در سال 97 مجموعه عواملی که قبلا بیان کرده ایم سبب بروز شوک در بازر ارز و جهش قیمت ان شد این جهش ارزی آثار مختلفی بر اقتصاد ایران گذاشت که نخستین آن، ایجاد بی ثباتی در بازارهای مختلف و افزایش قیمتها بود
جهش نرخ ارز سبب شد تا تورم ماهانه به شدت افزایش پیدا کند و رکوردهای کم نظیری را برجای بگذارد. اگرچه تورم بالا دلایل مختلفی دارد که مهمترین ان رشد بالای نقدینگی در کشور است اما موتور محرک شعله ور شدن دوبازه تورم، جهش نرخ ارز بود.
در نیمه دوم سال 97 پس از تثبیت نرخ ارز و کاهش نوسانات ان شاهد تخلیه شوک ارز بودیم بطوریکه تورم ماهانه دوباره رو به کاهش نهاد و از شدت افزایش قیمتها کاسته شد. این اتفاق امید بخش کنترل تورم و کند شدن روند فزاینده آن بود. اما تورم شکل گرفته نیز آثار منفی فراوانی بر اقتصاد به جای گذاشت
این تورم قدرت خرید مردم را به شدت کاهش داده و سبب کاهش تقاضا در بازارها مختلف شده است. پس از فروکش کردن شدت تورم بخش‌های مختلف اقتصاد با کاهش تقاضا مواجه شده اند و این کاهش تقاضا نیز در حال تشدید است
از سوی دیگر درامدهای دولت به دلیل تحریم‌ها کاهش پیدا کرده است و نه تنها دست دولت در مخارج عمرانی بسته است بلکه به ناچار مخارج جاری خود را (به جز حقوق و مخارج رفاهی) کاهش داده است. این اتفاق در سال آینده کاهش تقاضا را به شدت تشدید خواهد کرد.
بر این اساس به نظر میرسد رکودی عمیق در سال 98 شکل خواهد گرفت که اکثر بازارهای کشور درگیر ان خواهند شد. پیش بینی مراکز علمی و اقتصادی داخلی و بین المللی نیز حاکی از رشد منفی اقتصاد در سال آینده است.
بنابراین اگر مشکل اصلی اقتصاد ایران در سال 97 تورم بود مشکل اصلی اقتصاد در سال آینده رکود خواهد بود اقتصاد در آستانه یک یخبندان و انجماد در عرصه های مختلف تجاری و تولیدی خواهد بود
اگر تورم بیشترین آسب را به کسانی که حقوق ثابت میگیرند وارد کرد رکود کمترین آسیب را به این افراد خواهد رساند. در سال آینده مشاغل آزاد، تولیدکنندگان و صادرکنندگان بیشترین آسیب را خواهند دید و باید خود را برای سال 98 آماده کنند.
با توجه به اینکه تورم نیز در سال آینده همچنان بالا خواهد بود باید منتظر شکل گیری رکود تورمی در اقتصاد باشیم. بروز همزمان رکود و توزم، درمان آنها را برای سیاست گذار سخت تر می‌کند. در پستهای اتی بیشتر درباره درمان های رکود تورمی خواهیم نوشت.
