اقداماتی که والدین باید برای رفع بی خوابی یا کم خوابی کودک خود انجام دهند:
اتاق کودک باید دارای تهویه مناسب باشد.
اتاق کودک نباید خیلی شلوغ یا خلوت باشد.
اگر احساس می کنید کودک شما شب ها می ترسد،قبل از خواب کنار او دراز بکشید و با قصه خواندن و ناز و نوازش کردن او را بخوابانید.
هرگز بدون مشورت با پزشک به کودک داروی خواب آور ندهید.
او را برای تنبیه به رختخواب نفرستید.
او را در رختخواب خود نخوابانید.چنان چه در طی شب می ترسد،به اتاق او بروید و به او اطمینان بدهید که جایی برای ترس وجود ندارد.
هرگز نزد کودک تان نسبت به بی خوابی یا کم خوابی او اظهار نگرانی نکنید.
نسبت به تغذیه کودک خود توجه داشته باشید و مخصوصا در ماه های ابتدایی نسبت به سیری او اطمینان حاصل کنید.
برخی از نوزادان تا چند هفته یا حتی چند ماه پس از تولد کمتر از میزان طبیعی ۱۶تا ۲۰ساعت می خوابند.به طوری که در شبانه روز فقط ۱۲ساعت چرت کوتاه و منقطع می زنند و یا در ساعات غیرقابل پیش بینی می خوابند.
این نوزادان معمولا در طول شب خواب کافی ندارند و حتی مانع خواب پیوسته والدین شان می شوند.
معمولا شیرخواران در طی روز چند نوبت می خوابند.برخی از آن ها در چند ماهگی یک یا دو ساعت در اواسط روز می خوابند.توجه داشته باشید که الگوی خواب کودکان متغیر است.اگرچه نوزادان به خواب بیشتری نیاز دارند،کودکان کم خواب ممکن است ۸ساعت در شبانه روز بخوابند.اگر کودک بی قراری نکرده،شاداب و سرحال است،نشان دهنده ی تناسب میزان خواب او با نیاز بدنی اش است.ولی اگر کودک کمتر از مقدار ذکر شده بخوابد و در طول روز عصبی باشد و بی قراری کند،لازم است جهت رفع مشکل بی خوابی اقدام اساسی صورت گیرد.هرچند در اکثر موارد کم خوابی کودکان ناشی از مشکل خاصی نیست و تنها به صبر و حوصله والدین نیازمند است.
بنابراین بی خوابی های دوران شیرخوارگی تا حدی که منجر به کسلی و بی قراری نوزاد نشود،جای نگرانی ندارد.ولی در صورتی که کودک با افزایش سن،هم چنان دچار این مشکل است و هر روز خسته تر و کسل تر به نظر می رسد،مشورت با پزشک امری کاملا ضروری است.
چنان چه وضعیت سلامت جسمی کودک طبیعی باشد،پزشک معمولا با تجویز یک داروی مختصر به رفع بی خوابی کمک می کند.ولی برای این که کودک خواب کافی و طبیعی داشته باشد،مشارکت والدین بسیار کمک کننده خواهد بود.
