به گزارش سلام نو، منصور خانلو از طنز پردازان بزرگ معاصر ایران بود که عمر پر بهایش را در کتابخانه زیست و از همانجا نیز بازنشسته شد. مرحوم خانلو متولد سال ۱۳۲۶ در شهر مراغه و اصلیت خانوادگیش از شهر هشترود بود؛ او در رشته هنرهای زیبا تحصیل کرده بود و در مورد تحصیل و رشته اش می گفت: «آن زمان ها نقاش کم بود، امّا ماشاالله امروزه دیگر همه نقاش شده اند؛ همدیگر را رنگ می کنند و میلیون ها عایدشان می شود.»
این هنرمند فقید طنزپرداز از سال ۱۳۵۰ شمسی که به عنوان کتابدار استخدام شد، در مخزن کتابخانه ی تربیت تبریز تربیت یافت، رشد و نمو کرد و در همان جا بزرگ شد.
خانلو، انسان ظریفی بود که نکته سنجی خود را در یادداشت های طنزخود آشکار کرده است؛ او بسیار علاقه مند به کارش بود و ضمن این که بسیارمی خواند و می نوشت، علاقه ی وافری داشت که در همه ی مراجعین به کتابخانه، اشتیاق به کتاب را وسعت بخشد.
«روزهایی که بابا نان می داد»، «آلبوم خنده» و «بهلول می خندد...گزیده لطایف» برخی از آثار او هستند./خبرآنلاین
