سلام نو - سرویس سیاسی: سال 1398 در پیش است و انتخابات مجلس و بعد هم ریاست جمهوری در راه، دو انتخاباتی که اصولگرایان با تکیه بر مشکلات کشور و عملکرد مشکل دار مجلس و دولت می‌توانند در آن برنده شوند.
آن‌ها که تا چند روز پیش دستی پر برای انتخابات ریاست جمهوری و مجلس داشتند، حالا با مشکلاتی جدی مواجه شدند. در فاصله همین چند هفته دو شایعه جدی به سرزبان‌ها افتاد.
یکی از این شایعات شایعه ریاست سید ابراهیم رییسی بر قوه قضاییه بود که همین چند روز پیش تایید شد و دیگری شایعه ریاست محمد باقر قالیباف بر بنیاد مستضعفان که ظاهرا به زودی تحقق پیدا می‌کند.
آن‌چنان که نامه نیز مدعی شده بر اساس اخبار موجود در سه ماهه ابتدای سال 98 قالیباف بالاخره حکم خود را می گیرد و رسما رئیس بنیاد مستضعفان می شود.
قحط الرجال اصولگرایان
به این ترتیب دو چهره که محبوبیت نسبی داشتند و توان رای آوری خود را هم اثبات کرده بودند عملا از چرخه انتخابات ریاست جمهوری و مجلس حذف شدند.
تا همین چند وقت پیش قرار بود رییسی فاتح بهارستان در سال بعد باشد و قالیباف در 1400 پاستور را فتح کند، رییسی که به قوه قضاییه رفت گفتند که قرار است این ترکیب با جلیلی و قالیباف اجرا شود، حالا با رفتن قالیباف هرچند اصولگرایان دست خالی نمی‌مانند ولی به شکلی جدی با مشکل قحط الرجال مواجه شده و گزینه‌های محدودی پیش روی خود می‌بینند.
وضعیت جدید قالیباف و رییسی نه تنها شانس حضور آن‌ها در مجلس و ریاست جمهوری را تقریبا صفر می‌کند بلکه شورای وحدت اصولگرایان را از دو چهره شاخص خود محروم می‌کند. فقدان رییسی و قالیباف هرچند عرصه را برای دیگران باز می‌گذارد ولی این باز گذاشتن عرصه به معنای تشدید اختلافات میان اصولگرایان است.
در فقدان قالیباف و رییسی چهره‌هایی چون حداد عادل و چمران حاضر به کرنش در برابر سعید جلیلی یا حتی ولایتی نیستند، مسئله‌ای که می‌تواند به پاشنه آشیل اصولگرایان تبدیل شود.
فتاح، لاریجانی یا سعید جلیلی؟
مسئله دیگر اما مسئله نامزد جایگزین قالیباف و رییسی است. به نظر می رسد حلقه اصلی اصولگرایان هیچ علاقه‌ای به پشتیبانی از علی لاریجانی برای ریاست جمهوری ندارند و مایل نیست بار دیگر چهره‌ی منتسب به خود را در حالی بر کرسی ریاست جمهوری ببیند که اصلاح‌طلبان او را احاطه کرده‌اند
اصولگرایان برای انتخابات آینده دنبال شخصیت عدالت‌طلب و فساد ستیز می‌گردند که دردسرهای قالیباف را نداشته یا وسط دوره به چپ نچرخد و از سوی دیگر بتواند طیف کارگر و کارمند حقوق بگیر را جذب کند و در کنار از اصولگرایی چهره‌ای انقلاب ولی عقلانی نشان دهد.
در این میان بهترین گزینه که مخلوطی از همه این ویژگی‌هاست، پرویز فتاح است. او یک اصولگرای وفادار و یادآور دوران شکوه احمدی‌نژاد است. در دولت روحانی مسئول کمیته امداد بوده و پرونده خوبی از خود به جای گذاشته. فتاح در کنار تمام این‌ها موضع تندی علیه اصلاح‌طلبان و اصولگرایان نداشته و شاید بتواند بخش اندکی از رای آن‌ها را هم جلب کند، اتفاقی که می‌تواند برگ برنده اصولگرایان باشد.
به نظر می‌رسد با این شرایط در روزهای آتی باید منتظر اخبار بیشتری از تغییرات در آرایش سیاسی اصولگرایان باشیم به خصوص اگر کسی مثل سعید جلیلی نخواهد با فتاح کنار بیاید.
