به گزارش سلام نو آنطور که ایسنا نوشته است این تحقیق نشان می‌دهد که گرانش سیاره سرخ، هر ۲.۴ میلیون سال یک‌بار، اقیانوس‌ها و آب و هوای زمین را به رقصی ظریف وادار می‌کند.
سوابق زمین‌شناسی اعماق دریا، گواه این رقص بی‌وقفه هستند. دانشمندان با بررسی این سوابق، به چرخه‌ای شگفت‌انگیز در جریانات اعماق اقیانوس پی برده‌اند که با مدارهای زمین و مریخ هم‌خوانی دارد.
چرخه‌ای کهن در قلب اقیانوس‌ها
محققان دانشگاه‌های سیدنی و سوربن با کاوش در اعماق تاریخ زمین، دریچه‌ای به سوی رازهای نهفته در اعماق اقیانوس‌ها گشودند. آنها با حیرت، چرخه‌ای ۲.۴ میلیون ساله را در داده‌های رسوبی اعماق دریا کشف کردند. چرخه‌ای که گویی با آهنگ مریخ تنظیم شده بود.
آدریانا دوتکیوویچ، از دانشگاه سیدنی، رمز این راز را چنین می‌گشاید: "تنها یک راه برای توضیح این چرخه‌های ۲.۴ میلیون ساله وجود دارد: آنها با چرخه‌هایی در تعاملات مریخ و زمین که به دور خورشید می‌چرخند، مرتبط هستند."
علاوه بر این، این مطالعه ارتباطی شگفت‌انگیز را بین تابش‌های خورشیدی و گرمایش زمین آشکار می‌کند. به نظر می‌رسد در دوره‌هایی که زمین در معرض تابش‌های خورشیدی بیشتری قرار می‌گیرد، اقیانوس‌ها نیز گرم‌تر شده و به رقصی پرشتاب‌تر می‌پردازند.
در جستجوی رازهای اقیانوس
پژوهشگران در این مطالعه، از داده‌های حفاری علمی ۵۰ سال گذشته از سراسر جهان استفاده کردند. هدف آنها، رمزگشایی از قدرت جریان‌های اعماق دریا در طول زمان و پیش‌بینی تاثیرات این چرخه‌ها بر آب و هوای آینده زمین بود.
آنها در این کاوش شگفت‌انگیز، به چرخه‌ای ۲.۴ میلیون ساله در اعماق اقیانوس‌ها پی بردند که به عنوان "چرخه‌های بزرگ نجومی" شناخته می‌شود. دیتمار مولر، از دانشگاه سیدنی، این چرخه را به تعامل گرانشی زمین و مریخ با خورشید نسبت می‌دهد. پدیده‌ای که به ندرت در تاریخ زمین رخ داده است.
گرداب‌های عمیق، رقصندگان اقیانوس
این مطالعه نشان می‌دهد که چرخه‌های گرم‌تر با گردش شدیدتر در اعماق اقیانوس، به‌ویژه ایجاد گرداب‌های عمیق، همراه است. این گرداب‌ها، غول‌های پنهان در اعماق اقیانوس‌ها هستند که نقشی کلیدی در تهویه اقیانوس و آب و هوای زمین ایفا می‌کنند.
به گفته دوتکیوویچ: "داده‌های ما نشان می‌دهد که اقیانوس‌های گرم‌تر، گردش عمیق‌تری دارند و این امر از راکد شدن اقیانوس‌ها جلوگیری می‌کند."
این گرداب‌های عمیق، ممکن است به جبران رکود اقیانوس‌ها کمک کنند. رکودی که بسیاری از دانشمندان، پس از کند شدن گردش واژگونی اقیانوس اطلس (AMOC) انتظار آن را دارند. AMOC، سیستم عظیمی از جریان‌های اقیانوسی است که آب گرم را از مناطق استوایی به اقیانوس اطلس شمالی می‌برد و وظیفه هدایت جریان گلف استریم و حفظ آب و هوای گرم اروپا را بر عهده دارد.
مطالعه حاضر، دریچه‌ای نو به سوی درک پیچیدگی‌های اقیانوس‌ها و آب و هوای زمین می‌گشاید. با رمزگشایی از این چرخه‌های باستانی، می‌توانیم مدل‌های آب و هوایی را ارتقا داده و آینده سیاره خود را با دقتی بیشتر پیش‌بینی کنیم.
نظر شما