پست غم انگیز مهراب قاسم خانی
حالا باید تا آخر عمرم حسرت بخورم که پریروز تماس گرفتی و نتونستم جواب بدم...ببخشید...
بزرگمهر حسین پور کامنت گذاشت: برای همیشه از پایتخت رفت.
کارن همایونفر نوشت: جایش خالی است دوست عزیز. جایش خالیست بعد از این.
سامان سالور: جهان پیر است و بی بنیاد از این فرهاد کُش فریاد
استوری و پست امیر مهدی ژوله
امیر مهدی ژوله در استوری خود این تصویر را منتشر کرد و در صفحه اش نوشت:
سیاه
پسرکی پدرش را با صورت روی زمین دید.دختر شش ساله فکر کرد بازیست، می خندید. زنی تنها شد. کمر برادری شکست. پسرک دور از چشم خواهرش تک تک زنگ زد به دوستان پدر: سلام بابا مُرد.
اشک اشک اشک. اشک حسرت، اشک حیرت. اشکِ پس چی شد همه کارهایی که داشتی. همه آرزوهایی که کردی.
فردا یا پس فردا خاک می‌ریزند رویش. روی صورتش که همیشه می خندید. روی همه شور و هیجانش وقتی یکی از سکانسهایش را برای جمع تعریف می کرد. روی همه آرزوهایی که داشت.
این شادروان را نچسبانید بیخ اسمش. بگذارید هنوز ناباور باشیم به مرگش. بگذارید شوک باشیم هنوز. بگذارید منتظر باشیم این شوخی بی مزه تمام شود و خشایار برگردد سر جدول های نیمه تمامش.
باید آرام شویم. باید اشک ها را پاک کنیم. باید بنشینیم دور هم، عقل ها را روی هم بگذاریم ببینیم چطور باید برای دردانه شش ساله ش نبودن را معنا کنیم.
مجید صالحی نوشت: روحش شاد یادش گرامی. خداوند به فرزندان نازنینش و همسر گرامیش صبر بده. واقعا سخته و تلخ برای همه.
شبنم مقدمی این طور نوشت: دلت صبور...و تسلیت چه واژه حقیری ست...
هانا کامکار نوشت: امیر جان برای همه تون شکیبایی آرزومندم.
پست بهار ارجمند
خدایا به خدا این رسمش نیست...
خشایار الوند هم پرواز کرد...
سفر بخیر خشایار عزیز...
پست شبنم مقدمی
به مادرم گفتم؛ دیگر تمام شد...
گفتم: همیشه پیش از آن که فکر کنی، اتفاق می افتد... باید برای روزنامه، تسلیتی بفرستیم(فروغ فرخزاد)
چگونه «مرحوم» خطابت کنیم مرد؟ زبانم نمی چرخد بگویم «روحت شاد»... این چه داغی بود آخرِ این سالِ عجیب بر دل ما و سینما گذاشتی؟...چقدر داستانِ نانوشته...چقدر قهقهه و لبخند...چقدر خلاقیت و چقدر آینده با خودت بُردی خشایار...چه حیف...هزار دریغ و درد هزار افسوس... کاش حالت حالا بهتر از ما باشد...امن و امان باشی در آغوش خدا... با آن لبخند همیشگی...یقین دارم خدا دوستت داشت، خدا دوستت دارد...
کابوسِ بی تمامِ هجرتِ آن ها که دوست شان می داریم... پیرامون مان می چرخد مدام... و ما، باز مهر و عاطفه و توجّه و معرفت مان را از هم دریغ می کنیم... کاش به خود بیاییم...
ناباورانه، درگذشت خشایار الوند، نویسنده مجموعه های «پایتخت»،«قهوه تلخ» و بسیاری از سریال ها و فیلم های خاطره سازِ این سال ها را، به خانواده ی سینما و تلویزیون، و خانواده ی محترم الوند، تسلیت می گویم. روانت آرام...مردِ همیشه پر لبخند...خوش اخلاق ترین
پست نیکی کریمی
آروم مهربون و صبور، باور کردنی نیست رفتنت
پست محمدعلی آهنگران
خشایار الوند که ما را سالها با نوشته هایش شاد کرد و خنداند از دنیا رفت.
حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام به کمیل بن زیاد نخعی می فرماید: سوگند به خدایی که هر صدایی را می شنود!
هرکس دلی را شاد کند خداوند از آن شادی لطفی برای او قرار دهد که به هنگام مصیبت چون آب زلالی بر او باریدن گرفته و تلخی مصیبت را بزداید.
از خدای بزرگ می خواهم به پاس همه شادی هایی که برایمان آفرید روح او را قرین شادی و آرامش گرداند و بر دل محزون خانواده و دوستان او و جامعه هنری بارانی از صبر و شکیبایی نازل کند.
