به گزارش سلام نو، عبدالحسین طوطیایی در مورد انتقال آب دریای خزر به استان سمنان گفت: به باور بنده این هزینه‌های بزرگ و پرسش‌انگیز برخلاف ادعای برخی مسئولین هرگز منجر به توسعه بخش کشاورزی و صنعتی استان سمنان نخواهد شد. باید توجه داشت که انتقال آب بین حوزه‌ای باعث می‌شود تا مناطقی که منابع اکولوژیکی پایین دارند، دارای ظرفیت مصنوعی ناپایدار شوند که در نهایت موجب جمعیت اضافی می‌شود که متناسب با ظرفیت اکولوژیکی منطقه نیست.
وی ادامه داد: این اقدام نه تنها تاثیری در آینده دورتر استان سمنان نخواهد داشت بلکه تبدیل به یک بار بزرگ نیز می‌شود. برای نمونه میزان آب شهر یزد متناسب با ظرفیت خود آن بود اما از زمانی که آب زاینده‌رود را به آن انتقال دادند، این شهر با اتکا به تنها یک لوله آب گسترش یافت که هر لحظه ممکن است مردم اصفهان در صورت بروز یک تنش آن را قطع کنند که این ظلم به جمعیت خود یزد است.
این کارشناس کشاورزی با اشاره به تاثیر این طرح بر جنگل‌های شمال کشور گفت: استان‌های شمالی همیشه کانون گردشگری کشور و آماج آسیب‌های جدی بوده است که این آسیب‌ها به نقطه شکننده رسیده است. براساس آخرین گزارش‌ها در استان گلستان ۶۰ هزار هکتار بیابان‌زایی صورت گرفته و ۲۰۰ هزار هکتار نیز در معرض آن است، البته این موضوع برای استان مازندران که تحت فشار ساخت و سازهای بی‌رویه بوده شکننده است.
وی افزود: همچنین استخراج و شیرین سازی ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب در سال جهت انتقال به نکا و بهشهر موجب تولید ۳.۵ تا ۴ میلیون تن نمک می‌شود که انباشت آن می‌تواند به عنوان کانون ریزگرد و شوری خاک شود. البته نباید فراموش کرد که ارتفاع آب دریای خزر به عنوان تنها عامل اقلیم سبز شمال در دو دهه اخیر ۱.۵ متر کاهش یافته و همچنین تقریبا ۱۶ میلیارد مترمکعب نسبت به شرایط پایدار تراز منفی دارد که باید آن را تامین کنیم.
این پژوهشگر کشاورزی تصریح کرد: براساس برآوردها در این انتقال تقریبا ۴ تا ۵ میلیارد دلار هزینه خواهد شد تا آب را به ارتفاع ۱۴۰۰ کویر برساند که استقرار ایستگاه‌های مختلف در مسیر آن موجب تخریب تقریبا ۷۰۰ هکتاری از جنگل‌های هیرکانی و مراتع مسیر می‌شود که از مصادیق فاجعه زیست محیطی است. در ضمن هرگونه نامعادله در شیب شمالی البرز در نهایت موجب تاثیر منفی در اکوسیستم شیب جنوبی مانند شاهرود و سمنان خواهد شد.
طوطیایی با بیان اینکه هزینه این اقدام غیرقابل توجیه است،گفت: اگر بخش کشاورزی سنتی استان سمنان کشت گلخانه‌ای شود و با آبیاری تحت فشار با راندمان ۹۰ درصد می‌تواند هزینه کمتری از این طرح را رقم زد و حتی ۱۰۰ میلیون مترمکعب از این محل صرفه‌جویی و ذخیره شود. بنابراین از هر زاویه و در این شرایط اقتصادی که مردم تحت فشار شوک‌آور قرار دارند، دست زدن به چنین طرح جاه‌طلبانه‌ای قابل توجیه نیست./ایلنا
