فاطمه رحمتی، اقتصاد دان جوان در یادداشتی نوشت: طبیعی است که هر کاندیدی حق دارد برای پیروزی در انتخابات و کسب یکی از کرسی های مجلس شورای اسلامی،دست به یک سری اقدامات تحت عنوان تبلیغات ، جهت معرفی خود و رزومه ی علمی ،عملی و سوابق اجرایی اش ، بزند؛اما پیروزی در انتخابات نباید به هر قیمتی حاصل شود.
نباید بخاطر کسب قدرت و مقام ،اشخاص و کاندیداهای دیگر را تخریب کرده و یا خدایی نکرده آبرویی به ناحق ریخته شود.
از نمونه تبلیغات منفی و غیرقانونی، می توان به وعده هایی اشاره کرد که کاندیداها خارج از توان اجرایی خود به اطرافیان و برخی طرفداران می دهند،یا دروغ می گویند و پس از انتخاب ، خود را به فراموشی میزنند.تبلیغات منفی دیگری که بسیار آزاردهنده و نوعی مردم آزاری است ، تشکیل کارناوال هایی است که در جاده ها و یا خیابان ها راه انداخته و باعث ایجاد سروصدا،ترافیک و مزاحمت برای مردم می شود. متاسفانه بعضاً این اقدامات موجب درگیری میان طرفداران کاندیداها با یکدیگر می شود.
انتخابات یک همایش ملی است و باید موجب وحدت و همبستگی مردم باشد، اما متاسفانه رقابت ها و تبلیغات ناسالم برخی کاندیداها موجب تفرقه ، دشمنی و نزاع بین مردم می شود .
برخی دیگر از کاندیداها با چسباندن عکس های تبلیغاتی خود در معابر عمومی ،پارک ها و مکان های تفریحی و گاهاً باستانی ، زیبایی شهر را نابود می کنند.
آیا کاندیدی که موجب مردم آزاری و بهم ریختگی زیبایی شهر و نفاق و دشمنی میان مردم می شود و یا با تخریب کاندید دیگری موفق به کسب صندلی برای خود می شود، قابل اعتماد است؟ و آیا واقعا و دلسوزانه می تواند به مردم خدمت کند؟
آیا هدفی جز منافع شخصی و جاه طلبی دارد؟
اگر قدری تامل و تفکر کنیم متوجه می شویم که چنین افرادی هرگز منفعتی برای مردم و وطن نخواهد داشت.
نظر شما