرح است، به خصوص اگر بدانیم که حقوق فعلی کارگران به خودی خود زیرِ خطر فقر است.
تا اینجای کار با تصویب و فشار مجلس حقوق کارمندان دولت 400 هزار تومان افزایش یافته و بر همین مبنا به نظر می‌رسد حقوق کارگری امسال هم باید در تناسبی نسبی با همین عدد افزایش یابد.
به جز یکی دو مورد در تمام سال‌های گذشته حقوق کارگران که با توافق نمایندگان کارگران و کارفرمایان افزایش بیش از 20 درصد نداشته است، ولی امسال جامعه کارگری توقع دارد برای پوشش هرچه بیشتر فاصله‌های درآمدی حقوقش بیش از 20 درصد افزایش یابد.
با این حقوق نمی‌شود زندگی کرد!
محسن بیگلری، نماینده مجلس، با اشاره به حقوق‌های کارگران و فاصله‌های حقوقی در جامعه گفت: هنگامی که برای حداقل دستمزد کارگران تصمیم می‌گیرید، این را هم درنظر داشته باشید که هرگز به زندگی کردن با حقوق یک ماهه کارگران فکر کرده‌اید؟ آیا می‌دانید با یک میلیون و 200 هزار تومان در ماه چگونه یک کارگر باید خرج خودش و زن و فرزندش را هم بدهد؟
بیگلری با اعلام اینکه بسیاری از کارگران ماه‌هاست حقوق نمی‌گیرند یا حقوق آنان با تاخیر چند ماهه پرداخت می‌شود، گفت: اینکه بگوییم کارگران همین حقوق ناچیز را سر موقع می‌گیرند، ادعای بیهوده‌ای است و همین امر باعث شده تا سفره کارگران خالی بماند و شرمندگی را به‌جای نان در سفره‌هایشان بگذارند.
وی خطاب به اعضای کارفرمایی و دولتی شورای عالی کار گفت: آیا تاکنون برایتان پیش آمده که چهار ماه حقوق نگرفته باشید و ناچار باشید صبح اول وقت سرکار حاضر شوید تا مبادا اخراج‌تان کنند؟
مقایسه حقوق کارگری و کارمندی ناگزیر است
علی خدایی، از فعالین شناخته شده کارگری می‌گوید که موضوع تعیین افزایش حقوق کارمندان دولت و مخالفت دولت با آن، ناخواسته روی مذاکرات مزدی کارگران سایه انداخته است. او ادامه می‌دهد: گرچه تعیین دستمزد کارگران در شورای عالی کار هیچ ارتباطی به افزایش حقوق کارمندان دولت ندارد اما بحث‌های مزدی کارمندان دولت، ناگزیر به عنوان یکی از آیتم‌های مقایسه سطح دستمزد در کشور، بر مذاکرات مزدی تاثیرگذار است.
برخی کارشناسان بر «افزایش ریالی دستمزد» تاکید دارند و معتقدند این روش باعث کاهش شکاف‌ها در آمدی می‌شود و باعث می‌گردد تا هر کس حقوق پایین‌تری می‌گیرد افزایش به نسبت مساوی‌ای با رده‌های بالا را تجربه می‌کند. خدایی در رابطه با این دیدگاه می‌گوید: نظر کارشناسی گروه کارگری این است که افزایش صرفاً ریالی دستمزد، مورد تایید ما نیست.
او در توضیح این مسئله می‌گوید: «عدالت» به معنای پرداخت یکسان نیست؛ عدالت به معنای پرداخت عادلانه براساس توانمندی‌ها، سابقه و تجربه است؛ لذا پرداخت یک عدد ثابت برای همه سطوح، عدالت را تامین نمی‌کند و حتی می‌تواند گروه‌های طبقه‌بندی مشاغل را در کارخانه‌ها از بین ببرد.
استدلال نمایندگان مجلس برای افزایش ۴۰۰ هزار تومانی همه سطوح کارمندی، مهار نجومی‌بگیران دولت بوده است اما خدایی معتقد است؛ در جامعه‌ی کارگری، «نجومی‌بگیر» نداریم که نگران اختلاف طبقاتی باشیم و بخواهیم با افزایش ریالی، فاصله‌ها را کم کنیم؛ علاوه بر این، مزد و حقوق‌بگیری در حوزه کارگری از محل بیت‌المال نیست که نگران اتلاف بیت‌المال یا برداشت بیش از حد از آن باشیم. ما موظفیم در مورد کارگران، بحث طبقه‌بندی مشاغل که در قانون کار تصریح شده را رعایت کنیم و طوری مزد را تعیین کنیم که این فاصله‌ها حفظ شود.
