سلام نو - سرویس اجتماعی: برای بار چندم در سال 97 هشتگ "اعتراض سراسری معلمان" ترند شده است. باعث تاسف است که بیشتر رسانه های داخلی ترجیح داده اند آن چنان که شایسته است به این خبر نپردازند. پایین بودن حقوق و نامساعد بودن وضعیت معیشتی معلمان مهم ترین دلیل اعتراض این قشر است.
به گزارش سلام نو، در شرایطی که رسانه های خارج از کشور با اهداف قابل حدس روی مساله تحصن معلمان به شدت تمرکز کرده اند متاسفانه رسانه های داخلی در انعکاس اعتراضات معلمان عملکرد قابل قبولی نداشته اند. به نظر می رسد هنوز این نگاه که اقشار مختلف به ویژه معلمان حق اعتراض صنفی دارند، جا نیفتاده است. متاسفانه بسیاری هنوز توان تفکیک اعتراض مدنی صنفی را با اعتراضی که جنبه های امنیتی دارد را ندارند.
در شرایط فعلی کشور که اقتصاد روزهای ناخوشی را تجربه میکند معلمان درآمدی کمتر از میانگین جامعه دارند. بسیاری از آنها به خاطر تامین معاش خود و مقابله با فشار مضاعفی که روی آنها است ناگزیر به شغل دوم روی میآورند. شغل هایی که بعضا در شان یک معلم نیست.
به جز بی توجهی به معلمان و پایین بودن حقوق آنها مسائل دیگری وجود دارد که باعث شده شمار زیادی از فرهنگیان و معلمان در برخی شهرهای بزرگ و کوچک به کلاسهای درس نروند و اعتراض خود را رسانه ای کنند. یکی از این مسائل محدودیتها علیه فعالیت اتحادیههای صنفی فرهنگیان و برخورد قضائی با فعالیتهای صنفی بوده است.
اعتراض یه بازداشت برخی معلمان که گفته می شود به خاطر اعتراضات صنفی بازداشت شده اند از جمله دیگر مسائلی است که در تحصن معلمان مطرح شده است. مهرماه سال جاری که اعتراض صنفی معلمان حاشیههای زیادی داشت بطحایی وزیر آموزش و پرورش بازداشت تعدادی از معترضین را امری ناپسند دانسته بود.
پیشتازی کشور ما در پولیسازی آموزش از جمله مسائلی است که همواره دغدغه کارشناسان آموزشی بوده است. خصوصیسازی در آموزش و پرورش و پولیسازی نظام آموزش باعث می شود تا افرادی که از پول بیشتری برخوردار هستند از آموزش با کیفیت بهره مند شوند و کسانی که بضاعتشان کمتر است در کلاسهایی شلوغ و با امکانات کم آموزش ببینند. این مساله همواره محل اعتراض فرهنگیان بوده و در تحصن اخیر هم بخشی از اعتراضات را شامل شده است.
نداشتن اختیار چندان معلمان و اعتراض به خاطر از بین رفتن خلاقیت دانش آموزان در آموزش متمرکز از دیگر محورهای تحصن معلمان بوده است. روز گذشته تصاویر متعددی منتشر شد که در آن بسیاری از معلمان با در دست گرفتن پلاکاردهایی که روی آن شعارهای گوناگونی نوشته شده بود اعتراض خود را به شرایط فعلی نشان دادند.
صورت مساله را پاک نکنیم!
امیرعلی نعمتاللهی، قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در واکنش به تحصن معلمان گفته است: در برابر خدمات، تلاشها و کرامت همکارانمان شرمنده هستیم. واقعیت این است که شرمندگی ایشان و ابراز تاسف دیگر مسئولان به هیچ کار معلمان نمی آید. بهتر است مسئولان و متولیان آمورشی کشور تلاش برای کیفی سازی آموزش و بهبود معیشت معلمان در کنار برداشته شدن محدودیت ها در حوزه صنفی را در دستور کار قرار بدهند.
نعمت اللهی از شرمندگی آمورش و پرورش گفته است اما به جای اینکه قول بدهد مشکلات معلمان حل شود در ادعای عجیب روی این مساله تاکید کرده است که تحصنها در برخی از مدارس و برخی از استانها بوده و خیلی محدود است. او همچنین در اظهار نظر تاسف آور دیگری گفته است: در برخی از استانها حتی یک مورد تحصن نداشتهایم. ما آمار این تحصنها را داریم و مطمئن باشید که نگرانکننده نیست.
به نظر می رسد تکریم فرهنگیان و تعریف و تمجید از معلمان مختص به برخی تریبون ها و سخنرانی های شعاری است. چنانچه اعتراضی از سوی آنان مطرح شود به جای آنکه فکری برای رسیدگی به مشکلات معلمان گرفته شود امثال آقای نعمت اللهی به عنوان قائم مقام وزیر آموزش و پرورش ترجیح می دهند با پاک کردن صورت مساله مطالبات صنفی فرهنگیان به شیطنت برخی افراد تقلیل دهند و احتمالا آن را سیاه نمایی بنامند.