خرید اینترنتی اسلحه ارزان قیمت هنوز ادامه دارد

سلام نو - سرویس اجتماعی: با یک سوم قیمت یک گوشی تلفن همراه با امکانات کم می توان یک اسلحه خرید. شاید در نگاه اول باورش کمی سخت باشد اما با جستجویی سطحی در فضای مجازی به صفحاتی می رسیم که در آن ها به راحتی امکان خرید و فروش تسلیحات جنگی وجود دارد. سلاح هایی که هم به صورت حضوری و هم اینترنتی قابل خریداری هستند.

گفته می شود ماهانه چندین نفر با استفاده از سلاح گرم و تیراندازی در خیابان ها اقدام به گرفتن جان شهروندان می کنند. قطعا اسلحه ارزان قیمت 300 هزار تومانی که به راحتی در دسترس قرار می گیرد در کنار فعالیت جدی باند‌های تهیه  و توزیع سلاح در کشور یکی از عوامل این امر است. رئیس پلیس آگاهی ناجا مهرماه گذشته در گفت و گویی با اشاره به آمار جرم‌های اجتماعی در جامعه گفته بود طبق آمار به دست آمده در یک سال گذشته، 6/34 درصد درگیری منجر به قتل به وسیله اسلحه گرم رخ داده است. در این بین برخی سلاح ها هستند که برای کاربردهایی همچون شکار، ورزش یا حفاظت از گله، تحت شرایط خاص در اختیار افراد قرار می گیرند. معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست ١٦ مهر سال ٩٤ درباره وضع سلاح‌های موجود در دست مردم اظهار کرده بود حدود یک‌ میلیون و ٦٠٠‌هزار قبضه اسلحه غیرمجاز در میان مردم وجود دارد و نزدیک به همین میزان هم اسلحه مجاز در دست مردم است. اگر از افزایش این آمار در این سه سال اخیر چشم پوشی کنیم یاز هم این رقم های اعلام شده بدین معنی است که بیش از سه میلیون اسلحه در دست مردم است. این در حالی است که بر پایه قوانین کیفری و مدنی، حمل غیرمجاز اسلحه گرم و سرد در ایران جرم است.

چندی پیش خبرنگاری به سراغ باندهای تهیه و توزیع سلاح در یکی از شهرهای غربی کشور رفت تا با حضوری میدانی از راه های ورود سلاح به کشور و شیوه توزیع تجهیزات نظامی در بین مردم عادی گزارشی تهیه کند. گزارشی تکان دهنده که نشان می داد دسترسی به اسلحه از آن چه تصور می شود چقدر سهل تر است. در این گزارش آمده کلت کمری کوچک تحت عنوان «شاه کش» که برای ترور افراد مورد استفاده قرار می گیرد تا کلاشینکیف و سلاح های دورزن همچون قناسه با قیمتی از حدود ۳۰۰ هزار تا ۹ میلیون تومان برای فروش وجود دارد.

بیشتر این سلاح ها توسط جوانان جویای کار در شهرهای محروم و مرزی به فروش می رسد. در کنار لوازم آرایشی و بهداشتی، لوازم جانبی موبایل و لباس های قاچاق در بازارچه های مرزی که اجناس ارزان قیمت آن معروف است ، تبلیغ و فروش انواع سلاح ها شامل سلاح گرم، شوکر، دستبند و ... توسط برخی افراد که در این بازار گشت می زنند امری شایع است. از همه بدتر اینکه اهالی این مناطق به این امر عادت کرده اند و خیلی برایشان این مسائل تعجب آور نیست.

اما آنچه مسلم است این است که این سلاح ها در کشور تولید نمی شود. اما اسلحه هایی که به آسانی توان دسترسی به آن وجود دارد از کجا می آیند؟ واقعیت این است که داشتن مرز طولانی با کشور پرآشوب عراق تبعاتی هم برای ما دارد. این سلاح ها از بخش های کوهستانی و صعب العبور مرز ایران و عراق وارد می شود. قاچاقچیان اسلحه برای اینکه در مسیر قاچاق دستشان خوانده نشود از الاغ راه بلد استفاده می کنند. الاغ هایی که مسیر را می شناسند و بدون همراهی صاحبان‌شان بار را به محل مورد نظر منتقل می کنند؛ در طول مسیر هم چند نفر از راه دور آن‌ها را زیر نظر دارند تا کسی از بارشان سرقت نکند.

به اعتقاد بسیاری علاقه‌ مندی برخی از مردم به داشتن سلاح از سر ضعف فرهنگی است. آشکار بودن ناهنجاری های رواج اسلحه در بین بسیاری از مردمی که الزاما خلافکار نیستند گواهی بر این مدعاست. متاسفانه آمار رسمی درباره میزان خرید و فروش و قاچاق سلاح گرم وجود ندارد اما دسترسی آسان به اسلحه این ابهام را به ذهن متبادر می سازد که چرا پلیس فتا و سایر نهادهای نظارتی – امنیتی فکری به حال بازار خرید و فروش اسلحه غیر مجاز نمی کند. به نظر می رسد از زمانی که این چالش در یکی دو سال اخیر ابعاد رسانه ای زیادی پیدا کرده تاکنون اقدام قابل توجه و ملموسی در این زمینه صورت نگرفته و هنوز هم با یک جستجوی ساده در اینستاگرام و ... می توان مسیر ورود به این بازار غیرقانونی را یافت.