بنا به اظهار نظر پزشکان جنین در پایان سه ماهه اول بارداری و یا آغاز دهه دوم بارداری سکسکه می کند، هر چند احتمال سکسکه نکردن جنین تا پایان دوران بارداری نیز وجود دارد.
به طور کلی باید در نظر داشت که سکسکه نشان از تکامل اعصاب جنین دارد که برخی از مادران این سکسکه را به صورت یک سری حرکت ریتمیک کوچک در روز حس می کنند و در مقابل نیز برخی دیگر تنها یک بار در روز متوجه یک حرکت کوچک می شوند که البته این حرکات همان سکسکه می باشد.
جالب است بدانیم که در لگد زدن جنین، تنها بخشی از شکم مارد تکان خواهد خورد، اما این در حالی است که به هنگام سکسکه تمام شکم تکان می خورد.
آنچه مسلم است سکسکه تا ماه های ابتدایی بعد از تولد نیز ادامه خواهد داشت که این می تواند نشان از تکامل دستگاه گوارش نوازد باشد.
سکسکه در مورد نوزادان تازه متولد شده نیز امری طبیعی است. بنابراین پس از زایمان اگر دیدید کودک تان گاهی سکسکه می کند، تعجب نکنید.
بررسی دلایل سکسکه در جنین
شایان ذکر است که سکسکه جنین می تواند بنا به دلایل مختلف اتفاق بیفتد که یکی از آنها انقباض دیافراگم می باشد.
پرواضح است که انقباض دیافراگم تنها در جنین های بالغ اتفاق می افتد. سیستم عصبی مرکزی به جنین کمک خواهد کرد که در مایع آمنیوتیک رحم نفس بکشد. در صورتی که این مایع وارد ریه شود، دیافراگم به سرعت منقبض شده و جنین سکسکه می کند.
بنا به اظهار نظر پزشکان سکسکه، ریه جنین را برای تنفس بهتر پس از تولد آماده می کند.
یکی دیگر از دلایل سکسکه را می توان تنظیم ضربان قلب جنین عنوان کرد که البته این مهم بیشتر در سه ماهه سوم رخ خواهد داد.
پیچ خوردگی بند ناف نیز می تواند از دیگر دلایل سکسکه جنین باشد که در این صورت هوای کافی به جنین نمی رسد، در این شرایط اگر شدت و دفعات سکسکه به طور ناگهانی کاهش یافت، باید به صوت اورژانسی به پزشک متخصص مراجعه کزد تا احتمال پیچ خوردگی بند ناف بررسی شود.
لازم به ذکر است که پیچ خوردگی بند ناف زمانی رخ می دهد که بند ناف به دور گردن جنین پیچیده شده باشد و از رسیدن هوای کافی به ریه جلوگیری کند.
در پایان باید خاطر نشان کرد که سکسکه جنین برای او هیچ ناراحتی را ایجاد نخواهد کرد.
