سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر: جشنواره فیلم فجر امسال هم با تمام حاشیه‌ها و کم و زیادهایش رو به اتمام است. فیلم‌هایی نرسیدند و فیلم‌هایی موقت رسیدند. آشغال‌های دوست داشتنی باز هم پخش نشد و برخی کارگردان‌ها ترجیح دادند اصلا در جشنواره حضور پیدا نکنند. با این همه جشنواره فجر که معتبرترین بازار داخلی فیلم ایران است باز هم برگزار شد و فیلم‌های خوب و بدی را به خود دید، جشنواره‌ای که حتی مسعود فراستی، منتقد مشهور، هم در آن یکی دو فیلم محبوب داشت.
به گزارش سلام نو، حالا و در آستانه به پایان رسیدن جشنواره فجر نگاهی خواهیم داشت به برخی از جدی‌ترین شانس‌های سودای سیمرغ که احتمالا بخش اعظم جایزه‌های پایانی را به خود اختصاص می‌دهند.
1- متری شش و نیم
دومین همکاری سعید روستایی با مثلث نوید محمدزاده، پریناز ایزدیار و پیمان معادی بعد از ابد و یک روز باز هم به خلق اثری قابل توجه و در خور تحسین منجر شده. نیمه اول فیلم یک شاهکار به تمام معنا با تصاویر بدیع است که در فیلم‌های ایرانی کمتر دیده شد است. دوربین درست و ریتم تند به همراه تصویری متفاوت از پلیس که کمتر در فیلم‌های ایرانی مورد توجه قرار گرفته است. پیمان معادی در نقش پلیس مبارزه با مواد مخدر بازی درخشان و کاراکتر درستی ارائه می‌کند، پلیسی که یک آدم معمولی است با بالا و پایین‌های خودش.
نیمه دوم فیلم که پس از ورود رسمی نوید محمدزاده به فیلم آغاز می‌شود هر چند نه آن تصویر بدیع و نه آن تعلیق کم‌نظیر را دارد ولی باز هم درام قابل توجهی دارد و فیلم را از مسیر خود خارج نکرده است. بازی درخشان پیمان معادی و نوید محمدزاده در کنار مدیریت درست صحنه‌های زندان از نقاط قوت فیلم است، هرچند بازی نوید محمد زاده در سرخپوست متفاوت‌ترین بازی او در این دوره و البته در چند سال گذشته است.
متری شش و نیم با استقبال خوب تماشاگران هم مواجه شده و بعید نیست با داستان پرکشش و ستاره‌های جذابش فیلم منتخب تماشاگران هم شناخته شود.
2- طلا
طلای پرویز شهباز علاوه بر اینکه بازگشت او به سینمای خودش است فیلم محبوب مسعود فراستی هم است. «طلا»، قصه منصور است که به همراه دوستانش، رضا و لیلا و با کمک دوستش، دریا تصمیم می‌گیرند یک رستوران افتتاح کنند. در همان ابتدای فیلم، یعنی دقیقاً از سکانس اعتراضات کارگری درجایی که منصور کار می‌کند و برای شغل خودش و برادرش بعد از هفت ماه حقوق نگرفتن چانه میزند، می‌توان متوجه شد که منصور با بقیه دوستانش فرق می‌کند. مرگ و مفقود شدن پولها گره اصلی این فیلم است، گرهی که البته گشایشش سخت نیست.
ترکیب بازیگرانی همچون هومن سیدی، مهرداد صدیقیان، طناز طباطبایی در کنار نگار جواهریان ترکیب پرکششی است که با بازی متفاوت نگار جواهریان پرکشش‌تر هم می‌شود. نقش جواهریان در طلا همان چیزی است که تصویر دختر بیمار و نحیف و معلول را عوض می‌کند.
طلا با فیلمنامه‌ی قابل قبول احتمالا از نامزد‌های دریافت سیمرغ بلورین در جشنواره‌ی فجر امسال است. همچنین نامزد شدن هومن سیدی برای سیمرغ نقش اصلی مرد دور از انتظار نیست. نامزد شدن نگار جواهریان برای نقش مکمل زن و پرویز شهبازی برای کارگردانی نیز دور از انتظار نیست.
