سلام نو – گروه سیاسی: پس از بحران دلار، بحران سکه، تلاطم بازار طلا و جواهر و رسیدن موج بحران به بازار کاغذ حالا بحران به بازار کالاهای مصرفی رسیده است و در یکی دو هفته اخیر شاهد جهش قیمتی عجیب و غریب گوشت و دست آخر کاهو بودیم.
به گزارش سلام نو، گوشت در حالی این روزها به مرز کیلویی 120 هزار تومان رسیده که با حساب دلار 12 یا 13 هزارتومانی هم گوشت نباید چنین رکوردی را بزند. ماجرایی که درباره کاغذ، مرغ، تخم مرغ و دیگر کالاهای موجود در بازار است.
در این که کشور در تحریم است و بخشی از این تلاطم هزینه گریز ناپذیر انتخاب ما در مقابله با آمریکا در منطقه و جهان است حرفی نیست ولی مسئله این است که به نظر می‌رسد سومدیریت دولت و مجلس نیز در این مورد بی اثر نیست و حتی گاه باعث سرعت بخشیدن به بحرانها شده است.
مجلسی که دنبال دغدغه روز مردم نیست
علی ابراهیمی، عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی، در خصوص افزایش قیمت گوشت قرمز، به خانه ملت گفت: کاهش شدید ارزش پول ایران در حال اثرگذاری بر روی قیمت تمامی اقلام است و متاسفانه بخشی از مولفه‌های دامپروری ما از جمله خوراک، دارو و تجهیزات مورد نیاز وارداتی هستند کاهش ارزش پول ملی می‌تواند بر روی قیمت تمام شده اثر بسیار زیادی داشته باشد.
او ادامه می‌دهد: متاسفانه سال‌های ۷۷ را تجربه کرده‌ایم که مجبور به ارائه تعداد زیادی دام مولد به بازار شدیم، تصور من این است که در سال جاری نیز این موضوع را تجربه می‌کنیم.
شاید همین سخنان ابراهیمی کافی باشد تا بتوانیم به ناکارآمدی، به روز نبودن و هوشیار نبودن دولت و مجلس در مواجه با بحران‌های اخیر پی ببریم.
با این همه این که دولت در مدیریت بازار مشکل دارد امری غیر قابل انکار است ولی قصور دولت توجیه کننده قصور، کندی و کرختی مجلس در مواجه با مشکلات کشور نیست و چه بسا اگر کمی دقت کنیم ردپای مجلس در مشکلات کشور چندین و چند بار پررنگ‌تر از دولت است.
روزی که حسن روحانی پشت تریبون مجلس آمد و گفت با وضع کنونی بودجه کشور دولت او در بهترین حالت آخرین دولتی است که توان اداره مملکت را دارد، نمایندگان به جای کمک به دولت برای حذف بودجه‌های بی جا تلاش کردند تا سهم بودجه‌های استانی خود را افزایش دهند، قیمت بنزین را حداقلی حفظ کنند و یارانه‌های غیرمستقیم به مردم را هم‌چنان حفظ کنند.
همیشه انتخابات، هر روز انتخابات
متاسفانه در تمام سال‌های گذشته نمایندگان مجلس با رویکرد حفظ خود در مجلس به جای اولویت دادن به مصالح کشور تلاش کردند با دادن امتیازهای مقطعی آن هم در هنگام سررسیدن انتخابات‌های مجلس شورای اسلامی جایگاه خود را در بهارستان حفظ کنند، هدفی که البته عموما محقق نشده و بیش از 70 درصد نمایندگان پس از پایان دوره نمایندگی با بهارستان خداحافظی کرده‌اند.
شاید همین رویکرد است که باعث شکل‌گیری استیضاح‌های عجیب و غریب در مجلس می‌شود، استیضاح‌هایی که ربیعی و آخوندی را به پشت تریبون استیضاح کشید و ربیعی را به زیر کشید ولی با حجتی هیچ کاری نکرد!
مجلسی که برای درازهی غوغا کرد و برای تهمت‌های پیاپی کریمی قدوسی هیچ کاری نکرد و بدون هیچ برخوردی از دورغ‌های چندین و چند باره او علیه دولت گذشت چه جایگاهی در میان مردم دارد؟
دست آورد چنین مجلسی سقوط جایگاه قوه مقننه از راس امور و کم اثر شدن توان آن در تمشیت امور کشوری است که باعث می‌شود مجلس جایگاه و پایگاه خود هم در میان صاحبان قدرت هم در میان ملت از دست دهد.
