هدف زندگی
زندگی یک کاروان طولانی است که منازل و مراحلی دارد،هدف والایی نیز دارد.هدف انسان در زندگی باید این باشد که از وجود خود و موجودات پیرامونش برای تکامل معنوی و نفسانی استفاده نماید.
اصلا ما برای این به دنیا آمده ایم.ما در حالی وارد دنیا می شویم که از خود اختیاری نداریم.کودکیم و تحت تاثیر هستیم،اما تدریجا عقل ما رشد می کند و قدرت اختیار و انتخاب پیدا می‌کنیم.
این جا آن جایی است که لازم است انسان درست بیندیشد و درست انتخاب کند و براساس این انتخاب حرکت کند و به جلو برود.
اگر انسان این فرصت را مغتنم بشمرد و از این چند صباحی که در این دنیا است خوب استفاده کند و بتواند خودش را به کمال برساند،آن روزی که از دنیا خارج می شود،مثل کسی است که از زندان خارج شده و از این جا زندگی حقیقی آغاز می شود.
ازدواج،یک ارزش اسلامی
مطلب اصلی و اول،این است که این ازدواجی که خدای متعال سنت قرار داده و آفرینش هم آن را اقتضا می کند،یکی‌از نعمت ها و اسرار الهی و یکی از پدیده های اجتناب ناپذیر زندگی بشری است.
می شد که خداوند در قوانین آسمانی،این موضوع را لازم،واجب و حتمی و یا مجاز کند و مردم را رهاکند تا یکی یکی بروند و با هم ازدواج کنند،اما این کار را نکرده است.بلکه ازدواج را یک ارزش قرار داده،یعنی کسی که ازدواج نمی‌کند خود را از این ارزش محروم نموده است.
خداوند اصرار دارد
از نظر اسلام،تشکیل خانواده یک فریضه است.عملی است که مرد و زن باید آن را به عنوان یک کار الهی و‌یک‌وظیفه انجام بدهند.اگرچه شرعاً در زمره ی واجبات ذکر نشده،اما به قدری تحریص و ترغیب شده است که انسان می فهمد خدای متعال بر این امر اصرار دارد،آن هم نه به عنوان یک کارگزاری،بلکه به عنوان یک حادثه ی ماندگار و دارای تأثیر در زندگی و جامعه.لذا این همه بر پیوند میان زن و شوهر تحریص کرده و جدایی را مذمت نموده است.