3- شبی که ماه کامل شد
باز هم درخشش زیبای نرگس آبیار که پرچمدار نسل جدیدی از کارگردانان زن در ایران است.آبیار بعد از موفقیت «شیار 143» بار دیگر شگفتی آفرید تا توانایی خود را در فیلمسازی اثبات کند. نرگس آبیار در تازه‌ترین اثر خود «شبی که ماه کامل شد» به سراغ یکی از داغ‌ترین و پرتنش‌ترین موضوعات چند سال اخیر یعنی زندگی برادران ریگی رفته است، هرچند که این مسئله موضوع حایشه‌ای فیلم است و اصل ماجرا داستان عاشقانه‌ای است که در متن فیلم جریان دارد.
مشکل فیلم هم از همین جا آغاز می‌شود که دراماتیک و رمانتیک شدن فیلم جلوی به تصویر کشیده شدن تصویر حقیقی چهره‌ی یکی از خطرناک‌ترین تروریست‌های ایران در دهه 80 را می‌گیرد و تصویری غلط از او ترسیم می‌کند.این همه درام فیلم در کنار بازی الناز شاکردوست آن را در گیشه نجات خواهد داد و البته شانس رقابت در سیمرغ‌های مختلف را هم برای خالقانش مهیا می‌کند.
4-سرخ پوست
مهم‌ترین ویژگی سرخپوست احتمالا این است که از فیلم‌های محبوب مسعود فراستی در سال‌های اخیر است که به گفته کارگردانش شاید از علاقه مشترک این دو نفر به هیچکاک نشات می‌گیرد. فیلم دوم نیما جاویدی فیلمی با فضایی کاملا متفاوت از فیلم‌های روز سینما است که با پروداکشنی معقول و درست و کم خطا شما را به دهه 40 شمسی پرتاب می‌کند.
قصه فیلم در دهه 40 در یک زندان اتفاق می‌افتد. رییس زندانی که قرار است ترفیع بگیرد. او نماینده چهره‌ای جدی و مصمم و در اجرای قانون بدون انعطاف است که با آینده‌ای روشن قرار است رییس شهربانی شود. در روزی که باید زندان را تخلیه کنند و به ساختمانی جدید بروند یک زندانی فرار می‌کند و بقیه فیلم تعقیب و گریز پلیس ماجرا با بازی نوید محمد زاده است با زندانی‌ای که جایش مشخص نیست.
این جا هم بار دیگر ما شاهد درخشش زوج محمدزاده و ایزدیار هستیم، به خصوص نوید محمدزاده که از غالب معمولش خارج شده و یک بازی آرام و متفاوت را به تماشاگر نشان می‌دهد و بار دیگر توانایی خود را به رخ منتقدان و تماشاگران می‌کشد و خود را در قامت یک شانس جدی برای تصاب سیمرغ بهترین بازیگر مرد مطرح می‌کند.
سرخپوست با جلب توجه تماشاگران نشان داده که قصد دارد جایی بین سینمای بدنه و سینمای محبوب منتقدان بیاستد، کاری که احتمالا در انجام آن موفق خواهد بود.
5-غلامرضا تختی
بالاخره بعد از چند ده سال انتظار غلامرضا تختی با کارگردانی بهرام توکلی روی پرده سینما رفت و کاری که علی حاتمی مهلت انجامش را نداشت به دست بهرام توکلی انجام شد و نتیجه در خوری هم داشت. به عقیده برخی منتقدین فیلم علامرضا تختی می‌تواند یک راکی ایرانی باشد با این تفاوت که قهرمانش یک شخصیت ملی و واقعی است که برای بسیاری از نسل‌های حاضر، حتی برخی از پدران و مادران ما، شخصیتی مبهمی دارد. در سوی دیگر برخی معتقدند فیلم توکلی آن طور که باید از کار در نیامده، هرچند مردم به فیلم اقبال نشان داده‌اند و احتمالا یکی دو سیمرغ می‌تواند نصیب این فیلم حماسی شود.
هرچند این پنج فیلم از جدی‌ترین شانس‌های سیمرغ هستند ولی چهره‌ای چون محسن تنابنده با فیلم قسم هم شانسی جدی برای نامزدی سیمرغ بهترین کارگردانی است و البته دیگران که در این دوره خوش درخشیدند و باید صبر کرد و دید این بار قرعه به نام کدام‌شان می‌افتد.
